دنیای قلم -عسل یک نوع قند است، بنابراین باید به میزان متعادلی مصرف شود. اما عسل مزایای بسیاری برای سلامتی دارد که قند معمولی فاقد آن است. عسل شیرین و گرمابخش است و حس آرامش و راحتی القا و در فصل سرماخوردگی و آنفلوآنزا مانند یک داروی تسکین‌دهنده عمل می‌کند. در این مطلب به نقل از «روزیاتو» مروری بر خواص عسل خواهیم داشت.
عسل به طور طبیعی دارای حدود ۸۰ درصد قند است، بنابراین پرکالری و غنی از انرژی است. یک قاشق غذاخوری عسل حاوی این موارد است: ۶۴ کالری، ۱۷ گرم کربوهیدرات و ۱۷ گرم قند. عسل فاقد چربی، پروتئین، فیبر یا کلسترول است، اما یک قاشق غذاخوری آن حاوی مقادیر ناچیزی از کلسیم، آهن، منیزیم، پتاسیم، سلنیوم و ویتامین C است. در مجموع، مطالعات نشان داده‌اند عسل حاوی حدود ۱۸۰ نوع ترکیب مختلف از جمله انواع فیتوشیمیایی‌ها یا ترکیبات گیاهی زیست‌فعال است.
اگر بین انواع مختلف شیرین‌کننده‌ها در حال انتخاب هستید، مصرف عسل به دلیل داشتن ترکیبات متنوع، مزایای بیشتری نسبت به قند معمولی دارد. تحقیقات نشان داده‌اند عسل آنتی‌اکسیدان‌های بیشتری دارد و منبع بهتری از پتاسیم و برخی مواد معدنی نسبت به قند معمولی است. اما نباید شتابزده عسل را به عنوان غذای سالم در نظر بگیریم؛ عسل همچنان منبعی از قند بسیار است. عسل حاوی آنتی‌اکسیدان‌هایی مانند اسید فنولیک و فلاونوئید است که آن را انتخابی کمی بهتر از قند می‌کند، اما هر دو باید به میزان متعادلی مصرف شوند. به عنوان منبعی از آنتی‌اکسیدان‌ها، برخی مطالعات نشان می‌دهد عسل ممکن است از بیماری‌های قلبی پیشگیری کند. یک مطالعه به تازگی نشان داده مصرف حدود ۲ قاشق غذاخوری عسل در روز در کنار یک رژیم غذایی سالم ممکن است بر سطح کلسترول تاثیر مثبت بگذارد. عسل مانند هر نوع قند دیگری عمل می‌کند، به همین دلیل باید تنها به مقدار بسیار اندکی مصرف شود.
عسل تیره‌تر معمولاً آنتی‌اکسیدان بیشتری نسبت به عسل روشن‌تر دارد. صرف‌نظر از منبع گیاهی آن، عسل بهتر است خام مصرف شود که حرارت ندیده و فیلتر نشده باشد تا شکل بسیار خالص عسل بدون از دست دادن هیچ ماده مغذی باشد. عوامل بیماری‌زای غذایی در عسل زنده نمی‌ماند، بنابراین حرارت دادن آن هیچ مزیت ایمنی غذایی ندارد.
عسل خاصیت ضدباکتریایی، ضدالتهابی و التیام‌بخش زخم دارد. برخی از ترکیبات عسل می‌تواند برخی باکتری‌ها و قارچ‌ها را از بین ببرد. عسل مانع از چسبیدن پوست به پانسمان‌های زخم می‌شود و احتمالاً مواد مغذی لازم برای التیام سریع‌تر زخم را فراهم می‌کند. عسل در بهبود التیام سوختگی‌ها، زخم‌های تبخال و تورم و زخم‌های داخل دهان ناشی از شیمی‌درمانی یا پرتودرمانی موثر است.
در مطالعات تطبیقی، عسل عملکردی مشابه یا بهتر از داروهای سرفه داشته است. در مطالعه‌ای که در مجله پزشکی کودکان JAMA منتشر شد، وقتی به کودکان مبتلا به عفونت دستگاه تنفسی فوقانی، برای تسکین سرفه شبانه عسل داده شد، والدینی که به جای دارو به فرزندانشان عسل دادند، آن را موثرترین درمان ارزیابی کردند. عسل سرفه و اختلال خواب کودکان را کاهش داد. هرگز نباید به نوزادان زیر ۱۲ ماه عسل داد، زیرا خطر بوتولیسم نوزادی وجود دارد. عسل برای کودکان بالای یک سال ایمن است.
عسل ممکن است باعث کند شدن انعقاد خون شود، بنابراین مصرف آن توسط افرادی که داروهای کندکننده انعقاد خون مصرف می‌کنند می‌تواند خطر خون‌مردگی و خون‌ریزی را افزایش دهد. همچنین مصرف مقادیر زیاد عسل ممکن است قند خون را در بیماران دیابت نوع ۲ افزایش دهد.