حاشیه‌های مهم‌تر از متن
اعتراض الناز شاكردوست و اصغر نعیمی طبیعی‌تر و احساسی‌تر بود. اینكه می‌گویم احساسی‌تر قصدم پذیرش این اعتراض و خشم و رد شدن از آن به خاطر طبیعی بودن نیست.
دنیای قلم -حسن لطفی : اینكه حاشیه‌های افتتاحیه و روز اول چهل و دومین جشنواره فیلم فجر از فیلم‌های نمایش داده شده پررنگ‌تر است در شرایط ما و روزگاری كه در آن زیست می‌كنیم طبیعی است (حداقل برای من) البته اگر بخواهم صادقانه برخورد كنم منتظر عكس‌العمل، پرویز شیخ طادی نبودم. آن هم اعتراض یا بهتر بگویم بیان عقیده‌ای به شكلی نمایشی.
اعتراض الناز شاكردوست و اصغر نعیمی طبیعی‌تر و احساسی‌تر بود. اینكه می‌گویم احساسی‌تر قصدم پذیرش این اعتراض و خشم و رد شدن از آن به خاطر طبیعی بودن نیست. خصوصا مورد اصغر نعیمی كه نشان از یك نقص بزرگ در گماشتن افرادی در موقعیتی حساس دارد. اشتباه نكرده‌اید! باورم این است كه نگهبانان جلوی در، در حساس‌ترین موقعیت قرار دارند. ورودی هر مكانی اولین جایی است كه یكی می‌تواند سازمان، اداره، سینما و جایی مثل كاخ جشنواره را محك بزند. اگر افراد حاضر در این مكان‌ها رسم برخورد مناسب با مراجعه‌كنندگان را ندانند و تصور كنند آنچه از آشفتگی جلوگیری می‌كند برخورد قاطع همراه با خشم است نتیجه‌اش آشفته كردن اوضاع و ایجاد شرایطی است كه برای اصغر نعیمی پیش آمد. با آنچه در تئوری همیشه حق با مشتری است به درستی مطرح می‌شود (مشتری پادشاه است و همیشه حرف آخر را می‌زند و ....)
باید هركس در هر شرایطی بداند چگونه با مراجعه‌كنندگان برخورد كند. وقتی جلوی در باشی این برخورد نیازمند درك و صبوری بیشتر است. خصوصا هنگامی كه قرار است با آدم‌هایی برخورد كنی كه حساس‌ترند. به خاطر دارم سال‌ها پیش و در جشنواره فیلم فجر چگونه آقایی كه جلوی در سینما فلسطین نشسته بود كاسه صبر مرد صبور سینمای ایران زنده‌یاد جمشید مشایخی را لبریز كرد و فریاد اعتراضش را بلند كرد و.... حالا با این اتفاقاتی كه افتاده و به گمانم اجتناب ناپذیر و طبیعی است نوبت به عكس العملی می‌رسد كه باید در پی داشته باشد. اگر كسانی كه دست‌اندركار این رویداد مهم سینمایی هستند در پی توجیه اتفاقات برآیند، نتیجه‌ای كه به دست می‌آید، ادامه این رفتارها و... است.
مهم ردیابی دلیل این عمل و عكس‌العمل‌هاست. برای جامعه‌ای بهتر و احترام به مردم، مشتریان و هنرمندان باید به دنبال رفع مشكلات باشیم نه توجیه آن. می‌دانم شكاف ایجاد شده بین مردم با مسوولان و خدشه‌دارشدن باور اعتماد كار پاسخگویی هر مسوولی را دشوار كرده، اما باید برای رسیدن به اعتماد به سمت صداقت و راستگویی و پذیرش اصل طلایی همیشه حق با مردم است، بود.