روانشناسی کودک
چگونه با فرزند خود گفتگو کنیم؟
اگر کودک خردسالی به شینی دست زد که اجازه دست زدن به آن را نداشت آیا درست است که پشت دست به او بزنیم؟
دنیای قلم -نشر نی در معرفی این کتاب نوشت: هر هنر و علمی کتاب‌های مخصوص به خود را دارد. چرا کتابی خاص در اختیار والدینی، که می خواهند بیاموزند به گفتار فرزندانشان گوش فرا دهند و به گونه ای سخن بگویند که فرزندان شان آنان را درک کنند، قرار ندهیم؟
این کتاب حاوی مطالبی درباره ی مهارت‌هایی است که به کمک آن والدین می‌توانند مشکلات شان را حل کنند و فرصتی در اختیار آنان قرار می‌دهد تا آن چه را می آموزند در راه بهبود وضع زندگی شان به کار گیرند.
ادل فایبر و الیان مازلیش نویسندگان کتاب در مورد تجربیات خود نوشته اند، سؤالات بسیاری را پاسخ گفته اند، و داستان‌های بسیاری را که توسط والدین در طول چندسال نقل شده است، همراه این کتاب کرده اند.
با مطالب این کتاب آشنا شوید
اگر کودک خردسالی به شینی دست زد که اجازه دست زدن به آن را نداشت آیا درست است که پشت دست به او بزنیم؟
تنها به این علت که کودکان صحبت نمی‌کنند، نمی‌توانیم ادعا کنیم که چیزی نمی‌شنوند و یا درک نمی‌کنند. کودکان از هر لحظه زندگی خود چیزها می‌آموزند.
سؤال این جاست که آنان چه چیز می آموزند؟
در این جا حق انتخاب با والدین است. مادرمی‌تواند مرتبا پشت دست کودک خود بزند و از این طریق به او بیاموزد که تنها راه یادگیری کتک زدن و کتک خوردن است و یا می‌تواند با دادن اطلاعات با او به عنوان یک انسان حقیقی کوچک رفتار کند.
اطلاعاتی که نه تنها در زمان کودکی بلکه تا پایان عمر بدان نیازمند است. با جابه جا کردن اشیاء مادر می‌تواند قاطعانه و به روشنی به کودک بفهماند که کارد برای لیسیدن نیست. تو اگر بخواهی می‌توانی قاشق را لیس بزنی.
این سنگ چینی شکستنی است و سنگ اسباب بازی تو نمی‌شکند. شاید برای درک مطلبی مادر مجبور شود یک مطلب را چندین بار توضیح دهد ولی تکرار مطلب، پیامی کاملاً متفاوت با تکرار کتک به همراه خواهد داشت.