ویژگی‌های پدر و مادر خوب چیست
نگرفتن تصمیمات ضربتی، مسئولیت‌دادن به فرزندان، کمک به آن‌ها برای اجتماعی‌شدن و ... از ویژگی‌های پدر و مادرهای موفق است
دنیای قلم - از وظایف پدر و مادر خوب این است که در تربیت فرزند خویش به شکلی پسندیده تلاش کنند. این تلاش از حقوق اولیه کودک است. همچنان که در فرهنگ و دین ما بر این نکته تاکید فراوان شده است. در این مطلب، به برخی صفات یک پدر و مادر خوب که در روند تربیت فرزند خویش باید مورد توجه قرار دهند و اگر این نشانه‌ها در رفتارشان باشد، یعنی والدین خوبی هستند، اشاره خواهد شد. ذکر این نکته اهمیت دارد که وجود آدمی شامل مجموعه‌ای از صفات متعدد است و نمی‌توان والدین موفق در تربیت فرزند را به داشتن صفاتی که در ادامه می‌گوییم، محدود کرد اما توجه به این نکات هم ضروری است.
خودتان به توصیه‌های‌تان عمل می‌کنید
در یک خانواده سالم، پدر و مادر در موضوعات مختلف، نظرات روشن و آشکاری دارند. فرزندان این خانواده به خوبی و آشکار در اندیشه، گفتار و رفتار والدین خویش متوجه هستند که از الگوی روشن و هدفمندی باید پیروی کنند. این پدر و مادر در ابتدای امر خودشان عامل به اندیشه‌ها و گفتارشان هستند بنابراین وقتی فرزندان‌شان را به امری وا می‌دارند، خودشان در عمل آن را انجام می‌دهند.
فرهنگ گفتاری‌تان زیباست
توهین، تحقیر، کلمات زشت و ناپسند در فرهنگ گفتاری پدر و مادرهای خوب جایگاهی ندارد. در مقابل، بیان احساسات لطیف، استفاده از کلمات زیبا و تلاش برای تربیت فرزندی با روحیات لطیف و احساسات پاک مدنظرشان خواهد بود. این گونه والدین خودشان در مواجهه با یکدیگر و دیگران الگوی عملی مناسبی هستند.
روحیه مسئولیت‌پذیری را در فرزندان تقویت می‌کنید
والدین فرهیخته می‌دانند که به زودی فرزندشان باید نقش‌های متنوع از زندگی شخصی و اجتماعی خویش تقبل و ایفا کند بنابراین با مسئولیت دادن به فرزندشان به وی می‌آموزند که او به زودی در قبال زندگی فردی و جمعی مسئول است و باید پاسخگو باشد. این فرایند در سنین کودکی باید در خلق‌و‌خوی کودک و نوجوان تمرین شود و با مهارت و ممارست به صورت نهادینه درآید.
به تفاوت‌های فردی فرزند توجه دارید
والدین آگاه می‌دانند که هر آدمی دارای صفات و خصوصیات منحصر به فرد و شخصی است بنابراین هیچ‌گاه توقعات غیر معقول از وی نخواهند داشت. بر اساس داده‌های خانوادگی و محیطی و توانمندی‌های جسمی و جنسی متناسب، از فرزند خویش توقع بروز رفتارها و تجلی اعمال مناسب را دارند. هیچ‌گاه او را با دیگر همسن‌و‌سالان مقایسه نمی‌کنند و آرزوهای دست‌نیافتنی خودشان را در کودک خویش نمی‌بینند بلکه تلاش می‌کنند استعدادهای فرزندشان را کشف و توانمندی‌های وی را بارور کنند.
تصمیمات ضربتی نمی‌گیرید
بعضی اوقات هر قدر هم بر سر موضوعی بحث و گفت‌وگو کنید ممکن است به توافق نرسید. در این شرایط، باز هم باید وقت بگذارید و روی انتخاب‌های‌تان تحقیق کنید. با معلم یا مشاور کودک‌تان، در صورتی که مسائل به او هم مربوط باشد، مشورت کنید و احساسات پدر و مادری‌تان را درباره موضع‌تان دخالت ندهید و تصمیم ضربتی نگیرید.
برای انتخاب دوست به او کمک کنید
فرزند ما باید یاد بگیرد و سپس تمرین کند چون با مجموعه ای عظیم از افراد و تنوعی از اجتماع با نقش‌های گوناگونی مواجه است. هرکدام از آن‌ها ممکن است به گونه‌ای در آینده زندگی شخصی، شغلی و تحصیلی وی نقش ایفا کنند بنابراین تمرین ارتباط مناسب و عقلانی با آن‌ها به دور از تکبر و بی‌اعتنایی از نشانه های یک تربیت صحیح است و این باعث عزت‌نفس در فرزند می‌شود. والدین باید در انتخاب دوست در دوره نوجوانی، کتاب‌های خوب، کنترل ارتباط‌های اجتماعی از طریق دنیای حقیقی و فضای مجازی با نقد و تحلیل و آسیب‌شناسی نقاط قوت و ضعف آن موارد به اصلاح و تقویت روند اجتماعی شدن سالم فرزندشان کمک کنند.
برای تربیت فرزند وقت می‌گذارید
والدین موفق در تربیت فرزندان خویش وقت خود را به صورت آگاهانه و منظم در اختیار فرزند خویش قرار می‌دهند. آن‌ها متناسب با روند رشد جسمی و سن عقلی و هوش فرزند زمان خویش را برای اختصاص دادن به نیازهای عاطفی، تربیتی، اعتقادی کودکشان مدیریت می‌کنند. در این روند فرزند به صورت ملموس متوجه می‌شود که پدر و مادرش علاوه بر وظایف فردی و فعالیت‌های شغلی برای تحقق نیازهای اقتصادی و آینده تلاش می‌کنند، همچنین متناسب با نیازهای عاطفی، احساسی برای وی وقت می گذارند تا در این زمینه هم کودک دچار خلأهای عاطفی نشود و نیاز به مورد توجه قرار گرفتن توسط دیگران و غریبه‌ها در وی ایجاد نشود و تمام نیازهای وی به صورت معقول و قابل انجام در محفل خانواده و از طریق پدر و مادر تامین می‌شود.
دکتر فریده ناصری| روان‌شناس کودک