دنیای قلم - زهرا نژاد بهرام: ظاهرا با حصار كشی در بخشی حدود 2000 مترمربع از پارك قیطریه طی هفته گذشته، قرار است درختان تنومند این فضای سبز نیز به سرنوشت درختان صفرشش مبتلا شود. بر اساس برخی اخبار قرار است در این بخش از پارك با قطع درختان، فضایی برای عبادت تحت عنوان مسجد مهیا شود. سوال این‌جاست كه آیا قطع درختان به بهانه محل عبادت امری ضروری است؛ در حالی كه شهرداری زمین‌های متعدد را در مناطق مختلف شهری به خصوص دراین منطقه دارد كه می‌تواند از آنها برای ساخت مسجد استفاده كند.

از قضا می‌توان با ایجاد محلی برای عبادت در فضای این پارك در میان درختان فضای عبادت دلچسبی را مهیا كرد كه البته الان هم وجود دارد. اما ظاهر موضوع فقط فضای عبادت نیست، شاید قرار است آنجا پاساژ و مركز تجاری به بهانه مسجد ساخته شود. هم‌اكنون پیرامون این پارك قدیمی شهر تهران، امامزاده علی‌اكبر، امامزاده اسماعیل، حسینیه چیذر، چند مسجد و چند حوزه علمیه و... وجود دارد كه بستر عبادت شهروندان این منطقه است.

اما به نظر می‌رسد قطع درختان به رویه‌ای برای مدیریت شهری جدید مبدل شده كه هر دفعه نسبت به محروم ساختن شهر از درختان و فضای سبز ورود پیدا كند. شهر تهران هم‌اكنون با كمبود شدید فضای سبز روبه رو است، آلودگی هوا، تراكم جمعیت در كنار مشكلات مربوط به سوخت‌های فسیلی نیاز به گسترش فضای سبز در این شهر را بیشتر كرده است؛ بر اساس رویكرد سازمان ملل سرانه فضای سبز برای هر نفر در شهرهای بزر‌گ بین 20 - 25  ‌متر مربع است . اما درشهر تهران بسیار كمتر از این است.   در واقع از آنجا كه قطع درخت دارای جرایم سنگینی در این شهر است وحتی مصوبه خانه‌باغ در جهت حفظ درختان در سال 1399 از سوی شورای عالی شهرسازی بدین منظور مصوب شد، مدیریت شهری ششم بی‌توجه به این اصول و ضرورت پاسداری از محدوده تحت اختیار خود نظیر پارك‌ها و ... درصدد قطع درختان است.

این ازعجایب روزگار است كه متولی خود در جهت وارد آوردن خسارت به بدنه پارك و درختان آن كه متعلق به مردم می‌باشد بر آمده است.  این پارك یكی از پارك‌های دوره قاجار است كه در دهه 50 وقف شهرداری شد و به بوستان تبدیل شد. شكل هندسی پارك قیطریه به صورت نامنظم است و مساحت آن به 122600 متر مربع می‌رسد. این بوستان بافتی جنگلی دارد و با درختان درهم تنیده و سربه فلك كشیده، به بكرترین پارك شمالی تهران تبدیل شده است. وجود این فضای سبز برای منطقه قیطریه كه از تراكم جمعیتی زیادی برخوردار است همچون نگینی سبز بر تارك این محله می‌باشد و ایجاد هر نوع اختلال و از میان بردن فضای موجود خسارتی جبران‌ناپذیر را به شهر وارد می‌كند. شهری كه باید الگوی شهرهای كشور بوده و نقش ممتازی در منطقه و جهان ایفا كند.  فضای سبز موجود در تهران امروزه یكی از بهترین ظرفیت‌های گردشگری در شهر به خصوص برای خانواده‌های كم‌درآمد است كه می‌توانند از این ظرفیت برای تفرج و گذران اوقات فراغت بهره ببرند. كم توجهی مدیریتی و در نظر نگرفتن نیاز این شهر بزرگ كه قریب به 12 میلیون نفر را طی روز در خود جای می‌دهد، در حفظ و ارتقای فضای سبز به خصوص درختان با ارزش آن امری نیست كه بتوان با سكوت از آن عبور كرد. پیش از این نیز مدیریت شهری با بی‌توجهی نسبت به ظرفیت فضای سبز شهری اجازه حذف درختان با قدمت در پادگان صفر شش در منطقه پاسداران را داده است. و ظاهرا درصدد نادیده گرفتن مصوبه خانه‌باغ و بازگشت به مصوبه برج‌باغ منسوخ شده است.  این موارد نگرانی برای حصار‌كشی در پارك قیطریه را برای شهر بیشتر می‌كند كه این اتفاق در میان چشم شهروندان بدون هیچ توضیحی رخ داده و ظاهرا منجر به حذف درختان خواهد شد.. فراموش نكنیم كه مسوولیت مدیریت شهری به ویژه شورای شهر در نظارت بر اقدامات مدیریت شهری امری فصلی و موردی نیست بلكه حضور در جای جای شهر و پاسخگویی نسبت به اتفاقات متفاوت از اصلی‌ترین وظایف آنها است. در این میان جا دارد كه مدیریت شهری با عنایت به اجرای طرح «من شهردارم» كه نسخه‌ای از طرح« آرزوهای تهران» در دوره قبل مدیریت شهری است پاسخ دهد آیا اجرای پروژه در پارك قیطریه بر مبنای این درخواست بوده است. مگر نه آنكه قرار بود مردم طرح‌ها و پروژه‌های شهری را درخواست كنند و بر اساس آن طرح قرار بود بر مبنای نظرات مردم طرح‌ها به اجرا در‌آید. به نظر نمی‌رسد اهالی محله قیطریه نسبت به از بین بردن درختان پارك منطقه چنین درخواستی را داشته باشند. ظاهرا این تصمیم متمركز مدیریت شهری بوده كه بدون توجه به خواست اهالی محل به دلایل نا‌معلوم و غیر قابل دفاع در حال صورت گرفتن است. آن‌هم درآستانه بهار كه فصل شكوفا شدن و باردهی آنها است... خواست ما حذف حصارهای ایجاد شده و حراست از درختان این پارك است و ضرورت دارد كنشگران شهری و مردم محل نسبت به این اقدام درخواست جدی خود را بیان دارند. و شورای شهر در حمایت از خواست مردم و علاقه‌مند‌ان به حفظ فضای سبز موجود در شهر و حراست از درختان آن، آنها را همراهی كنند .