ماجرای فرار علی دایی از دست احمدی‌نژاد چه بود؟
علی دایی در گفت‌وگو با نشریه کیکر بار دیگر فرار از دست احمدی‌نژاد را تأیید کرد.
دنیای قلم- ماجراهای میان علی دایی و محمود احمدی‌نژاد و ناراحتی شهریار فوتبال ایران از رئیس دولت‌های نهم و دهم بر هیچ کس پوشیده نیست. دایی در مصاحبه‌های خود بارها ادعا کرده که احمدی‌نژاد در زمان ریاست جمهوری خود او را از سرمربیگری تیم‌ملی برکنار کرده و او چنین حقی نداشته است. در این سال‌ها احمدی‌نژاد نیز چندین بار مصاحبه‌هایی را در تمجید از اسطوره فوتبال ایران داشته، اما بازهم نتوانسته کینه دایی را از بین ببرد.
نزدیک به دو سال قبل و به تاریخ 11 اسفند ماه 97 اما یک اتفاق جالبی طی گزارشی در روزنامه شهروند به چاپ رسید. ماجرا این بود که علی دایی به عنوان سرمربی وقت سایپا وقتی برای دیدار با پارس جنوبی جم به جنوب ایران سفر کرده بود، در پرواز برگشت به تهران از عسلویه متوجه شد که محمود احمدی‌نژاد در بیزینس کلاس صندلی دارد و او باید کنار رئیس‌جمهوری سابق بنشیند. از این‌رو تصمیم گرفت به صندلی‌های عقب برود و صندلی جلو را به برادرش محمد دایی بدهد تا کنار احمدی‌نژاد ننشیند.
بیشتر بخوانید: آیا علی دایی از ایران می رود؟
همیشه برای آنهایی زندگی می‌کنم که من را حمایت کردند
روایت این اتفاق برای نخستین بار در روزنامه شهروند منتشر شد و بازتاب‌های فراوانی داشت. در آن مقطع بسیاری از نزدیکان رئیس دولت‌های نهم و دهم سعی کردند موضوع را تکذیب کردند و حتی اعلام شد که احمدی‌نژاد هرگز در پروازها در صندلی بیزینس کلاس نمی‌نشیند. ماجرا داشت به طور کلی فراموش می‌شد که علی دایی خودش مصاحبه‌ای با خبرگزاری ایسنا انجام داد و ننشستن کنار احمدی‌نژاد را تأیید کرد.
حالا با گذشت نزدیک به دو سال از آن اتفاق نشریه آلمانی کیکر که یک رسانه معتبر محسوب می‌شود در مصاحبه اختصاصی که با علی دایی داشته، به این موضوع پرداخته و آن سوژه را یکی از پرسش‌های گفت‌وگو قرار داده است.
از دایی سوال شده: «شایعاتی در سال 2019 مطرح شد که شما قرار بوده در هواپیمایی در کنار آقای احمدی‌نژاد (رئیس‌جمهوری سابق ایران) بنشینید، اما ترجیح دادید که بروید و در صندلی عقب بنشینید.»
پاسخ دایی به این اتفاق هم جالب است: «من همیشه در واقع احساس نزدیکی با مردم داشتم و انسانی آزاد هستم و همیشه برای آنهایی زندگی می‌کنم که من را حمایت کردند؛ به همین علت آن روز ترجیح دادم تا به عقب هواپیما بروم و در صندلی‌های اکونومی در کنار مردم بنشینم. هیچ‌وقت علاقه‌ای به فعالیت سیاسی ندارم و این کار من هم یک عمل سیاسی نبود.»
منبع: شهروند