دنیای قلم - در یک روز غمگین یا درست پس از یک روز طولانی و پُراسترس، بسیاری از ما برای صرف غذایی خوشمزه و دلپذیر به یخچال یا فست‌‌فود رو میآوریم. معمولا غذاهایی که در چنین مواقعی می‌خوریم، کربو‌هیدرات و قند زیادی دارند که بهترکننده خلق و خو در کوتاه‌مدت است. کیت اینگرام، متخصص تغذیه این‌طور توضیح می‌دهد: «نتایج پژوهش‌ها متفاوت است اما به نظر می‌رسد مصرف این غذاهای آرامش‌بخش- به‌ویژه غذاهای بسیار فراوری‌شده- خلق‌و‌خوی افراد را به مدت یک یا دو ساعت بهبود می‌بخشد. این امر احتمالا به‌علت ترشح دوپامین و دیگر هورمون‌های احساس خوب در مغز است.»
ارتباط روانی انسان با غذاها
اصطلاح «غذای آرامش‌بخش» نخستین بار در مقاله‌ای در سال ۱۹۶۶ به کار برده شد. اما به‌نظر می‌رسد خیلی پیشتر از آن، مردم پس از دل‌شکستگی یا ضربه عاطفی، شکلات می‌خوردند. دکتر اوما نایدو، روان‌پزشک تغذیه و سبک زندگی، می‌گوید: «یکی از دلایلی که ما به این غذاها و خوردنی‌ها رو میآوریم، ارتباط روانی است که با آن‌ها داریم». به گفته او: «برخلاف دیگر گونه‌ها، انسان‌ها می‌توانند در مورد غذاهایی که می‌خورند تصمیم بگیرند و آن را انتخاب کنند. این انتخاب به‌طور طبیعی بر ساختار روانی ما اثر می‌گذارد». نایدو می‌گوید: «به‌جز بهبود خلق‌و‌خو در پی مصرف این غذاها، غذاهای آرامش‌بخش اثر مثبت بلند‌مدت دیگری ندارند، مگر این‌که غذای آرامش‌بخش شما کلم بروکلی باشد». این نوع غذاها میزان قند خون را ناگهان افزایش می‌دهند و سپس دوباره قند خون به‌سرعت افت می‌کند. نایدو توضیح می‌دهد: «غذاهای سرشار از کربوهیدراتهای ساده مانند ماکارونی، دونات‌ها، شیرینی‌ها، نان، و آب نبات‌ها میزان ترشح انسولین را افزایش می‌دهند و اجازه می‌دهند تریپتوفان بیشتری- ماده سازنده اسید آمینه طبیعی سروتونین- وارد مغز و در آنجا به سروتونین تبدیل شود». اما نایدو خاطرنشان می‌کند که این افزایش شادی بهایی دارد. او می‌گوید: «این غذاها ممکن است در کوتاه‌مدت شادی ایجاد کنند، اما با مصرف آن‌ها در درازمدت با مشکلات جدی در مغز، مانند زوال عقل، روبه‌رو می‌شویم، زیرا کربوهیدراتهای ساده خاصیت اعتیادآور دارند.»