نشاط شهری!
بیهیچ قضاوتی، همین كه كشتن و كشته شدن تبدیل به یكی از وجوه زندگی اجتماعی شده، باعث تاسف است. همین كه در بسیاری از كشورهای عالم میشود انسانی را به جوخه اعدام سپرد، تاسفبار است
دنیای قلم - بهروز مرباغی: چنین به نظر میآید كه جهان غمگین است. گذشته از آن، خسته از این همه غصه و رنج است. هر روز در گوشهای از عالم غوغایی برپاست و جانهایی فدا میشوند.
بیهیچ قضاوتی، همین كه كشتن و كشته شدن تبدیل به یكی از وجوه زندگی اجتماعی شده، باعث تاسف است. همین كه در بسیاری از كشورهای عالم میشود انسانی را به جوخه اعدام سپرد، تاسفبار است. اینكه هنوز عادات و رفتارهای قرون وسطایی در برخی جوامع رواج دارد، هم شگفتآور است و هم تاسفبار و شوربختانه، كاری از دست كسی برنمیآید و جهان بر پاشنه خشونت میچرخد. در چنین جهان متلاطم و پر از اضطراب، شاید، شاید، بشود راههایی پیدا كرد كه كمی نشاط و شادی به شهر و جامعه بیاید. شادی جمعی.
نشاط عمومی. شاید، شاید، بشود راهی یافت كه پرخاشگری در میادین ورزشی از بین برود. شاید، بشود با برخی رفتارهای جمعی و ملی مردم را نسبت به هم مهربان كرد. این مهر و مهربانی، شاید بتواند سدی در برابر خشونت باشد. در عوالم جامعهشناسی و روانشناسی اجتماعی، گفته میشود ملتی كه شاداب باشد، دست به خشونت نمیزند. ملتی كه معنای عشق را بداند، خشونت نمیورزد. در عالم انسانهای تك هم، خشونت زاده جهل و نامهربانی است. چگونه میتوان مردم را سر مهر آورد؟ تجربههای برخی كشورها در این راه آموزنده است.
در بسیاری از كشورها، موسیقی و نمایش ملات مهربانی مردمی است. در تمام روزها و جشنهای ملی گروههای بزرگ و كوچك موسیقی همراه با تروپهای موسیقی دولتی و حتی نظامی، سر هر چهارراه و نقطه اجتماع شهری به اجرای موسیقی میپردازند و مردم هم با آنها همراهی میكنند. این روش چنان جذاب و موثر نشان داده كه برخی بنگاههای اقتصادی، با روشی ابتكاری گروههای بزرگ موسیقی را دعوت میكنند در میدان مقابل بنگاه، موسیقی بنوازند و مردم با شادابی محل را ترك كنند. در یكی از كشورهای آسیایی، گروههای دانشجویی تئاتر موظف هستند به جای نشستن بر صندلی درس مرتب در خیابانها و میدانها نمایش اجرا كرده و بازخورد مردم را به استاد گزارش كنند. با این كار علاوه بر شادابی موضعی مردم شهر، سلیقه زیباییشناسی هنری مردم هم ارتقا پیدا میكند. اگر بخواهیم مطلب را خلاصه كنیم، حكم این است كه موسیقی و هنرهای نمایشی را به سطح شهر و جامعه بیاورید. بگذارید مردم ساعاتی از روز را با نشاط ناشی از شنیدن موسیقی بگذرانند، روحشان تلطیف شود و انرژی بگیرند. مردم اگر با موسیقی انس بگیرند، كمتر خشونت میكنند. مردمی كه با هنر زندگی كنند، كمتر به سمت بزه میروند.
معمار و مدرس دانشگاه