غالبا می‌شنویم فلان مدیر یا مسوول وقتی از شهر و دیار خود یاد می‌كند، آن را «دورافتاده» می‌نامد. اولا معلوم نیست منظور از این «دور» چه مسافتی است و از كجا و كدام نقطه دور است

بی‌هیچ قضاوتی، همین‌ كه كشتن و كشته ‌شدن تبدیل به یكی از وجوه زندگی اجتماعی شده، باعث تاسف است. همین‌ كه در بسیاری از كشورهای عالم می‌شود انسانی را به جوخه اعدام سپرد، تاسف‌بار است

به باور ما، این همان درد و مشكل بزرگی است كه ممكن است ما را به روزمرّگی و بی‌برنامه‌گی بكشاند. باید بپذیریم فردا «آرزو» نیست. واقعیت است. آنقدر قضا و قدری نیستیم كه بگوییم «فردا را كه دیده» و با این حكم خیال خودمان را از برنامه‌ریزی برای آینده خلاص كنیم.

آنچه می‌تواند به تعریف درست یك محله كمك كند، آن است كه بدانیم پولی كه در محله خرج می‌شود یا به عبارتی دیگر، جنس پولی كه اهالی محل كسب می‌كنند، چیست