دنیای قلم - جعفرگلابی: سیاست حوزه‌ای پیچیده است وگاهی انسان‌های آزاد و شرافتمند را دست‌بسته به درد و حزن وحسرت درونی می‌كشاند.در این عرصه حتی گاهی كه منافع شخصی وگروهی مطرح نباشد تلخ‌ترین تصمیم‌ها ضروری می‌نمایند و ضرورت‌ها بهترین تصمیم‌ها را ناشدنی نشان می‌دهند!وقتی در ایران انقلاب شد حس ستم‌ستیزی و مبارزه با ظلم وجنایت وفقر و بی‌عدالتی چنان دراذهان‌مان مستولی شد كه به ایران اكتفا نمی‌كردیم و می‌خواستیم جهانی را آزاد كنیم! كمی كه گذشت و جنگ شد و درتنهایی و با كمترین امكانات و تجهیزات مجبور شدیم ازجان جوانان‌مان مایه بگذاریم سلطه واقعیت‌های مختلف دنیا را لمس كردیم ودانستیم كه اسب چموش فلك راه خود را می‌رود و چندان به آرزوها و آرمان‌ها اعتنا ندارد.واقعا آن روزها اندوه لبنان می‌كشت ما را و چون اسراییل به آن سامان حمله كرد با وجود درگیر بودن كشور با یك جنگ بزرگ عده‌ای ازفرماندهان ورزمندگان عازم سوریه شدند تا جلو اسراییل بایستند.
اما تصمیم درست را رهبر فقید انقلاب گرفت و اولویت را به دفاع ازكشورخودمان داد، ما نمی‌توانستیم با آن همه كمبودها دردوجبهه بجنگیم. درحال حاضر3میلیون و300 هزارنفر در تنگ‌ترین محاصره ممكن و درمساحت اندك باریكه غزه شبانه‌روز بمباران می‌شوندوتنهاكاری كه ازبشردوستان عالم برمی‌آید راهپیمایی درخیابان‌هاست و دیگرهیچ! سران 57 كشورمسلمان وثروتمند كه بسیاری ازآنها ارتش‌های قوی هم دارند گردهم آمدند و بیانیه دادند ولی هیچ تصمیم عملی و الزام‌آوری نگرفتند و تحریم و تهدید جدی جای خود، حتی قطع كامل روابط با رژیم آپارتاید اسراییل را هم مصوب نكردند! ایران از گسترش جنگ اجتناب جدی دارد چرا كه با افزایش دامنه درگیری‌ها غیر نظامیان بیشتری مورد تهدید اسراییل قرار می‌گیرند و این زنان و كودكان هستند كه اغلب اولین هدف‌های دولت آپارتاید واقع می‌شوند. ما در جنگ هم همین مشكل را داشتیم و در مقابل هر پیروزی رزمندگان ایرانی این شهرها و غیر نظامیان بودند كه هدف موشك‌ها و بمب‌های صدام قرار می‌گرفتند. ناگفته نماند كه در این زمینه آقای نتانیاهو روی صدام را سفید كرده است. تصمیم عقلانی همان است كه از گسترش جنگ جلوگیری شود و آرزوی افراطیونی چون نتانیاهو برای كشیدن پای امریكا و اروپا به نبرد و ایجاد یك رویارویی آخرالزمانی برباد رود.
همین وضع درلبنان هم حاكم است چنان‌چه اگرحزب‌الله وارد جنگ تمام عیار با اسراییل شود ابتدا شهروندان لبنانی با بمباران‌های سبوعانه روبه‌رو می‌شوند خصوصا اینكه رژیم آپارتاید انتقام هرشكست موضعی را اززنان و كودكان می‌گیرد و در این راه كوچك‌ترین ملاحظه و رحمی دركارش نیست.در واقع اسراییل مردم منطقه را به گروگان گرفته است و با زبان رسا و بدون كوچك‌ترین لكنتی این معنا را بیان می‌كند و به‌جای مبارزه باجنگجویان مدارس، مساجد، كلیساها و حتی بیمارستان‌ها را هدف قرارمی‌دهد.اروپاییان طی قرن‌ها این ظرفیت رفتاری صهیونیست‌ها را دیده بودند و شاید برهمین اساس شر آنها را درمیان مسلمانان افكندند، همانطور كه آقای بایدن گفت كه اگراسراییل نبود ما باید یك اسراییل درست می‌كردیم! می‌بینید!درسایه عقب‌ماندگی‌ها وانفعال‌ها وتندروی‌ها وترس‌ها و عافیت‌طلبی‌های كشورهای مسلمان گویی چاره‌ای نیست جز اینكه با چشمانی اشك‌بار نظاره‌گركشتار روزانه اهالی غزه باشیم! حالافلسطینیان بیش از هرزمان دیگری طعم تلخ مناسبات ظالمانه جهان را می‌چشند و مثل ما این احساس مقدس در آنها بارور می‌شود كه خود باید به اشغالگری پایان دهند. اما این معنا هرگز نه از ما و نه از هیچ انسان آزاده‌ای سلب مسوولیت نمی‌كند. بدون اغراق می‌توان گفت كه اگر نوع تبلیغات و سیاست‌گذاری‌های خارجی درست و بر اساس اراده وتمایل اكثریت مردم ایران شكل گرفته بود اكنون راهپیمایی‌های عظیم و خودجوش مردمی در تهران وشهرهای مختلف چنان چشم جهانیان را به خود خیره می‌كرد كه امواج عظیمش ملت‌های منطقه را هم به خروش وامی‌داشت و اسراییل از هیبت یك قیام عمومی درخاورمیانه همه سلاح‌ها و حمایت‌ها و ابزارهای خود را‌بی‌اثر‌می‌دید.سال‌ها پیش این دغدغه درمناسبت‌های مختلف ازمتن اجتماع به گوش مسوولان رسیدكه شهروندان ایرانی ازسیاست‌های غیرمتوازن خارجی رضایت ندارند و تغییر دراولویت‌ها را می‌خواهند ولی گوش‌كسی‌بدهكار‌این سخنان درست و آینده اندیشانه نبود.اكنون هم با وجود انواع مشكلات داخلی و انتقادهایی كه به سیاست‌های جاری وجود دارد بجز عده‌ای كه درمخالفت با جمهوری اسلامی حتی معیارهای انسانی ووجدانی خود را به حاشیه می‌رانند قطعا مردم بیدار‌دل و مهربان و انسان‌دوست كشورمان از مشاهده این همه ستم وخیل كشتگان وزخمی‌های زن وكودك فلسطینی در شرایط بی‌آبی و بی‌برقی خون‌جگر می‌خورند و به نظر می‌رسد كه بیش از ملت‌های‌دیگر‌همدرد‌ستمدیدگان‌غزه هستند.اگراحزاب وگروه‌ها و سازمان‌های سیاسی مستقل واصلاح‌طلب وشخصیت‌های سیاسی و دانشگاهی و عالمان روشن‌ضمیر و حتی هنرمندان و ورزشكاران محبوب وانجمن‌ها ونهادهای مدنی مدافع حقوق بشربدون جهت‌گیری‌های سیاسی خاص برای محكومیت كشتارزنان وكودكان فلسطینی مجوز بگیرندوفراخوان بدهند چه بسا تجمعی بزرگ تشكیل شود و روح انسان‌دوست ایرانیان تجلی زیبا و موثر وپرشكوهی به خودگیرد.