دنیای قلم - مائده کاشیان : پس از «آوای جادویی»، «ناتو»، «دست به مهره» و «تی ان تی» که از ابتدای امسال منتشر شدند، «صداتو» کاری از حامد جوادزاده پنجمین مسابقه‌ای است که به نمایش خانگی آمده است. «صداتو» مانند بسیاری از برنامه‌های سال‌های اخیر، یک نسخه خارجی دارد و از مسابقه‌ای کُره‌ای کپی شده است. «صداتو» استعدادیابی نیست و همین موضوع، حساب آن را از رقابت‌های مشابه جدا می‌کند. این برنامه توانایی شرکت‌کننده‌ها را برای تشخیص خواننده واقعی از افرادی که خوانندگی را تقلید می‌کنند،به چالش می‌کشد. شبنم مقدمی، محمد بحرانی، امیرمهدی ژوله و محسن شریفیان نیز به عنوان کمک‌کننده به شرکت‌کنندگان در مسابقه حضور دارند و به نوعی آن‌ها نیز با این چالش مواجه هستند.
همان طور که اشاره کردیم، شرکت‌کنندگان «صداتو» باید طی 4 مرحله «لیپ سینک»، «آنلاک»، «استودیو مخفی» و «سین جیم» درباره خواننده بودن یا نبودن افراد روی صحنه قضاوت و با هر عبور موفق از این چالش، 20 میلیون دریافت کنند و در نهایت به جایزه 200 میلیونی مسابقه دست یابند. مهم‌ترین جذابیت «صداتو» این است که شرکت‌کننده، کمک‌کننده‌ها و مخاطبان همه و همه در یک بازی حدس و حل معما هستند. ساختار این مسابقه طوری است که مخاطبان را نیز مانند شرکت‌کننده، درگیر پیدا کردن خواننده واقعی می‌کند، بنابراین آورده «صداتو» برای مخاطبان، تنها یک سرگرمی ساده نیست. پلتفرم فیلیمو نیز پس از اعلام نظر نهایی شرکت‌کننده، مسابقه را متوقف می‌کند و نظر مخاطب را نیز می‌پرسد. این تمهید برای تعامل با تماشاگر جالب است، اما مخاطب صرفا می‌تواند با گزینه بله یا خیر، نظرش را درباره «انتخاب شرکت‌کننده» اعلام کند و در نهایت انتخاب درست مخاطب هیچ امتیاز یا جایزه‌ای نصیب او نمی‌کند.
محسن کیایی که در سال‌های گذشته همه پیشنهادهای اجرا را رد کرده بود، سرانجام با «صداتو» وارد این عرصه شده است و البته به دلیل کاهش وزن خود با ظاهری متفاوت در مسابقه حضور دارد. او به خوبی با چهار کمک‌کننده مسابقه وارد تعامل می‌شود و جریان مسابقه را مدیریت می‌کند. به عنوان مثال، زمانی که کمک‌کننده‌ها اجازه ندارند به شرکت‌کننده یاری برسانند، قاطع است و مانع می‌شود.
ترکیب کمک‌کننده‌ها نیز به خوبی چیده شده است. محمد بحرانی و محسن شریفیان متناسب با فضای موسیقایی مسابقه، از هر فرصتی برای آواز خواندن و شاد کردن فضای رقابت استفاده می‌کنند. محمد بحرانی با شوخی‌های بامزه خود سعی می‌کند فضای این بازی را جذاب و سرگرم‌کننده کند و در این تلاش نیز موفق است. امیرمهدی ژوله در مقایسه با بحرانی، مسابقه را با جدیت بیشتری پیش می‌برد، اما هر از گاهی با همان لحن همیشگی و شوخی‌های خاص و کنایه‌آمیزش، درباره خواننده یا خواننده‌نماهای روی صحنه و انتخاب‌های شرکت‌کننده نظر می‌دهد.