رقابت رییسی و قالیباف بر سر زعامت بر اصولگرایان
ذات قدرت در ایران به گونه‌ای نیست كه یكدست باقی بماند.
دنیای قلم - اسماعیل گرامی‌مقدم : بررسی تاریخی تركیب دولت‌ها، مجالس و قوه قضاییه‌های ایران نشان می‌دهد، هرگاه این سه قوه از جریانات مختلف و احزاب گوناگون انتخاب شده‌اند، نه تنها كشور در ركود فرو نرفته، بلكه در شاخص‌های مختلف اقتصادی، سیاسی، اجتماعی و... رشد بر كشور حاكم شده است، چراكه اساسا رقابت میان گروه‌ها، جریانات و دسته‌جات است كه رشد را در ابعاد گوناگون محقق می‌كند. طبیعی است احزاب برای پاسخگویی به ملت و رشد خود در رقابت با سایرین، عملكرد بهتری را ثبت كنند.
اما ذات قدرت در ایران به گونه‌ای نیست كه یكدست باقی بماند. هر اندازه تلاش‌ها برای خالص‌سازی بیشتر شود، باز هم ناخالصی‌ها ظهور می‌كنند. در دوره‌ای كه احمدی‌نژاد رییس‌جمهور بود و قوای مقننه و قضاییه هم همگی از اصولگرایان بودند، باز هم این تنازعات و اختلافات به چشم می‌آمد، چون یكدست‌سازی وجود داشت، شاخص‌ها هم در مسیر نزول قرار داشتند. اما در دوره‌هایی كه جریانات مختلف در قوای سه‌گانه حضور داشتند، بهترین عملكردها ثبت شده است. در دوران اصلاحات و مجلس متفاوت پنجم، سپس دولت اصلاحات و مجلس اصلاح‌طلب ششم و قوه قضاییه اصولگرا، دولت اصلاحات و مجلس اصولگرای هفتم، بهترین عملكردهای اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و...ثبت شده است. معتقدم یكدست‌سازی قدرت، در ایران هرگز رخ نمی‌دهد، چراكه طبیعت مجلس با حضور دیدگاه‌های مختلف معنا پیدا می‌كند.
به این دلیل است كه فراكسیون‌های مختلف از جریانات مختلف در مجلس ایجاد می‌شود. در دوره اخیر كه ظاهرا ساختار یكدست شكل گرفته، یك رقابت زیرپوستی میان قالیباف و رییسی برای زعامت جریان اصولگرایی شكل گرفته است. همین نگاه متناقض باعث اتلاف ظرفیت‌های كشور می‌شود. بنابراین ایده یكدست‌سازی عملا محقق نشده است. فقط فرصت رشد از كشور سلب شده است. این رویارویی‌ها میان دولت و عدلیه هم بارها ایجاد شده است. این تصور كه یكدست‌سازی قدرت باعث بهبود شاخص‌ها و رشد در همه زمینه‌ها شود، اشتباه است، چراكه تكثر در عرصه سیاسی، باعث تنوع نگاه‌ها و دیدگاه‌ها و ایده‌ها می‌شود و كشور به سمت رشد حركت می‌كند. هیچ جریان سیاسی نمی‌تواند، ادعا كند كه با داشتن سه قوه می‌تواند مشكلات كشور را حل و فصل كند.
پرونده هسته‌ای به عنوان یكی از مهم‌ترین چالش‌های كشور زمانی حل شد كه گروه‌های مختلف قوا و ساختار مدیریتی را به دست داشتند. اما در دوره اخیر كه ظاهرا قدرت یكدست شده، سیستم اجرایی كشور توفیقی در حل پرونده هسته‌ای نداشته است. با این توضیحات به نظرم با نزدیك‌تر شدن به انتخابات، این تشتت آرا و جدایی میان اصولگرایان بیشتر می‌شود. خواهیم دید كه آرایش سیاسی متفاوت میان اصولگرایان بیشتر شده و انشقاق می‌آفریند. اغلب فعالان سیاسی صاحب قدرت به فكر حفظ و افزایش قدرت و اختیارات خود هستند. احزاب هم به فكر كسب كرسی‌های بیشتری از قدرت هستند. به نظرم به جای یكدست‌سازی قدرت باید تنوع در قدرت ایجاد شود تا از دل تفاوت‌ها، رشد ایجاد شود. نمایشی كه قرار است از جمهوریت نظام به بیرون صادر شود، همین چندصدایی است. اگر قرار باشد، انتخابات محدود به یك جریان سیاسی خاص شود و باقی جریانات ردصلاحیت شوند، نهایتا جمهوریت نظام تضعیف می‌شود. تضعیف جمهوریت بدون تردید باعث تضعیف اسلامیت نظام هم می‌شود.