مناطق گردشگری و دیدنی اطراف تهران

دنیای قلم- اگر در تهران زندگی می کنید احتمالا اکثر تعطیلات تمایل دارید از زندگی پر مشغله و پر سر و صدای شهری فاصله گرفته و با حضور در طبیعت خود را به آرامش دعوت کنید. در این مطلب برخی از مناطق دیدنی اطراف تهران را به شما معرفی می کنیم.

 

 

کویر اشتهارد یا قشلاق حسین خانی

 

 

اگر جاده نظرآباد به اشتهارد را در استان البرز پیش رو بگیرید جاده شما را در سکوتی دلنشین به اعماق مریخ آن هم در نزدیکی مهرشهر کرج و شمال شهرستان اشتهارد خواهد برد، آن هم با همان خاک سرخ. جاده هر چقدر که جلوتر می رود بر زیبایی های مسیر افزوده می شود، آن هم یک زیبایی منحصربفرد و چشم نواز. تپه های رنگارنگ که انگار یک نفر آن ها را با دقت تمام و با وسواسی بی بدیل نقاشی کرده است پشت سر هم ردیف شده اند و مثل تپه هایی از ادویه های هزاررنگ به نظر می رسند.خاکی سرخ رنگ مناظر اطراف تپه ها را زیباتر کرده و مثل یک فرش بزرگ تمام سرزمین پیش چشمتان را فرش کرده است. تپه ها را که یک به یک پشت سر بگذارید یکهو خودتان را در میان کویری زیبا خواهید یافت.

شاید تصور دیدن کویر زیر گوش پایتخت آن هم در جایی مثل اشتهارد و شاید عجیب تر در جایی همانند استان البرز هر شنونده ای را متعجب کند. البرز تازه نفس در دامان کوه های اساطیری البرز مرکزی را بیشتر با همان جاده چالوس سرسبز و نفس گیر، مراتع سرسبز و پیست های اسکی پر از برفش به خاطر می آوریم اما البرز هم به مانند کشور وسیع و عزیزمان سرزمینی چهار فصل به نظر می آید چرا که حالا کویر هم به کلکسیون طبیعتش اضافه شده و هر جور سلیقه ای را تامین می کند.

با گذر از این تپه های رنگین و زیبا به سرزمینی خشک و نمکزار می رسید که با نام اشتهارد شهره است. کویر اشتهارد را با نام قشلاق حسین خانی نیز می شناسند و برخی به دلیل نزدیکی اش به روستایی تاریخی به نام قارپوزآباد به نام کویر قارپوزآباد نیز به خاطر می آورند. کویری با ۶۰ کیلومتر طول و چیزی در حدود ۲۰ کیلومتر عرض که درست در شمال شهرستان زیبای اشتهارد جاخوش کرده است. برخی اما این زیبای نفس گیر را دغ می نامند. دغ و کویر واژه هایی هستند که اغلب کنار هم دیده می شوند و تعاریفشان آنقدر با یکدیگر متفاوت نیست. تفاوت دغ و کویر در اصطلاح علمی اش از نوع خاک شناسی است اما هر دویشان جایی که شیب زمین کم و کمتر می شود در پایاب حوضه های آبریز داخلی و یا مسیرهایی کم شیبی که آبی سطحی از روی آن عبور می کند به وجود می آیند.

 

 

روستای خاوه

 

 

روستای خاوه یکی از روستاهای ورامین مملو از آثار تاریخی و دیدنی، با حفظ مظاهر روستاهای سنتی است. خاوه را باید یکی از منحصر به‌فردترین روستاهای استان تهران دانست، با خیابان ورودی درختی؛ و قلعه و بقعه ای که به ثبت آثار ملی رسیده ‎است. ورودی روستای خاوه، یکی از منحصر به‌فردترین خیابان‌های درختی در روستاهای شهرستان‌های تهران است و درختان درهم‌تنیده زبان گنجشک، صحنه‌ای زیبا پیش روی افراد ترسیم می‌کند.این روستای برخوردار از طبیعتی بکر و دارای میراث‌فرهنگی و گردشگری متعدد در ۲۰ کیلومتری جنوب ورامین قراردارد و برای رسیدن به آن باید از جنوب ورامین ابتدا به شهر جوادآباد رفت و از این شهر ۱۰ کیلومتر به سمت شرق طی شود تا بتوان از آثار تاریخی، امام‌زاده‌ها و طبیعت آن بهره‌مند شد.

راه دیگر این روستا از شهرستان پیشوا است که می‌توان پس از طی ۱۵ کیلومتر از جنوب این شهرستان، پس از عبور از روستای محمدآباد عرب‌ها، به روستای خاوه رسید که در جنوب محور قم ‌ـ گرمسار واقع شده است. نام قدیم این روستا خوابه یا خاور بوده که محل زندگی عرفای بزرگی همچون کمال ابوالقاسم خوابی از بزرگان شیعه در قرن ششم بوده‌است.
امام‌زاده علی، بی‌بی زبیده، نقاره‌خانه، یک حمام قدیمی، آب‌انبار، قلعه و تپه باستانی، حسینیه احمدی‌ها، خانه احمدی‌ها، خیابان درختی و مدرسه تاریخی روستای خاوه از جمله آثار منحصر به‌فردی است که می‌تواند مورد توجه گردشگران قرار گیرد .

 

 

منطقه لفور

 

 

لفور در یکی از زیباترین مناطق استان مازندران، در شهرستان سوادکوه قرار دارد. لپور نام قدیمی آن است و اگر به این خطه سفر کنید هنوز نام لپور را از بومیان می‌شنوید. این منطقه سراسر سرسبزی و طراوت است. خبری از شلوغی‌های و آلودگی‌های آزاردهنده نیست و می‌توان یک دل سیر از این طبیعت پاک حظ برد. لفور از سمت جنوب به رشته‌کوه‌های البرز، از سمت غرب به منطقه قرآن‌تالار یا بابل‌کنار، از سمت شرق به جنگل‌های بخش زیرآب و جوارم و از سمت شمال به جنگل‌های شیرگاه محدود است.

منطقه جنگلی لفور در حالی هر ساله میزبان گردشگران بی‌شمار از سراسر کشور و خارج از کشور است که هنوز امکان بسیاری برای توسعه فعالیت‌ها و اجرای طرح‌های گردشگری دارد. برای دوستداران طبیعت و تاریخ، لفور دنیایی از شگفتی‌هاست. می‌توان در دل طبیعت سرسبز قدم گذاشت و از میان درختان راش و ازگیل و انجیلی جنگل بکر و زیبای خربمرد لفور گذر کرد و به هفت آبشار پلکانی آن رسید. صحنه‌هایی رویایی که به شما تجربه قدم زدن در بهشت روی زمین را هدیه می‌کند.

 

 

دشت آزو

 

 

دشت آزو دشتی سرسبز و پوشیده از گیاهان کوهی با مساحت تقریبی ۳۵ هکتار است این دشت زیبا در دامنه کوه پاشوره از ارتفاعات البرز قرار دارد. این دشت در فاصله ۲ ساعتی از تهران و در نزدیکی کوه دماوند قرار گرفته و چشم‌انداز زیبایی به این کوه دارد. آب و هوای این دشت در بهار و تابستان بسیار خنک و زمستان اغلب پوشیده از برف است. این دشت زیبا و دیدنی در مسیر جاده فیروزکوه به آمل قرار دارد و دسترسی به آن از روستای نوا امکان‌پذیر است که بسیاری از اهالی‌اش ییلاق‌نشین‌های آمل هستند.

تفاوت دشت آزو با دشتهای دیگر این است که  آزو در واقع دامنه ‎ها و تپه ماهورهایی است که در بهار با مخمل سبزی از گیاهان پوشیده می شود. تخته سنگ‌های بزرگ و رنگی با اشکال عجیب در گوشه و کنار دشت به چشم می‌خورند و تک درختانی با قدمت زیاد سایه خنک‌شان را گسترده‌اند. ارتفاع علفزارها گاهی تا بالای زانوها می‌رسد و جوی‌های مختلف چشمه آب‌معدنی، در جای جای دشت خطوط باریکی برای عبور خود ایجاد کرده‌اند. مسیر هموار این دشت برای گُلگَشت خانوادگی و تفریحی مناسب است و طبیعت‌گردان و کوهنوردان حرفه‌ای نیز با عبور از دشت آزو مسیر کوه پاشوره را می‌پیمایند.

 

 

قله بند عیش

 

 

قله بند عیش، قله ای بسیار زیبا با ارتفاع ۲۷۷۰ متر در ارتفاعات شمال غرب تهران است که در شمال مناطق کن ( پارک کوهسار) ، شهران و حصارک کن واقع شده است . این قله از شمال و شمال غرب به جاده ی سولقان و به امام زاده داود ، از شرق به جاده فرحزاد و به امام زاده داود و از جنوب به حصارک (دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات) و شهران منتهی شده است .در اطراف قله بند عیش هیچ قله دیگری با ارتفاع همسان وجود ندارد و همچنین سطح صاف و صخره ای قله به زیباتر شدن نمای دور آن افزوده است.

در مسیر رسیدن به قله از پشت سر قله چین کلاغ و دوشاخ و توچال و از سمت راست جاده امام زاده داود و سنگان  و سمت چپ تهران زیبا نمایان است.مسیر دره حصارک به قله بند عیش جزو یکی از زیبا ترین دره های کوه های شمال تهران است که شما را همراه با رودخانه تا ارتفاعات همراهی می کند . در راه چندین چشمه آب طبیعی وجود دارد. همچنین وجود درختان بسیار و باغات آلبالو و گیلاس و هلو و گردو در فصول مختلف سال زیبایی منحصر به فردی به مسیر داده که بی شک در خاطر شما ثبت خواهد شد.

 

 

دشت گرچال یا دشت هویج 

 

 

یکی از جاهای دیدنی اطراف تهران که می توان آخر هفته ها از شلوغی و سرو صدا و آلودگی هوا به آنحا پناه برد دشت گرچال یا همان دشت هویج است. اغلب مردم به دنبال لحظه ای آسایش و سکوت به ویژه در دل طبیعت هستند . این آرزوی اغلب کلان شهر نشینان است. استان تهران به دلیل شرایط جغرافیایی خاص خود، مناطقی را در دل خود جای داده است که می توان در کنار زندگی شهر نشینی لحظاتی را در دل طبیعت و در آرامش گذراند. در سال های دور این منطقه خوش آب و هوا محل کشت “هویج” بوده است. به دلیل کشت و کاشت “هویج” در این منطقه کم کم این دشت به “دشت هویج” شناخته شده در صورتی که نام اصلی آن “دشت گرچال” می باشد. “گرچال” نیز به معنی جایگاه آتش که گذشته تا کنون به اسم این شناخته می شود، شاید به دلیل گرم بودن هوای این منطقه نسبت به دیگر کوه ها و مناطق اطراف این دشت را دشت “گرچال” نام گذاری کرده اند.

“دشت هویج” یا همان “دشت گرچال” یکی از زیباترین و خوش آب و هواترین مناطق کشور و استان “تهران” است. این دشت در البرز مرکزی، بخش لواسانات شهرستان “شمیران” در استان “تهران” قرار دارد. در نزدیکی “لواسان” تهران روستایی به نام “افجه” قرار دارد. کمی بالاتر از روستای “افجه” دشتی سرسبز و رویایی به نام “دشت هویج” خود نمایی می کند.برای رفتن به این دشت زیبا بهترین مسیر پیش رو، رفتن به “لواسان” از سمت “لشگرک” و بعد از آن به روستای “افجه” ماست.

 

 

روستای یلقان

 

 

روستای یلقان دره واقع در غرب شهرستان دماوند، ضلع جنوب غربی شهر رودهن و پایین دست دهستان مهرآباد قرار دارد که دارای ۳۰ نفر خانوار ساکن است. این روستا قدمت ۷۰ الی ۸۰ ساله دارد که با زحمات زیاد اهالی منطقه، روستای یلقان دره، تابه‌حال محفوظ مانده و شاهد کمترین مهاجرت از این روستا بودیم که خوشبختانه با تلاش شورای اسلامی و بزرگان، کد آبادی به روستای یلقان دره اختصاص یافت.از ۲۷۰ هکتار اراضی روستای یلقان، حدود ۵۰ هکتار جز بافت فعال و جدید روستا واقع محسوب‌ می‌شود.اکثر اهالی این روستا باغدار و کشاورز هستند که مردم با خرید آب کشاورزی، فضای سبز این منطقه را حفظ کرده و اکوسیستم روستا محفوظ مانده است.

اگر زیرسازی و بسترسازی بهینه‌تری در این منطقه در زمینه آبادانی وجود داشته باشد و کمبود آب که در حال حاضر روستای یلقان دره با فقدان آب شرب و کشاورزی مواجه است، برطرف شود، روستا پتانسیل گردشگری پیدا خواهد کرد و می‌تواند علاوه برمکان گردشگری، مهاجرت معکوس نیز انجام گیرد و مردم برای زندگی به این روستا بازگردند.روستای یلقان دره، فاقد زیرساخت لوله‌کشی و کنتور آب شرب می‌باشد و مردم هر دو هزار لیتر آب را ۳۵ هزار تومان خریداری می‌کنند و از مسئولان خواستاریم نسبت به رفع مشکل آب شرب این روستا اقدامات لازمه را انجام دهند.

 

 

روستای لزور

 

 

روستای لزور یکی از روستاهای مازندران است که در مناطق ییلاقی قرار دارد.روستای لروز در تابستان جمعیت زیادی دارد چرا که اکثر گردشگران و مسافرانی که برای گشت و گذار می آیند فصل تابستان را به دلیل خنکی هوا در روستا را انتخاب می کنند . از آنجایی که فیروزکوه در نزدیکی تهران است و اکثر تهرانی های برای دوری از شلوغی و آلودگی سعی می کنند تعطیلات آخر هفته را به شمال یا روستاهای اطراف تهران بروند اگر شما هم خواستید می توانید بدون هیچ نگرانی برای اقامت به این روستای ییلاقی بروید و علاوه بر لذت بردن از روستا از تنگه میشینه مرگ هم دیدن بفرمایید .

اکثر مردم این روستا اکثرا مشغول به باغداری و کشاورزی هستند و محصولاتی همچون سیب، گلاب، گیلاس، گندم و سیب زمینی را برداشت می کنند. در نزدیکی های لزور نهر آب های متعددی وجود دارد که علاوه بر زیبایی که به مناظر اطراف بخشیده، منبع اصلی برای آبیاری باغ روستاییان است. هنگامی که از این نهرهای آب بگذرید به مزارع می رسید و پس یک پیاده روی کوتاه به تنگه ای خواهید رسید. در اینجا به یک گذرگاه خواهید رسید که پر از سنگ های کوچک و بزرگ است. مسیر رسیدن به تنگه میشینه مرگ بسیار دشوار است و توصیه می کنیم که حتما در حین عبور از مسیرهای سخت احتیاط کنید. البته به جان خریدن گذر از این راه سخت ارزشش را دارد، چراکه تماشای مناظر طبیعی و گل های نعنا و پونه خالی از لطف نخواهد بود.

 

 

روستای آبنیک

 

 

روستاهای اطراف تهران بسیار باصفا هستند برای دوری از سرو صدا و شلوغی و آلودگی کافیست سری به روستاهای نزدیک تهران بزنید برای رسیدن به روستای آبنیک کافیست به ۱۲ کیلومتری شمال شرقی قشم بروید بعد از روستاهای رایگان و لالان به روستای آبنیک می رسید . روستای آبنیک روستایی سرسبز و خوش آب و هوا از توابع بخش رودبار قصران شهرستان شمیرانات استان تهران ،ارتفاع روستای آبنیک ۲۴۰۰ متر از سطح دریا است. جمعیت روستا در تابستان حدود ۱۵۰خانوار است که در زمستان به کمتر از یک سوم این مقدار کاهش می‌یابد.

آبنیک با دارا بودن آب و هوای سرد و ییلاقی، حاشیه سرسبز رودخانه کلارود و دامنه های گسترده کوههای اطراف همه ساله بخصوص در فصول بهار و تابستان پذیرای گروه گردشگران از تهران و سایر نقاط کشور است. رودخانه کلارود (که محلی ها به آن رودخانه آبنیک می گویند) به طول ۷ کیلومتر از کوه‌های جانستون و خرسنگ سرچشمه گرفته و یکی از سرشاخه‌های رودخانه جاجرود به شمار می‌آید.

آبشار یخی آبنیک فشم در استان تهران واقع است. روستای آبنیک بعد از لالون در مسیر گرمابدر واقع است. آبشار یخی آبنیک در انتهای دره آبنیک، در کنار یک تنگه زیبا، محل مناسبی جهت تمرین یخ نوردی در زمستان است.

چشمه آبنیک چشمه معروفی است که آبی سفید و گوارا دارد و از قدیم به دلیل خواص آب این چشمه، مردمان آبنیک به تنومندی و خوش قامتی معروف بوده اند. آنچنان که شاهان قاجار در نوشته های خود بارها از آن یاد کرده اند.

 

 

آبشار کلوگان

 

 

آبشار کلوگان یکی از آبشار های فصلی زیبا واقع در مسیر بین دو روستای کلوگان و امامه است که با توجه به مسیر بسیار دیدنی و ارتفاع آبشار، از جمله جاذبه های طبیعت گردی اطراف تهران به شمار می رود.مسیر دره کلوگان تا آبشار کلوگان نسبتاً هموار و کم شیب بوده و برای پیمایش آن مشکل خاصی وجود ندارد. از آن‌جا که امامه در ارتفاع بیشتری نسبت به کلوگان قرار دارد، شیب مسیر از امامه به سمت کلوگان سرازیری اندکی دارد. در مسیر دره، هر جا که مسیر صخره‌ای و غیرقابل عبور شد باید از این سو به آن سوی رودخانه تغییر مسیر دهید و انتخاب بهترین مسیر مطمئناً بستگی به تجارب قبلی شما در برنامه‌های طبیعت گردی و یا کوهنوردی دارد.

پس از بازدید از آبشار کلوگان می‌توانید مسیر دره اصلی را همچنان به سمت پائین و کلوگان ادامه دهید. در این مسیر پس از حدود ۱.۵ تا ۲ ساعت پیاده روی در کف دره، به روستای کلوگان در ارتفاع ۱۸۵۰ متر می‌رسید. به فاصله حدود نیم ساعت بعد از آبشار، چشمه آبی در سر راه‌تان قرار دارد که می‌توانید از آب این چشمه نوشیده و برای ادامه راه بردارید.

کلوگان روستایی زیبا در هفت کیلومتری جاده فشم و در سمت راست جاده است که به واسطه در دسترس نبودن از بقیه روستاهای منطقه، بکرتر باقی مانده است. در این منطقه افزون بر آبشار معروف کلوگان دو آبشار دیگر نیز در دو جبهه شمالی و جنوبی مسیر پیمایش کلوگان به امامه قرار دارد.
آبشار کلوگان حدود ۵۰۰ متر داخل یک دره فرعی قرار دارد که تا وارد دره نشوید آبشار قابل رؤیت نیست. وارد مسیر دره و رودخانه فرعی که شدید، کمی جلو‌تر، اگر خوب دقت کنید چشمه آب کوچکی را در سمت چپتان خواهید دید. ارتفاع آبشار کلوگان از کف دره، حدود ۳۰ تا ۴۰ متر و ارتفاع آن از سطح دریا ۲۰۵۰ متر است. بهترین زمان بازدید آبشار اردیبهشت و اوایل خرداد است.