دنیای قلم - علی آهنگر: در اینكه پاكستان نه یك كشور همسایه، بلكه خویشاوند تاریخی، فرهنگی، سنتی، دینی، قومی و زبانی كشور و ملت ایران است جای تردیدی نیست. پاكستان كشوری اسلامی با مردمی هوشیار و با پیشینه‌ای از گهواره تاریخ و تمدن مشرق زمین است. در جای جای فرهنگ، تاریخ و ادبیات ایران‌زمین همواره جایی و قلبی تپنده و بزرگ برای ملت دوست و خویشاوند پاكستان وجود داشته و دارد. همچنان كه فرهنگ، تاریخ و ادبیات مردم پاكستان هیچگاه از همنوایی با خویشاوندان ایرانی خود خالی نبوده است.
علامه فراخ اندیشه، اقبال لاهوری تنها و تنها یك نمونه اعلا و معاصر آن است. دو كشور خویشاوند در سال‌های اخیر هر دو از درد و زخم تروریسم رنج‌ها برده و آزارها دیده‌اند. تروریسم كور در خیابان‌ها و شهرهای هر دو ملت بمب‌ها منفجر كرده و زنان و مردان بی‌گناه را در خون‌های پاك خود غلتانده‌اند. در این سال‌ها گروهك‌های تروریستی امنیت و آرامش را در شهرهای مرزی ایران و پاكستان برهم زده‌اند. استان سیستان و بلوچستان ایران در این سال‌ها نتوانسته است طعم شیرین امنیت و آرامش را در خود به‌طور ماندگار و پایدار حس كند.
چگونه می‌بود اگر گروه‌های تروریستی از داخل ایران می‌خواستند یا می‌توانستند امنیت خویشاوندان ما در كشور پاكستان را هر بار مورد خدشه و صدمه قرار دهند؟ ایران كشوری است كه هیچگاه و در هیچ حالی اجازه نداد كه مرزهای مشترك میان دو كشور از سمت ایران حامل كمترین خطر یا كوچك‌ترین ناامنی برای خویشاوندان پاكستانی خود شود. كشور خویشاوند پاكستان در طول دهه‌های طولانی هیچگاه و در هیچ زمانی از مرزهای دوستی و برادری خود در غرب پاكستان و شرق ایران كمترین احساس ناامنی و ناخوشایند نداشته و نخواهد داشت. مرزهای شرقی ایران با كشور همسایه پاكستان همواره به گونه‌ای مدیریت و اداره شد كه گویی كشور پاكستان برای این قسمت مرز خود هیچ نگرانی نداشته است. مدیران مرزی دو كشور همواره در بالاترین سطح دوستی، برادری و مهرورزی به وظایف مرزبانی خود عمل كرده‌اند. اما رخنه گروه‌های تروریستی در بخش‌هایی از خاك كشور همسایه كه در نهایت امنیت و آرامش و برادری هر دو ملت را به خطر می‌اندازند، نكته دیگری است.
تروریسم كور خطری است كه اگر در بخشی از كشور لانه كرد، سرانجام آنجا را به تباهی و نابودی می‌كشاند. چرا كه گروه‌های تروریستی نه كشاورزی می‌كنند، نه در تعلیم و تربیت آن منطقه نقشی دارند، نه برای آبادانی و رفاه نقاطی كه در آن پراكنده و پنهان شده‌اند، كاری انجام می‌دهند. تنها كاری كه تروریست‌های مستقرشده در یك نقطه انجام می‌دهند ترویج و نهادینه‌سازی خشونت و ناامنی برای حال و آینده است. امروز دو ملت مسلمان ایران و پاكستان دردمند جراحتی هستند كه از سوی رژیم صهیونیستی بر پیكر مسلمانان مظلوم غزه وارد می‌شود. گروهك‌های تروریستی با ناامن كردن مرزها و شهرهای دو كشور نباید این توجه مهم را از جنایات در غزه به جای دیگری منحرف سازند. ما اطمینان داریم كه برادران ما در كشور خویشاوندمان پاكستان كه خود از درد و رنج تروریسم كور رنج‌ها دیده‌اند، این موقعیت حساس را درك كرده و اجازه نخواهند داد تا مشتی تروریست كور بتوانند توجه از دردهای مردم غزه را به جای دیگری منحرف سازند.