دنیای قلم -روزبه علمداری: اخیرا اسناد متعددی مربوط به امام خمینی توسط موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) در حال انتشار است. این اقدام به ویژه از آن رو واجد اهمیت است كه این موسسه پس از هجمه‌های سنگین به تاریخ انقلاب در سال‌های اخیر، نخستین مجموعه‌ای است كه در این راه قدم گذاشته و با تاكید رهبر انقلاب بر «جهاد تبیین»، پیشگام پیمودن این مسیر شده است؛ البته در چارچوب وظیفه و حوزه كاری خود.
انتشار این اسناد با استقبال و توجه رسانه‌های گوناگون و نیز نویسندگان مختلفی روبه‌رو شده است. به عنوان مثال، انتشار برگه‌های رای امام در چند انتخابات كه حاكی از توجه ایشان به جناح‌های مختلف سیاسی بود در میان این اوراق منتشره مورد پسند و نگاه ناظران و تحلیلگران مختلف قرار گرفت. اما آنچه جالب توجه است، سكوت اصولگرایان، بایكوت این اسناد منتشره از سوی آنان و بعضا انتقاد از انتشار آنها بوده است. به‌طوری كه مثلا در موردی كه بالا ذكر شد، برخی از آنها علنا نارضایتی خود را از انتشار آرای امام اعلام كردند و آن را بی‌دلیل دانستند؛ بدون توجه به اینكه وظیفه این موسسه «تنظیم و نشر آثار امام» است!
این در حالی است كه باید به آنها گفت، این اسناد مربوط به رهبر همه مردم ایران از جمله شماست. البته در خصوص چرایی این بی‌توجهی با نارضایتی ضمنی، چند احتمال وجود دارد: 
اول اینكه، نام چهره‌های شاخص جریانات جدید این جناح در اسناد امام مطرح نشده و گویی از عدم وجود سوابق و نقش‌آفرینی آنها در آن دوران ناخرسند باشند. دوم اینكه، با انتشار این اسناد توسط یك «منبع بی‌طرف» كه بدون توجه به نزاع‌های سیاسی جاری در كشور و فارغ از نگاه این طرفی یا آن طرفی اسناد را منتشر می‌كند، موافق نیستند. چه بسا از نقش‌آفرینی موسسه‌ای كه همواره به آن هجمه می‌كنند، ناراحت باشند. احتمال سوم هم این است كه چون گلوگاه انتشار این اسناد در دست آنها نیست، از اسنادی كه در آینده احتمالا منتشر شود، نگرانند؛ چرا كه ممكن است به واسطه ناهمخوانی با كلیشه‌های ساخته‌شده توسط آنها از تاریخ انقلاب مطابق نباشد و به این ترتیب به ذائقه آنها خوش نیاید.  

ولی باید گفت، این دوستان اشتباه می‌كنند. دوستداران امام باید هر چه از او هست را بر چشم بگذارند و به تعبیر قرآن «نُومِنُ بِبعضٍ وكفُرُ بِبعضٍ» (1) نباشند و الّا متهم به التقاطی بودن می‌شوند. با توجه به سوابق موجود در این دوستان، گویا آنان برای دفاع از برخی روندها و سیاست‌های فعلی، صرفا علاقه‌مند به بازنمایی «قاطعیت» امام در مواجهه با دشمنان انقلاب هستند. این در حالی است كه گرچه صلابت امام مهم است و بر همگان واضح، اما تاریخ و نسل‌های امروز و فردا به آگاهی از ابعاد دیگر شخصیت امام نیز نیازمند هستند و حق دارند كه سایر جنبه‌های واقعیات دهه اول انقلاب را بدانند تا ذهن‌شان محصور در روایت‌های متصلب این‌سو و آن‌سو باقی نماند.
1-إِنّ الّذین یكفُرون بِاللّهِ و رُسُلِهِ و یُریدون أن یُفرِّقوا بین‌الله و رُسُلِهِ و یقولون نُومِنُ بِبعضٍ و نكفُرُ بِبعضٍ و یُریدون أن یتّخِذوا بین ذلِك سبیلًا
كسانی كه خدا و پیامبرانِ او را انكار می‌كنند و می‌خواهند میان خدا و پیامبرانش تبعیض قائل شوند و می‌گویند: «به بعضی ایمان می‌آوریم و بعضی را انكار می‌كنیم» و می‌خواهند در میان این دو، راهی برای خود انتخاب كنند... (نساء/ 150)