خاطرات تلخم دوباره مرور می‌شود كه چگونه از هر ابزار ایدئولوژیك همچون كربلا، دین، اسلام و خدا برای توجیه مقابله با برجام استفاده نابجا می‌شد.

برخی مفاهیم همچون تمامیت ارزی، منافع ملی و از همه پرظرفیت‌تر امنیت ملی در تاریخ معاصر، قربانی اهداف سیاسی، جاه‌طلبی‌ها، استثمار، كشورگشایی و... شده است.

تنی چند از آنان كه با هم صحبت كردیم می‌گفتند فقط برای ادای احترام به آنچه كه بوده، برای احترام به دموكراسی و برخی از اشخاص و افراد خود را مجاب به رای دادن كرده‌اند.

معتقدم‌همدستی برای یك‌دست‌سازی كه امروز صورت گرفته، نمی‌تواند راه‌حل مسائل امروز و پیش‌برنده ایران در عبور از شرایط بحرانی باشد

در آخرین سنجش در خصوص علل عدم مشاركت؛ اولین گزینه ناامیدی از كاركرد بود. همین‌طور در مطالعات پیرامون مهاجرت، امید نداشتن به آینده و بهبود شرایط زندگی در صدر علل است.

رفتارشناسی رای‌دهندگان نشان می‌دهد احتمال مشاركت مجدد در انتخابات برای رای‌دهندگانی كه به صورت متوالی دچار ناكامی شده‌اند، ضعیف خواهد بود.

شاید اختلاف در گروه‌هایی كه در دایره قدرت هستند، به تلاش برای اخذ سهم‌های مادی، اقتصادی و سیاسی منسوب كرد هرچند بهتر است همیشه با تفكر مواجهه نظری كرد و از نیت‌خوانی پرهیز نمود

برخی از اقدامات و سیاست‌ها نیز در جامعه ملتهب، به مثابه ایجاد دمای بالاتر برای رساندن به نقطه جوش عمل می‌كند

هر چند به نظرم می‌رسد این روزها، به سبب دو عامل تغییرات ارزش‌های سیاسی در نسل‌های دهه هفتاد به بعد و همچنین فرآیندها و كش‌و‌قوس‌های سیاسی در داخل كشور، احزاب كاركرد سنتی خود را نداشته و مردم براساس دریافت‌های خود در مورد میزان و شیوه مشاركت تصمیم‌گیری می‌كنند.

معتقدم باتوجه به بنیادهای بنا شده براساس سنت‌های گذشته و نیز شرایط و حال امروز جامعه ایران، این نوع مقایسه‌ها فقط پاك كردن صورت مساله است

تجمیع قدرت و فقدان پاسخگویی عامل ایجاد فساد و علامت وجود فساد در جامعه است.

سیاست‌های رفاهی مختص به معلولان دچار نقصان است

متاسفانه آنچه رسانه‌های بزرگ و به خصوص صدا و سیمای ما به آن توجه چندانی ندارد، مساله مدارا و زیست مسالمت‌آمیز اجتماعی و سیاسی است.

به نظر من فهم جامعه ایران امروز برای حكومت و دولت، نیازی به سنجش‌های متداول ندارد. آنچنان پچ‌پچ‌های نهفته در لایه‌های پایین جامعه به سطح آمده‌اند كه با قدری گوش شنوا و چشمی با بصیرت می‌توان شنید و دید.

بسیاری از درمان‌هایی كه در عصر جنگ‌های جهانی، اخراج‌ها و كشتارهای گروهی برای آوارگی تدبیر می‌شود از دردی كه به درمانش برخاسته هولناك‌تر است

مساله قابل تامل، موضع‌گیری برخی روشنفكران و صاحبان قلم در این زمینه است. اخیرا مواضعی مشاهده می‌كنیم كه تصور می‌كنم بر همان سیاق كه بخشی از توده‌های مردم تحت‌تاثیر وضعیت تقابلی مذكور درباره وضعیت فلسطین قضاوت می‌كنند، آنان نیز اینچنین در تبیین این مساله، نسبت برقرار می‌كنند.

در ملاقاتی یك تصمیم‌گیر موثر، نقش ریشه‌های اقتصادی و خواسته‌های فرهنگی در ناآرامی‌های ۱۴۰۱ را نفی كرد و آن را صرفا نتیجه یك جنگ تركیبی از سوی خارجی‌ها دانست.

شواهد نشان می‌دهد در سال ۱۴۳۰، حدود ۲۵ درصد جمعیت ایران، سالمند خواهد بود؛  بدین معنا نسل‌هایی که جوانی و میانسالی بدون کیفیت را سپری کرده‌اند در سالمندی نیز با بحران زیست جمعیتی مواجه می‌شوند

بیش از چهل سال از آغاز این روزهای سخت و تلخ گذشت. تا پایان جنگ، همچنان هدف روایت‌ها، تاكید بر تداوم دفاع مقدس بود.

یادداشت علی ربیعی درباره وقایع پاییز سال گذشته را در اینجا بخوانید.