چرا پوست شیر سریال موفقی بود

چرا پوست شیر سریال موفقی بود

یکی از پرمخاطب ترین سریال های نمایش خانگی به کارگردانی و تهیه کنندگی برادران محمودی چه برگ‌های برنده‌ای داشت و با چه کیفیتی به پایان رسید؟

دنیای قلم - مائده کاشیان : مهم‌ترین سریال نمایش خانگی در سال 1401، مجموعه «پوست شیر» به کارگردانی جمشید محمودی بود که پایان تابستان منتشر شد و پنج قسمت پایانی آن نیز فروردین 1402 به انتشار رسید. از همان ابتدا، شروع خوب و امیدوارکننده «پوست شیر»، این نوید را می‌داد که با یکی از مهم‌ترین و احتمالا پرمخاطب‌ترین آثار نمایش خانگی طرف هستیم. این اتفاق نیز رخ داد و همه توجهات به ساخته برادران محمودی و ستاره‌هایش جلب شد. در رای‌گیری برترین فیلم و سریال‌های سال 1401 از نگاه خبرنگاران و فعالان رسانه، که نتایج آن 25 اسفندماه در همین صفحه منتشر شد، «پوست شیر» توانست عنوان بهترین سریال سال را تصاحب کند و در رشته‌های متعددی از جمله بهترین کارگردانی، بهترین فیلم نامه، بهترین بازیگر نقش اول مرد (هادی حجازی‌فر)، بهترین بازیگر نقش مکمل مرد (علیرضا کمالی)، بهترین بازیگر نقش مکمل زن (ژیلا شاهی)  برگزیده خبرنگاران سینما و تلویزیون کشور شود. نظرات تحسین‌آمیز و واکنش‌های مثبت مخاطبان نیز، گواه ادعای استقبال از سریال است. به بهانه پایان این مجموعه پرسروصدا، مروری بر کیفیت 24 قسمت این سریال و پایان‌بندی آن داشتیم.


شروع امیدوارکننده و پرکشش


«پوست شیر» با پرونده یک قتل پررمز و راز آغاز شد و قصه مردی به نام «نعیم مولایی» را روایت می‌کرد که گذشته‌اش باعث شده بود زندگی خانوادگی‌اش از هم بپاشد و دخترش نیز قربانی آن گذشته شود. قصه پرکشش سریال از همان قسمت اول باعث شد، مخاطب به خوبی با «پوست شیر» همراه شود. این مجموعه در ادامه نیز بیشتر و بیشتر مخاطب را با قصه درگیر کرد و هرچه جلوتر رفت، هیجان و التهاب سریال بیشتر شد. برگ برنده اصلی «پوست شیر» فیلم نامه خوب آن بود که توقعات مخاطبان از یک قصه پلیسی را برآورده کرد.


قصه‌ای غیرقابل پیش‌بینی


یکی دیگر از ویژگی‌های قصه «پوست شیر»، غیرقابل پیش‌بینی بودن آن است که از ابتدا تا انتها مخاطب را به دنبال خود می کشاند. مخاطبان این مجموعه بنا بر کدهایی که سریال داده بود، مدام در حال گمانه‌زنی درباره قاتل «ساحل» و همدستان او بودند. بازی پیش‌بینی و حدسی که قصه با مخاطبان به راه انداخته بود، به خوبی پیش رفت و تا انتهای سریال هم ادامه داشت. از نظر مخاطبان، «رضا پروانه» متهم ردیف اول بود و «صدرا» و «بهزاد» نیز دیگر مظنونان قتل «ساحل» بودند. «پوست شیر» در فصل دوم نیز کیفیت اولیه خود را حفظ کرد و در فصل سوم با شروعی توفانی و غافلگیرکننده، مخاطبان را شوکه کرد.
کاراکترهای جذاب و به‌یادماندنی
شخصیت‌پردازی خوب و کاراکترهای جذاب «پوست شیر»، یکی دیگر از دلایل مهمی بود که مخاطبان را درگیر این سریال کرد. «رضا» رفیق فداکار و لوتی «نعیم» که به دلیل نجات خواهرش توسط او، دینی بر گردن خود احساس می‌کرد، برای پیدا کردن قاتل «ساحل» پا به پای «نعیم» پیش رفت و هرگز او را تنها نگذاشت. از خودگذشتگی‌های فراوان «رضا» نیز او را به یک رفیق تمام و کمال تبدیل کرد. این شخصیت نزد مخاطبان سریال محبوب شد و به دلیل شک و تردیدها درباره همدستی‌اش در قتل، جایگاه ویژه‌ای در نظر تماشاگران داشت. «محب مشکات» پلیس هوشیار و مقتدر قصه نیز جزو شخصیت‌های دوست داشتنی و خوب قصه بود. علاوه بر محبوبیت این کاراکتر نزد مخاطب، «محب» به عنوان یک «پلیس» در فیلم نامه نیز کاراکتر ویژه‌ای بود. او هنگام مواجهه با متهمان، از ادبیاتی مشابه خودشان استفاده می‌کرد و برخلاف شخصیت‌های پلیس کلیشه‌ای، سخن می‌گفت و به تناسب موقعیت نیز خشمگین می‌شد، بنابراین «محب» پلیسی جذاب و البته باورپذیر بود.


ستاره‌های درخشان «پوست شیر»


ستاره‌های «پوست شیر» یعنی شهاب حسینی و هادی حجازی‌فر، همچنین دیگر بازیگران سریال علیرضا کمالی، ژیلا شاهی، مجتبی پیرزاده و پردیس احمدیه هم سهم ویژه‌ای در موفقیت «پوست شیر» داشتند. حجازی‌فر و حسینی با بازی تاثیرگذار و درخشان خود، در خاطر تماشاگران ماندگار شدند. علیرضا کمالی نیز از فرصتی که نقش سخت «رضا» در اختیارش قرار داده بود، به خوبی بهره برد و بی‌شک یکی از بازیگران محبوب این سریال است. ژیلا شاهی و پردیس احمدیه نیز مانند دیگر بازیگران سریال، انتخاب‌های مناسبی برای نقش خود بودند و بازی‌های خوب و باورپذیری داشتند. مجتبی پیرزاده که خبر حضورش در «پوست شیر» به دلیل لو نرفتن قصه سریال، رسانه‌ای نشده بود، حضور غافلگیرکننده‌ای در این مجموعه داشت؛هرچند که او از قسمت‌های پایانی فصل 3 وارد قصه شد، اما به دلیل اهمیت نقش اش و بازی خوبی که داشت، مورد توجه قرار گرفت. او در نقش «منصور» موفق شد حالت‌های روانی و عصبی او را به خوبی نمایش دهد و با آرامش فراوان خود، خشم مخاطب را برانگیزد.


پایانی کم‌هیجان و معمولی


غافلگیری‌های متعدد، هیجان بالای قصه و رودست‌هایی که «پوست شیر» به مخاطبان زده بود، انتظارات تماشاگران را از گره‌گشایی قصه و پایان‌بندی آن بالا برده بود. در این شرایط، اواخر سریال معلوم شد انگیزه «منصور» یعنی علاقه فراوان او به برادرش «صابر» باعث شده این شخصیت «نعیم» را نابود کند. این انگیزه چندان مخاطبان را قانع نکرد، تا جایی که بسیاری از تماشاگران بعد از روشن شدن این ماجرا هم منتظر رونمایی از نفر اصلی و انگیزه او بودند. علاوه بر این، بازجویی از «منصور» و تلاش «محب» برای پیدا کردن مدرک علیه او پس از دستگیری نیز بیش از اندازه طولانی شد. همه این اتفاقات دست به دست هم دادند تا پایان‌بندی «پوست شیر» به اندازه کیفیت کلی سریال و قسمت‌های قبل راضی‌کننده نباشد؛ هرچند که این مجموعه پایان منطقی و قابل قبولی داشت، اما اگر پیدا کردن مدرک علیه «منصور» زودتر اتفاق می‌افتاد و جلسات بازجویی بهتر و کوتاه‌تر پیش می‌رفت، شاهد پایان جذاب‌تری برای این سریال محبوب بودیم. سوالات مخاطب درباره هویت قاتل «ساحل» و انگیزه او، پیش از قسمت پایانی پاسخ داده شده بود و کشتن «منصور» توسط «نعیم» نیز اتفاقی قابل پیش‌بینی بود که البته در کیفیت این اتفاق   اما و اگرهایی وجود داشت.
اکران حاشیه‌ساز و گلایه «درختی»
پایان «پوست شیر» با حاشیه‌هایی نیز همراه بود. مهم‌ترین حاشیه مربوط به اکران مردمی قسمت آخر سریال در پردیس سینمایی لوتوس مال بود. مدیر این سینما به دلیل حضور پانته‌آ بهرام بدون حجاب در این اکران مردمی، برکنار و سینما برای مدت کوتاهی تعطیل شد. همزمان با فرا رسیدن عید فطر خبر بازگشایی سینما لوتوس منتشر شد و حواشی پایان یافت. پخش ترانه «پوست شیر» با صدای خواننده لس آنجلسی نیز به عنوان تیتراژ پایانی قسمت آخر و حذف این تیتراژ در پلتفرم از دیگر حواشی پایان «پوست شیر» بود. یکی دیگر از حاشیه‌های سریال که سروصدای زیادی به راه نینداخت، مربوط به متن سریال بود. رضا بای یکی از بازیگران «پوست شیر» با انتشار پستی توضیح داد که او در این مجموعه نقش «درختی» را ایفا کرده بوده، اما سکانس‌های مربوط به این کاراکتر یعنی قتل دختر «محب» و دستگیری او حذف شده است.
 

 

 

دیدگاه‌ها

نظراتی كه به تعميق و گسترش بحث كمك كنند، پس از مدت كوتاهی در معرض ملاحظه و قضاوت ديگر بينندگان قرار مي گيرد. نظرات حاوی توهين، افترا، تهمت و نيش به ديگران منتشر نمی شود.