ارتباط افسردگی با ورزش چیست
با چند ساعت ورزش از افسردگی دور می‌شویم؟
دنیای قلم -افراد زیادی می‌گویند که ورزش کردن باعث بهبود افسردگی و اضطراب آنان در بیشتر مواقع می‌شود اما چه میزان ورزش احساس خوب ایجاد خواهد کرد؟ بیش از ۸۰ درصد از افرادی که افسردگی را تجربه می‌کنند، بر این عقیده هستند که ورزش در بیشتر مواقع خلق و خو و همچنین اضطراب آنان را بهبود می‌بخشد با این حال، در حقیقت تنها حدود یک سوم افراد به سطح ورزش توصیه شده حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته می‌رسند.
30 دقیقه، 5 روز در هفته
دکتر کارول جانی، محقق ارشد این تحقیق می‌گوید: «نتایج تحقیقات نشان داده که فعالیت بدنی در کاهش افسردگی و اضطراب خفیف تا حد زیادی موثر است. دستورالعمل‌های فعلی فعالیت بدنی حداقل ۳۰ دقیقه، پنج روز در هفته را برای ارتقای سلامت ذهنی و جسمی توصیه می‌کنند، اما بسیاری از افراد مورد بررسی این توصیه‌ها را رعایت نکردند.» نظرسنجی از ۲۹۵ نفر که در یک کلینیک سلامت روان تحت درمان بودند، نشان داد که بیش از نیمی از آنان آماده پرداخت هزینه بیشتر برای مربی ورزشی شخصی هستند. بسیاری هم گفتند که ورزش توسط پزشک آنان به عنوان درمانی برای افسردگی مورد تاکید قرار نگرفته است.
ضرورت تجویز برنامه‌های ورزشی برای سلامت‌روان
پروفسور مارسیا والنشتاین، یکی دیگر از محققان این تحقیق اظهار کرد: «این مورد فرصتی از دست رفته است و اگر بتوانیم دسترسی آسان‌تر به خدمات فعالیت بدنی را برای درمانگران و بیمارانشان آسان‌تر کنیم، احتمالا به بیماران بیشتری کمک می‌کنیم تا افسردگی و اضطراب خود را کاهش دهند.» شایان ذکر است که به تعداد کمی از افراد مبتلا به افسردگی، یک برنامه ورزشی جامع توسط پزشک ارائه می‌شود.
دکتر «جانی» بیان کرد: «ارائه برنامه‌های فعالیت بدنی در کلینیک‌های سلامت روان ممکن است یکی از بسیاری از رویکرد‌های بیمارمحور باشد که می‌تواند سلامت روحی و جسمی بیماران را بهبود بخشد.» برنامه‌های درمانی سلامت‌روان باید با برنامه‌های تناسب اندام هماهنگ باشند تا بیشتر از تمایل بیماران به ورزش حمایت کنند. این حمایت ممکن است از ادغام مربیان شخصی در کلینیک‌های سلامت روان یا داشتن مشارکت قوی با مراکز ورزشی یا سایر امکانات تفریحی جامعه باشد. با این حال، ارائه‌دهندگان سلامت روان مانند روان‌پزشکان و درمانگران ممکن است آموزش لازم را برای تجویز فعالیت بدنی به‌عنوان بخشی از عملکرد سلامت روان خود نداشته باشند، اما با همکاری مربیان شخصی معتبر یا سایر برنامه‌های ورزشی، ممکن است به آنان کمک شود تا توصیه‌های بیشتری برای فعالیت بدنی در محیط کلینیک ارائه دهند. نتایج این تحقیق در نشریه general hospital psychiatry منتشر شده است.