دنیای قلم - فاطمه راكعی : «آن عقل كه در راه سعادت پوید/ هر لحظه تو را به صد زبان می‌گوید/ زنهار نگه‌دار تو فرصت كه نه ای/ زان تره كه بدروند و دیگر روید...» خیام
هرچند دولتمردان و مدیران اصولگرا همواره نقش تحریم‌ها در بروز مشكلات اقتصادی، ارتباطی، اجتماعی و... را انكار می‌كنند، اما واقع آن است كه تحریم‌ها مشكلات عدیده‌ای را برای كشور ایجاد كرده و تنگناهای جدی برای معیشت خانواده‌ها شكل داده است. معتقدم پس از شكل‌گیری دامنه وسیعی از كمبودها، مشكلات، كاستی‌ها و نزول شاخص‌ها دیگر وقت آن رسیده باشد كه مسوولان و سیاست‌گذاران كشور به سمت حل‌وفصل مشكلات و موانع پیش روی كشور گام بردارند و خط پایانی در مسیر تحریم‌ها قرار دهند؛
تحریم‌هایی كه نه فقط در بخش‌های اقتصادی و معیشتی كه در سایر حوزه‌های اجتماعی، فرهنگی و رفتاری هم منشأ مصائب بزرگی بوده‌اند. متاسفانه در اغلب تحلیل‌ها، شاهد آن هستیم كه ابعاد و زوایای اقتصادی مشكلات ناشی از تحریم‌ها حلاجی و تحلیل می‌شود و كمتر می‌بینیم كه تبعات اجتماعی، فرهنگی و تربیتی تحریم‌ها مورد بررسی و كنكاش قرار بگیرد. با نهادینه شدن تحریم‌ها، هرچند مشكلات عدیده‌ای در حوزه معیشت خانواده‌ها و اقتصاد كشور شكل می‌گیرد اما در ادامه حوزه‌های فرهنگی و اجتماعی هم تحت‌تاثیر مشكل تحریم‌ها قرار می‌گیرند. واقع آن است كه با استمرار تحریم و نزول شاخص‌های اقتصادی، فقر گسترش می‌یابد و معیشت خانواده‌ها تنگ می‌شود؛
در ادامه اما آسیب‌های اجتماعی و فرهنگی جدی ایجاد می‌كند. ایران سال‌هاست كه با مقوله افزایش آسیب‌های اجتماعی روبه‌روست؛ آسیب‌هایی كه باعث بروز تكانه‌های فرهنگی و مشكلات آموزشی و تربیتی جدی می‌شود. مردم ایران هنوز از یاد نبرده‌اند كه در اسفندماه سال99 زمان زعامت محمدجواد ظریف بر رای هرم سیاست خارجی كشور، فرصت احیای برجام و پایان دادن به تحریم‌ها ایجاد شد اما به دلایل سیاسی و جناحی این دریچه بسته شد...
تا دستاوردهای احیای برجام به نام دولت تازه بر صدر نشسته نوشته شود. اما چرخ روزگار آنگونه كه برخی افراد و جریانات تصور می‌كردند، نچرخید تا طی بیش از 2سال گذشته مردم ذیل شدیدترین فشارهای اقتصادی و معیشتی قرار بگیرند. واقع آنكه اصلاح‌طلبان برخلاف رقبا، هرگز به دنبال ثبت دستاوردها به نام خود نیستند؛ هر دولتی كه بتواند ذره‌ای از آلام ملت را كاهش دهد باید مورد حمایت قرار بگیرد. مردم ایران سال‌هاست كه زیر فشار تحریم‌ها قرار دارند و هزینه‌های تحریم را می‌پردازند. این در حالی است كه كاسبان تحریم در مسیر احیای برجام مانع‌تراشی می‌كنند و تحریم‌ها را نوعی نعمت می‌دانند. تحریم‌ها تنها برای كاسبان تحریم، نعمت است اما برای مردم تهدید است و مصیبت.