دنیای قلم - محسن هاشمی‌ رفسنجانی : مدتی است كه بحث واگن بانوان در قطارهای مترو تهران در سطح خبرهای مهم رسانه ملی، روزنامه‌ها و البته شهرداری تهران مطرح شده است. از سال 1377 كه اولین بخش از خطوط مترو تهران با حضور جناب آقای خاتمی رییس‌جمهور وقت افتتاح شد، در جلسات مدیریتی شركت راه‌آهن شهری تهران و حومه (و مترو) با توجه به شلوغی بحث راحتی بانوان در قطارها مطرح شد. با بررسی میدانی در حمل و نقل عمومی كلانشهرهای جهان، نتیجه‌گیری شد كه با توجه به شلوغی و فشرده شدن مسافران در واگن‌های مترو كه گهگاه مجبور می‌شوند در ساعات پیك مسافری با فشار مسافران را داخل واگن‌ها ‌كنند و درها را به زور ‌ببندند، مناسب است كه فضای مناسب‌تری در اختیار بانوان قرار گیرد. تصمیم این طور اعلام شد كه 7 واگن قطار متروی تهران برای بانوان و 5 واگن برای آقایان در نظر گرفته شده است. بدین معنی كه بانوان اجازه ورود به همه واگن‌های قطار دارند، ولی مردان فقط اجازه ورود به 5 واگن را خواهند داشت. این تصمیم به خوبی، بدون حاشیه و مشكل و دغدغه مورد پسند عامه مردم و به خصوص بانوان قرار گرفت و سال‌ها در متروی تهران اجرا شده است. كم‌كم كه خطوط و ایستگاه‌ها و سفرها با مترو افزایش یافت و ركورد 7/2 میلیون سفر در روز با مترو در تهران شكسته شد و ازدحام كمتر در واگن مخصوص بانوان دیده می‌شد، گهگاه بعضا آقایان به همراه بانوان خود به واگن‌های بانوان نیز می‌رفتند.  

با ویروس كرونا و كم شدن سفرها با مترو این روش نیز از اهمیت افتاد. ولی بعد از اتمام اپیدمی كرونا و شلوغ شدن مجدد مترو و افزایش سفرها كه به نظر هم‌اكنون از 2 میلیون سفر در روز گذشته است و با از دور خارج شدن تعدادی از قطارهای موجود برای اورهال، تعمیر و نگهداری و خرابی قطارها در هنگام بهره‌برداری فشار بر مسافران و مخصوصا آقایان در ساعات پیك جدی‌تر شد و مترو كم‌كم از نظم موجود خود خارج و مجددا بحث آقایان و بانوان مطرح شده است. 

لذا نباید آدرس غلط داد و همان‌طور كه رهبر معظم انقلاب فرمودند به جای حل ریشه‌ای مشكلات به حاشیه پرداخت. چرا متاسفانه مانند بقیه مسائل كشور از جمله تورم، اشتغال، شدت انرژی، سیاست خارجی و... با هیاهو آدرس غلط به مردم داده می‌شود و در این مورد نیز آدرس غلط كاملا جدی است، زیرا مشكل اصلی و ریشه‌ای كمبود قطار است. مترو امكان اعزام هر 2 دقیقه یك قطار را در بطن خود دارد و هر خط می‌تواند روزانه حداقل یك میلیون سفر را ساماندهی كند. ولی به دلیل كمبود قطارها و خرابی واگن‌ها تعداد اعزام قطارها به 4 دقیقه در خطوط یك و دو و در خطوط دیگر به 5، 7 و 15دقیقه یك قطار رسیده است، لذا همان‌طور كه بارها گفته شد باید واگن و قطار تامین شود. دولت، وزارت كشور به نظر دنبال تامین تجهیزات متحرك مترو  نیستند و در حد حرف باقی‌ مانده است. 

البته صدای اعتراض واقعی نیز از شورای شهر و شهردار هم شنیده نمی‌شود. شهردار به جای طرح ریشه‌ای مشكل در سیما ظاهر می‌شود و از دیوار ثابت بین واگن‌ها خبر می‌دهد كه امنیت مسافران را هم دچار مشكل می‌كند و متاسفانه كورسویی كه برای تامین قطار در اواخر سال گذشته پیدا شده بود، مجددا به خاموشی گرایید. دولت و انگار مدیریت شهرداری تامین قطار را در اولویت‌ها خود قرار نداده‌اند. باز هم حدیث «لا معاش له لا معاد له» معنی پیدا می‌كند، می‌توان آن را با فرهنگی ریلی و مسافری تطبیق داد و نوشته لا قطار له لا معاد له، پس بیخود به پرده‌كشی یا فشار به این و آن نپردازید. عوام‌فریبی نكنید، قطارها را به فوریت تامین كنید، مترو احتیاج به حداقل 1500 واگن دیگر برای خطوط 7 گانه و 150 ایستگاه افتتاح شده خود دارد. آدرس غلط ندهید. خداوند به دلیل آدرس غلط قطعا شما را نخواهد بخشید.