دنیای قلم - مرتضی شاملی: وزیر نیرو گفته سعی میكنیم تنشی در تامین آب شرب كشور رخ ندهد. اما چگونه آقای محرابیان؟ اولا منظورتان از آب شرب چیست؟ آیا فقط آبی است كه صرف نوشیدن و پخت و پز میشود؟ یا آبی است كه علاوه بر آب شرب (چون همه در یك لوله هستند) صرف حمام گرفتن و تمیز كردن ظرفها و لباسها و شستن و غسل دادن كف حیاط و پیادهرو، شستن در و دیوار و ماشین و موتور، آن هم داخل ساختمان یا كنار كوچه و آبیاری گل و گیاه و باغچه و هزار چیز دیگر میشود؟
آقای محرابیان حتما میدانید و نمیشود ندانید كه تمام اینها در كشورهای پر بارندگی نظیر آلمان و امثال آن حساب و كتاب سفت و سختی دارد تا جایی كه خود مردم مراقبند از حدود و ثغور باید و نبایدها تجاوز نكنند اگرنه علاوه بر جریمه مالی و عواقب اقتصادی كه برایشان دارد، هر یك از این «نبایدها» برایشان در حكم گناهی است اجتماعی. بعضی آنها كه بالكل قدغن است. شستن ماشین و موتور؟ ابدا، فقط در كارواش! تمیز كردن و روفتن پیادهرو و جلو منزل و مغازه با آب؟ استغفرالله.
چنان شخصی چنان زیر ضرب نگاه تعجب و شماتت مردم قرار میگیرد كه انگار به دیوانه یا مخبطی نگاه میكنند. و قس علیهذا ... آقای محرابیان چنین رفتارهایی در این مملكت عادی است به راحتی در كوچه و خیابانهای همین پایتخت میشود، دید. اگر هم دل به دریا بزنی و با هزار ترس و لرز و انا انزلنا تذكری بدهی چه بسا بدهكار هم بشوی. در همین واویلای بیبارشی و كم آبی، كسانی هستند كه مصرف آب خانه صد متریشان به اندازه تمام ساختمانهای دو طرف یك كوچه سیصد متری است. دو یا سه ماشین دارند و هر روز، بله هر روز، داخل و خارج این ماشینها را زیر و رو و سر تا پا و عقب تا جلو میشویند؛ آن هم فقط به ضرب فشار همین آب شربی كه جنابعالی میفرمایید. در و دیوار و حیاط و باغچه هم كه جای خود دارند. مرض و وسواس است نمیدانم، بیفكری اجتماعی و عدم درك موقعیت آبی كشور است، نمیدانم. فقط یك چیز را میدانم و آن كم كاری تبلیغی و اطلاعرسانی موثر وزارتخانه جنابعالی است راجع به اهمیت آب و خصوصا بحران آبی موجود و اینكه آب همیشه و در هر شرایطی در دسترس نخواهد بود و میتواند با این وضعی كه بیمحابا آن را مصرف میكنیم روزی اصلا نباشد و این از وظایف لاینفك وزارت نیرو و سازمان آب كشور است. موضوع دیگر لزوم رسیدگی گهگاهی به استاندارد بودن كنتورهای آب ساختمانهاست. در همان مثالی كه از شستن هر روزه اتومبیلهای یك خانه ویلایی گفتم، این سوال پیش میآید كه مگر كنتور آب این خانه شماره نمیاندازد؟!
مگر میشود سازمان آب متوجه این حجم از مصرف یك واحد مسكونی نشود؟! با خاطرهای كه میخواهم برایتان بگویم، بعید نیست كه بشود در كنتور آب دستكاری كرد. چند سال پیش كه كنتورهای آب را عوض یا نمیدانم چه میكردند، دوستی تعریف میكرد كه همسایهاش آمده و به او گفته یكی از اینها به او پیشنهاد كرده در ازای یك شیرینی میتواند كنتور آب را برایش چنان دستكاری كند كه كمتر شماره بیندازد! یا در زمینه روفتن و نظافت زمین با فشار آب، خود من بارها دیدهام آقایی را كه شیك و مرتب با ماشین و سامسونت میآید، كنار كوچه مقابل ساختمانی پارك میكند و داخل ساختمان میشود و یك ساعت بعد او را میبینم كه با لباس كار و چكمه لاستیكی به زور فشار آب پلهها و دیوار كوچه و پیادهرو را میروبد و به اصطلاح تمیز میكند و نیمساعت بعد هم مثل دكتر جراحی كه از بیمارستان خارج شود، شیك و سامسونت به دست سوار ماشیناش میشود و بوقی به رسم خداحافظی میزند و تیك آف میكند! جناب محرابیان اینها فقط گوشههایی از رفتارهای اجتماعی و مرسوم ماست با آب این ماده حیاتی. یكبار به یكی از همین اشخاصی كه ذكرشان رفت، گفتم، البته با احتیاط و ملاحظه از اینكه مبادا به تریج قبایش بر بخورد، گفتم بترسیم از روزی كه محتاج جرعهای از این آبی شویم كه اینگونه آن را بیمحابا بر زمین و زمان میریزیم و به جای جاروب از آن استفاده میكنیم! خلاصه كلام این را میخواهم بگویم كه جناب محرابیان وزارتخانه شما آگاهیهای موثری را برای بحران آب به مردم نمیدهد. سازمان آب كشور سیاستهای موثری را برای جلوگیری از كمبود آب و نحوه رفتار با آب اعمال نمیكند. یعنی چنین راهكارهایی ندارد و نیندیشیده كه اعمال كند یا اینكه همت و انگیزه اعمال آنها را ندارد. شما چند بار در همین مصاحبه دو روز قبل از بایدها گفتهاید، اما گفتن از بایدها تا اعمال كردن آنها و مهمتر از آن در باور مصرفكننده نشاندنشان فرق دارد. فرمودهاید سعی میكنید تنشی در تامین آب شرب كشور رخ ندهد. بسیار خوب است. اما لطفا محكمتر بگویید و آنقدر بگویید تا هشداری جدی باشد به سوءرفتارهایی كه نقدا در مورد آب با آنها دست به گریبانیم و البته كار به اینجاها ختم نمیشود. سوءسیاستهای آبی و محیط زیستی دولتها هم هست كه فعلا بمانند برای بعد، سوءسیاستهایی كه وضع را به اینجاها كشاندهاند.