دنیای قلم - محمد رضا خندان _گروهی از ناظران، اختلاف‌نظرها در ساختار سیاسی آمریکا را عامل اصلی توقف مذاکرات می‌دانند و برخی دیگر، شدت گرفتن تنش‌های منطقه‌ای و رویکرد تازه ایالات متحده در قبال یمن را از جمله موانع تداوم رایزنی‌ها عنوان کرده‌اند. از سوی دیگر، ادعای آمریکا درباره حمایت ایران از حوثی‌ها نیز به بروز فضای جدیدی از بی‌اعتمادی دامن زده است.
ایران بار دیگر بر هدف اصلی خود، یعنی رفع تحریم‌ها، تأکید کرده و در مقابل، ایالات متحده تمرکز خود را بر محدودسازی برنامه هسته‌ای ایران قرار داده است. با این حال، اظهارات متناقض از سوی دو طرف، به‌ویژه انکار واشنگتن درباره برگزاری مذاکرات، به پیچیدگی فضا افزوده است.
در همین راستا، اعمال تحریم‌های تازه علیه شرکت‌های مرتبط با پتروشیمی ایران و مواضع تند دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا، که خواستار توقف کامل خرید نفت از ایران شده، نشان می‌دهد که فضای کنونی بیش از آن‌که به گفت‌وگو نزدیک باشد، به تقابل گرایش دارد.
تحلیلگران معتقدند که ایالات متحده در حال بهره‌گیری از مجموعه‌ای از ابزارهای فشار، از تحریم و تهدید گرفته تا مذاکره و تأخیر در برنامه‌ریزی، برای تأثیرگذاری بر رفتار ایران است. با این حال، چنین رویکردی نه‌تنها فرصت‌های دیپلماتیک را محدود می‌کند، بلکه ریسک تقابل مستقیم را نیز افزایش می‌دهد.