روزنامه جوان نوشت: اصلاح‌طلبان با گفتمانی تازه آمده‌اند که در آن تقابل گفتمان رادیکال جریان اصلاحات با «زندگی» را در عین تمسک به شعارهای زندگی‌محور نمی‌پذیرند و با به‌کار انداختن عقلانیت سیاسی و دعوت جریان تندرو اصلاح‌طلبی به واقع‌گرایی نتیجه درستی گرفته‌اند که «نمی‌شود ایدئولوگ گفتمانی بود که قرار است زندگی از آن دربیاید، اما خود نظریه‌پرداز با مشی تندروانه و شورشمندانه در کنج زندان باشد!»

چرا اصلاح‌طلبی با این ید و بیضا نخبه‌سازی نمی‌کند؟ چرا هیچ نیرویی ساخته نمی‌شود و تا چه زمانی اصلاح‌طلبان باید نیروهای خود را کپی‌پیست کنند؟ مگر ما شعار چرخش نخبگان نمی‌دادیم؟ به کدام جوان آموزش دادیم؟

تحولات میانه دهه 70 و روی کار آمدن دولت اصلاحات از بزنگاه‌های مهم در تاریخ تحزب ایران، خاصه بعد از انقلاب است؛ زمانی که از یک‌ سو مطالبات عمدتا سیاسی انباشته مردم به‌ویژه در دروان بعد از جنگ رخ می‌نمود و از سوی دیگر با روی کار آمدن خاتمی زمینه پیگیری این مطالبات از سوی احزاب سیاسی به وجود آمد

عباس عبدی: هاشمی کار و اقدامی جدی برای روی کار آمدن خاتمی انجام نداده بود.

اصلاح‌طلبان با وجود محدودیت‌ها باید به‌عنوان یک امر ممکن از همین حالا برای انتخابات مجلس در سال 1402 برنامه‌ریزی کنند. البته حتما اقناع مردم کار سختی است، زیرا مردم از همه طیف‌های سیاسی ناامید شده‌اند.

اصلاح طلبان با توجه به عملکرد دولت روحانی در سال 1400 چه کاندیداهایی برای ریاست جمهوری دارند؟ اینجا را بخوانید

بهزاد نبوی گفته است: برخی حوادث سال ۸۸ برنامه‌ای برای برخورد با اصلاح‌طلبان بود. برخی بازداشت‌ها کاملا بی‌دلیل بود.