دنیای قلم -سوال مهمی که پاسخ آن بستگی به نوع مصرف ما دارد، نقطه دود روغن است که در واقع نشان دهنده سوختن روغن و یکی از مهم ترین نکاتی است که باید در نظر بگیریم. اگر روغنی را که به نقطه دود کردنش رسیده همچنان حرارت دهیم نه تنها طعم آن عوض می شود بلکه روغن به ترکیبات مضری به نام رادیکال‌های آزاد تجزیه می‌شود. در این جا به بررسی چند مورد از روغن‌های مفید می‌پردازیم.
کارشناسان تغذیه بر این باورند که یکی از همه کاره‌ترین و سالم‌ترین روغن‌ها برای طبخ و مصرف، روغن زیتون است. برچسب (بکر یا ویرجین) روی روغن زیتون نشانه کیفیت بالای روغن است که یعنی روغن حاوی مقدار زیادی از چربی‌های تک اشباع و برخی از اسیدهای چرب چند اشباع است که آن‌ها برای سلامت قلب بسیار مفید هستند. روغن زیتون در مقایسه با روغن‌های دیگر نقطه دود نسبتا پایین تری دارد؛ بنابراین برای پخت با مدت زمان کم و حرارت متوسط مناسب است.
این روغن که از دانه کنجد تهیه می‌شود بسیار طعم دار است. روغن کنجد هم دارای اسیدهای چرب تک اشباع و هم اسیدهای چند اشباع است. روغن کنجد نقطه دود بالایی دارد؛ بنابراین برای پخت و پز مناسب است. از مزایای روغن کنجد می‌توان به مغذی بودن آن اشاره کرد. این روغن حاوی مقادیر زیادی ویتامین و مواد معدنی مانند مس، روی، منیزیم، آهن و کلسیم است. مصرف روغن کنجد باعث کاهش کلسترول و گلوکز خون می‌شود؛ بنابراین مصرف متعادل آن به افراد مبتلا به دیابت توصیه می‌شود.
این روغن نقطه دود پایینی دارد؛ بنابراین برای پخت و پز مناسب نیست اما می‌توان آن را در سالادها یا روی پنکیک و در برخی از نوشیدنی‌ها مصرف کرد. روغن گردو حاوی مقادیر بالایی از امگا ۶ نسبت به امگا ۳ است؛ بنابراین می‌توان آن را برای پیشگیری یا درمان برخی از التهاب‌ها مصرف کرد.
این روغن دارای امگا ۳ زیادی است اما نقطه دود بسیار پایینی دارد این بدان معناست که از آن نباید در حرارت بالا و پخت و پز و سرخ کردن استفاده کرد. روغن دانه کتان را باید در یخچال یا جاهای خنک نگهداری کرد.