صدای مردم
صدای مردم كدام است؟ این روزها بحث درباره اینكه صدای مردم چیست، بالا گرفته است. منتقدان معتقدند كه حكومت صدای مردم، یعنی معترضین را نشنیده یا شنیده ولی نمیپذیرد یا خود را به نشنیدن زده است.
دنیای قلم -عباس عبدی : صدای مردم كدام است؟ این روزها بحث درباره اینكه صدای مردم چیست، بالا گرفته است. منتقدان معتقدند كه حكومت صدای مردم، یعنی معترضین را نشنیده یا شنیده ولی نمیپذیرد یا خود را به نشنیدن زده است. از سوی دیگر در حكومت تعبیر و تفسیر دیگری از مصداق رای مردم ارایه میشود كه بازتاب آن در سخنان مقام عالی رهبری نمود یافته است كه راهپیمایی ۱۳ آبان یا تشییع سردار سلیمانی مصداق این صدا دانسته میشود. واقعیت این صدا كدام است و چگونه میتوان آن را دریافت؟ اولین و شاید تنها نكته مشترك میان دو رویكرد این است كه هر دو طرف به این صدا اصالت میدهند. در واقع هر دو طرف ماجرا میپذیرند كه صدای مردم را باید شنید و اصیل دانست و به آن تمكین كرد. این نكته مشترك خیلی مهمی است. این صدا را فصلالخطاب میدانند.
اگر بر این نكته مشترك تمركز كنیم، در تطبیق مصداق یا مضمون این صدا نیز میتوانیم دیر یا زود به توافق برسیم. این فرق میكند با گروهها و جامعهای كه اصولا اصالتی و اعتباری برای این صدا قائل نمیشوند. در مرحله بعد باید دید كه صدای مردم كدام است؟ به نظرم این نیز راهحل دارد. اول اینكه در هر دو موقعیت حكومتداری و سیاستورزی نمیتوانیم صدای مردم را تقلیل دهیم به بخش خاصی از مردم، حتی اگر این بخش اكثریت باشند. بعید است كه در هیچ جامعهای بتوان صدای واحدی از مردم شنید. صدای مردم نه تنها متكثر است، بلكه مهمتر از آن این است كه در حال تغییر و تحول نیز هست. پس چارهای نیست جز اینكه صدای مردم را متنوع دانست و به همه آن صداها احترام گذاشت و خواهان بازتاب همه این صداها در عرصه سیاست و جامعه بود. آنها را باید به رسمیت شناخت و ندیدن یا نفی هر یك از آنها مشكلی را حل نمیكند.
اگر اصالت و تنوع صدای مردم را پذیرفتیم در این صورت باید بپرسیم كه مفهوم این صداها چیست؟ واقعیت این است كه هر كدام از ما میتوانیم با تفسیر خود، معنایی را بر رفتار و شعارها و اقدامات صداهای گوناگون مردم بار كنیم و آن را صدای غالب مردم تعریف كنیم. تفسیر و معنایی كه میتواند درست یا نادرست باشد. میتواند كامل یا ناقص باشد.
برای مثال همین رفتار معترضان در خیابان را میتوان واجد بارهای معنایی متفاوتی تعریف كرد. از اینرو برای درك معنا و مفهوم صدای مردم چارهای نیست جز اینكه مستقیما به خود مردم مراجعه كرد. یكی از راهها رفراندوم است ولی این مساله فعلا خارج از بحث ماست، ولی راههای بهتری برای درك صدای مردم وجود دارد. نظرسنجی و پیمایشهای معتبر، یكی از بهترین و كمهزینهترین شیوههاست و تقریبا در تمامی جوامع توسعهیافته همین شیوه را به كار میبرند. اكنون میتوان طرحی را برای سنجش صدای مردم در حوزه سیاست داخلی، خارجی، اقتصادی و... و نیز راهحلها و پیشنهادهای مردم به اجرا گذاشت. بنده شخصا معتقدم كه این كار مفید و نتایج آن كاملا معتبر و به سود همه مردم و كشور و حكومت خواهد بود.