دنیای قلم - 

تابناک نوشت: شاید بتوان پیش‌بینی کرد که صالحی امیری، وزیر گردشگری به هر دلیلی در تیررس مخالفت برخی نمایندگان قرار دارد و انگار منتظر اولین اتفاق چالش‌برانگیز در این حوزه‌اند تا آقای وزیر را دچار مشکل کنند.

گمانه‌زنی‌های سیاسی و فشارهای غیررسمی بر وزارت گردشگری نه به وضوح، اما بالاخره مشهود است. چندی پیش، ۳۴ نماینده مجلس شورای اسلامی نامه‌ای به وزیر گردشگری، صالحی امیری، ارسال کردند که در آن به برخی نقاط ضعف و نیاز به نظارت بیشتر بر عملکرد این وزارتخانه اشاره شده است. این نامه، اگرچه به ظاهر حاوی نکات مثبت و سازنده‌ای است، اما عجیب و ضعیف نیز است حرف جدیدی ندارد و در حقیقت بیشتر به دنبال ایجاد فشار بر وزیر و یادآوری وظایف او به نظر می‌رسد.

محتوای عجیب و ضعیف نامه

در نامه ۳۴ نماینده به مواردی از جمله کمبود برنامه‌ریزی در حوزه گردشگری، ضعف در جذب سرمایه‌گذاری و عدم استفاده بهینه از ظرفیت‌های طبیعی و تاریخی کشور اشاره کرده‌اند. با این حال نکته‌ای که در این نامه به چشم می‌خورد عدم ارائه راهکارهای مشخص و جدید است. این مسئله نشان می‌دهد نمایندگان به جای ارائه پیشنهادات عملی بیشتر دنبال زهر چشم گرفتن از وزیر هستند. شاید هم مسأله خاصی وجود ندارد مگر موضوع شخصی برخی نمایندگان با وزیر.

مصاحبه عجیب تر رئیس فراکسیون گردشگری
در این میان رئیس فراکسیون گردشگری مجلس نیز در مصاحبه‌ای با سایت خانه ملت به لزوم نظارت بیشتر بر عملکرد وزارت گردشگری اشاره کرده است. او تأکید کرده که فراکسیونش به‌طور جدی‌تری بر فعالیت‌های این وزارتخانه نظارت خواهد داشت.

تحلیل سبک اظهارات رئیس فراکسیون نشان می‌دهد او خود پی‌گیر چنین مصاحبه‌ای نبوده و پرسش خبرنگار به شکلی بوده که او هم در پاسخ به آن، به لزوم نظارت و پیگیری بیشتر اشاره کرده است. حال دلیل طرح چنین سوژه‌ای و اینکه ارائه‌دهنده آن چه کسی است جای تامل دارد. این اظهارات، هر چند در ظاهر در راستای بهبود وضعیت گردشگری کشور باشد، اما در واقع بیشتر به نوعی هشدار به وزیر شباهت دارد تا حواسش را جمع کند و اولین چالش جدی‌اش کار دست وزارتش ندهد. آن هم نه از طرف خانم رئیس فراکسیون بلکه از سوی ارائه دهندگان سوژه به سایت خانه ملت.

آقای رئیس جمهور و آقای وزیر از ما گفتن بود

با توجه به محتوای نامه و مصاحبه‌های اخیر، به‌نظر می‌رسد نه تنها در این نامه و نه در مصاحبه رئیس فراکسیون، موضوعات جدید و خاصی مطرح نشده، بلکه این رویکردها بیشتر به یادآوری وظایف و مسئولیت‌های وزیر می‌پردازند. این امر به نوعی نشان‌دهنده این است که برخی نمایندگان به دنبال ایجاد فشار بر صالحی امیری در اولین فرصت هستند. در جلسه رأی اعتماد نیز وزیر با مخالفان زیادی مواجه شد و به سختی رأی اعتماد گرفت.

پرسش نهایی

حال این سؤال مطرح می‌شود که پشت پرده این فشارها چه می‌تواند باشد؟ آیا نمایندگان دنبال هدفی خاص در وزارت گردشگری هستند یا این فشارها به دلیل فشار بر کلیت دولت است؟

در نهایت، صالحی امیری باید شاخک‌هایش از الان تیز باشد. او می‌تواند یکی از نزدیک‌ترین گزینه‌ها به فشارهای منطقی و غیرمنطقی باشد که در آینده بر او تحمیل خواهد شد. این آمادگی می‌تواند به او کمک کند تا در برابر چالش‌ها و فشارهای سیاسی ایستادگی کند و در عین حال عملکرد وزارت گردشگری را بهبود بخشد.