قطر؛ اكرم عفیف و شترشان
پاسداشت آیین و مرام ومسلك قومی و عربی؛ كردار نیكی است كه باید بیشتر دیده شود. نه حواله خودروی صفر كیلومتر از كمپانی‌های مطرح دادند و نه كلید آپارتمان در اروپا و امریكا! نه اینكه برای‌شان میسور نمی‌بود، بلكه آنان از دری وارد می‌شوند كه قومیت و ملیت‌شان را قوام بیشتری بخشند.
دنیای قلم - ابراهیم عمران: یكی از طرفداران «اكرم عفیف» فوتبالیست قطری به پاس بازی‌های درخشانش در جام ملت‌های آسیا؛ به او شتری از نژاد خاص عرب هدیه داد. خب همان جامی كه فوتبال و ساختار فدراسیون نیم‌بند ما از آن در مرحله نیمه‌نهایی حذف شد.حال جدا از كم و كیف این حذف كه جای آن در این نوشته نیست؛ نفس هدیه‌ای است كه داده شد.
پاسداشت آیین و مرام ومسلك قومی و عربی؛ كردار نیكی است كه باید بیشتر دیده شود. نه حواله خودروی صفر كیلومتر از كمپانی‌های مطرح دادند و نه كلید آپارتمان در اروپا و امریكا! نه اینكه برای‌شان میسور نمی‌بود، بلكه آنان از دری وارد می‌شوند كه قومیت و ملیت‌شان را قوام بیشتری بخشند. بخشش شتر گران‌قیمت كه بهایش كم از خودرو و آپارتمان فرضی نیست؛ می‌تواند برای مسوولان بذل و بخشش كن ما از كیسه خلیفه، درس‌هایی داشته باشد. مدیریت وكشورداری این كشور كوچك حوزه خلیج فارس؛ موید جایگاه آنان در سپهر فعلی جهان مدرن است. با حفظ اصول و آگاهی به علم مدیریت و توسعه همه‌جانبه؛ در بزنگاه‌های خاص، عقاید ملی‌شان را نیز پرورش می‌دهند. و به جهانیان این پیام را می‌فرستند كه اگر در جرگه دنیای فعلی هستیم و پایبند به آیین مدرنیته؛ ولی قومیت و عرب بودن خویش را نیز فراموش نخواهیم كرد. مگر نبود در جام جهانی گذشته و پوشاندن ردا و دشداشه بر تن مسی آرژانتینی؛ كه آن همه مخاطب جهانی داشت. حال این كردار مقایسه شود با موفقیت‌های نصف و نیمه ما كه از فرط خوشحالی لحظه‌ای، چه حاتم‌بخشی‌هایی كه نمی‌كنیم. كه صدای همه در می‌آید.
به راستی اگر زمانی بخواهیم از نام‌آوران عرصه‌های مختلف من جمله ورزش، قدر‌دانی كنیم؛ چه می‌توانیم به آنان دهیم كه قومیت و ملیت ایرانی مان را نزد جهانیان پر آوازه‌تر نماید؟ شتر دادن آن فرد متمول‌عرب، هر چه بود از فكری نشئت گرفت كه شاید در مستحیل شدن در جهان امروزی؛ اصل و پیشنه‌اش را فراموش نكرد. باید مدیران ورزش‌مان كمی به چنین فضاهایی بیندیشند. و راحت‌ترین وجه داستان كه از پول سرچشمه می‌گیرد را انتخاب نكنند. مگر مدیران و متمولین قطری نمی‌توانستند از همین راه وارد شوند؟ برای آنان كه سر چاه نفت نشسته‌اند؛
كه راحت‌ترین كارهاست. شاید هم چنین كنند در مواقعی؛ ولی آنجایی كه باید هویت خویشتن را بشناسانند؛ كاری انجام می‌دهند كه جای تحسین همگان را برمی‌انگیزاند. اكرم عفیف شاید یك‌تنه قطر را قهرمان كرد. قطری كه فقط فوتبالش قهرمان نشد؛ توسعه همه‌جانبه و مدیریت كشورش قهرمان شد. این توسعه و مدیریت در كنار همراهی با دنیا را بگذاریم كنار هدیه آن مرد عرب به او؛ قرینه‌سازی این دو امر، می‌تواند خود نشان‌دهنده بسیاری از امور فعلی كشوری در حد قطر باشد. با دنیا بودن در كنار حفظ ارزش‌های قومی و ملی‌شان. قطر آن‌سان كه ورزشگاه‌هایی در حد كشورهای مدرن جهان می‌سازد؛ همزمان در خاطرش است كه كشوری است با خاستگاه قومی و قبیله‌ای و عشیره‌ای؛ و چه زیبا این چند نگره را هدایت می‌كند. قطر قهرمان توسعه و مدرن بودن به همراه پاسداشت ارزش‌هایش است. همزمان شتر را هم قداست می‌دهد؛ آن‌سان كه مدرن‌ترین فناوری‌های روز دنیا نیز در همه عرصه‌ها در كشورش جولان می‌دهند...