دنیای قلم -كمال‌الدین پیرموذن: استقلال و تمامیت ارضی كشور مانند ظرفی است كه تمام ملت و اقوام ایرانی با ارزش‌ها، با میراث فرهنگی و تاریخی، و با منابع و مصالح مادی و معنوی خود در درون آن حیثیت و موجودیت و هویت خواهند داشت و در صورت نابودی و انهدام این ظرف، این ملت بزرگ، موجوداتی بی‌ریشه و هویت، معلق در فضا و خدمتگزار قدرت‌های بیگانه خواهند بود.
حكومت در هر دوره می‌تواند عموم‌پسند یا مورد مطلوب همگان نباشد، اما نهاد دولت، یعنی مظهر اقتدار و حاكمیت ملی، بایستی همواره مورد انتخاب و مطلوب اكثریت مردم كشور باشد تا بتواند با مشاركت موثر ملت و نه با اطاعت اجباری مردم از دولت عام‌پسند، برای آحاد ملت مورد احترام و وثوق بوده و منافع ملك و ملت را پی‌گیری و به مرحله اجرا درآورد و سیاست و برنامه‌هایش مورد قبول قاطبه شهروندان باشد و اگر بدون مشاركت اكثریت ملت در انتخابات، دولتی با نظر موافق اقلیت جامعه عهده‌دار اداره كشور و سیاست‌‌ها و اقدامات عموم‌پسند نداشته باشد و نارضایتی‌ها را دامن بزند یا حداقل، باگروه قابل توجهی از جمعیت كشور در تعارض و اختلاف نظر خواهد بود و این اتفاق گهگاه اعتراضات و منازعه و برخوردهای هیجانی جمع كثیری را در جامعه فراهم می‌آورد كه عرق ملی و منافع ملك و ملت ایجاب می‌كند هرگز به اصل استقلال و تمامیت و وحدت و امنیت حاكمیت ملی خدشه وارد نكند.
تلاش جهت كسب آزادی‌های سیاسی و اجتماعی جهت احقاق حقوق عامه مردم و ارتقای كیفیت زندگی ایرانیان و نظارت عمومی بر حسن اجرای امور و تحقق حاكمیت ملی، حقی است بلاتردید كه قطعا بایستی مردم و اقوام ایرانی و تشكل‌های مردمی و اجتماعی، بانوان و آحاد ملت از آن برخوردار گردند، ولی منازعه و تلاش برای احقاق این حق مسلم و قانونی قطعا بایستی برخاسته از روندهای درونی و ملی جامعه باشد. آزادی زمانی پدیدار و پایدار و ماندگار خواهد بود كه از خواست و تلاش عمومی خود ملت ریشه گرفته باشد.
طمع و دخالت كشور بیگانه به ایجاد ناآرامی در كشور و امید به تجزیه ایران بزرگ اسلامی و یا امید جمعی از معترضین به جلب رضایت و حمایت نیروهای بیگانه، جهت اعمال فشار به حكومت و كسب آزادی یا قدرت سیاسی از این طریق، هیچ نتیجه‌ای جز خدمتگزاری به همان بیگانگان را به همراه نخواهد داشت. كسانی كه بر این شیوه عمل می‌كنند، خواسته یا ناخواسته از صف ملت جدا خواهند شد.و چیزی كه در تمام قیل و قال‌های مربوط به تجزیه، جدایی‌طلبی، خودمختاری و یا انفكاك بخش‌هایی از وطن ما، دشمنان ایران بزرگ و یا نیروهای ناآگاه قومی، به فراموشی سپرده شده، توجه به گرایش و روحیه حاكم بر عامه مردم ایران در مقابله با چنین حوادثی است. مقاومت دلیرانه مردم ما در مقابل تجاوز نیروهای عراقی و دفع آن، یكی از مظاهر این روحیه است، به یاد داریم كه جلوگیری از پیشروی دشمن در خاك ما، از اختیار دولت و ارگان‌های رسمی نظامی خارج شده بود و این صرفا مردم بودند كه با كینه نسبت به تجاوزگر، به قصد دفاع از انقلاب و ایران، پیشروی ارتشی كاملا مجهز و مورد حمایت جهان سلطه را سد كردند. قطعا هر نیروی تجزیه‌طلب (از داخلی و خارجی) ناچار است كه در هر تصمیم‌گیری، این تجارب را مورد توجه قرار دهد. آموزش بزرگ این تجارب برای تمام كسانی كه به هر نحو بر جدایی یا تجزیه یا انفكاك نسبی بخش‌هایی از كشور ما نظر دارند این است كه: در مساله حفظ تمامیت ارضی، متجاوزین و جدایی‌طلبان فقط با دولت ایران و نیروهای رسمی نظامی كشور طرف نیستند، این مجموع و كل ملت است كه در برابر چنین دست‌اندازی‌هایی بپاخاسته و سرسختانه مقاومت می‌كند. حمیت و عرق ملی، همواره در چنین مقاطعی حرف آخر را زده و اكنون و از این به بعد نیز چنین خواهد بود و فایل صوتی صحبت‌های رعنا رحیم‌پور خبرنگار بی‌بی‌سی كه در آن وی به نحو بی‌پرده‌ای هدف تكه‌تكه و تجزیه ایران دستور كار كشورهای دشمنان ایران به ویژه عربستان و اسراییل و امریكا و انگلیس و... است را اشعار می‌دارد مرا به نوشتن موارد مطروحه ملزم كرد.