دنیای قلم -مائده کاشیان : نوروز و رمضان 1402، در حالی که برنامه یا سریال شاخص و ویژه‌ای در کنداکتور شبکه‌های مختلف به چشم نمی‌خورد، چشم امید همه به یکی از برندهای تلویزیون، مجموعه «نون خ 4» اثر سعید آقاخانی بود. «نون خ» سه فصل موفق را پشت سر گذاشته و جزو سریال‌های پربیننده بود. بازگشت حمیدرضا آذرنگ در نقش «خلیل» و حضور شخصیت‌های جدید در قصه نیز، نوید تکرار موفقیت فصول قبلی را می‌داد اما این اتفاق رخ نداد. دوشنبه‌شب قسمت پایانی «نون خ 4» روی آنتن رفت و پرونده سریال بسته شد. به بهانه پایان این مجموعه، در ادامه مطلب درباره نقاط قوت و ضعف «نون خ 4» می‌خوانید.
قصه فصل چهارم «نون خ» از آن جا آغاز شد که حمله گرگ‌ها به گوسفندان اهالی روستا، خسارت‌های زیادی به آنان زده و آرامش اهالی را سلب کرده بود. این موضوع باعث شد با وجود کینه‌ها و اختلافات، یک شکارچی از ده بالا به ده پایین بیاید و مشکل را حل کند. ایده قصه فصل چهارم، به خوبی در داستان بسط داده نشده بود. روایت ماجراهای فرعی متعدد و خرده داستان‌های این فصل باعث شده بود انسجام فصول قبل در قصه «نون خ 4» وجود نداشته باشد و داستان دچار پراکندگی شده بود. ماجرای گرگ پس از چند قسمت به حاشیه رفت و موضوعاتی مانند اختلاف ده بالا و پایین، حضور یک دزد در روستا، سیل، جاده‌سازی و تصمیم برای تخریب روستا، ماجراهایی بودند که قصه هر از گاهی به یکی از آن‌ها می‌پرداخت. در فصل چهارم نسبت به فصول قبلی، تاثیر شخصیت «نورالدین» در پیشبرد ماجراها کمتر شده بود و این موضوع نیز به قصه لطمه زد. برخلاف فصول قبل، در «نون خ 4» مفاهیم مثبت و آموزنده قصه مانند تلاش برای آبادانی روستا، مهاجرت نکردن و مقابله با افرادی که برای منافع خودشان قصد تخریب خانه اهالی را داشتند نیز به صورت شعاری در قصه مطرح شد. سکانس نصیحت‌های «نورالدین» به مهندس «ژاله» و برگشتن او از تصمیمش برای جاده‌سازی در قسمت پایانی سریال، نمونه واضح این نقطه ضعف است. رقابت «فریبرز» و «سلمان» برای ازدواج با «شیرین» نیز جذابیت اولیه خود را از دست داده و جزو ماجراهای تکراری سریال بود.
با وجود ضعف‌هایی که در قصه‌پردازی و کیفیت کلی شوخی‌های «نون خ 4» وجود داشت، اما حضور شخصیت‌های جدید و بازگشت کاراکتر «خلیل»، باعث شد موقعیت‌های کمدی خوبی در سریال ایجاد شود و «نون خ 4» بتواند از پس خنداندن مخاطب برآید. حضور شخصیت «رامین» به عنوان فردی که ادعای زیادی داشت اما چندان باعرضه و شایسته نبود، تکیه‌کلام‌های بامزه او و بازی خوب امیر سهیلی در این نقش، باعث شد کاراکتر «رامین»، شخصیت جذابی از آب دربیاید. شخصیت سودجو و پول‌پرست «خلیل» نیز به این مجموعه بازگشته بود. تضاد منش و شخصیت این کاراکتر با شخصیت درستکار و مثبت «نورالدین» و فریب اهالی روستا توسط «خلیل»، اتفاقات بامزه‌ای را در سریال رقم زد. یکی دیگر از شخصیت‌های جدید «نون خ 4»، «خسرو» با بازی بیژن بنفشه‌خواه بود. این کاراکتر پس از سال‌ها موفق نشده بود دوران خدمت سربازی‌اش را به پایان برساند و شخصیتی بسیار سرد و بی‌احساس بود. این شخصیت به واسطه ماجراهای فرعی قصه، وارد سریال شد و حضورش در «نون خ» کمک چندانی به جذابیت داستان نکرد.
بازیگران بومی سریال که در سه فصل گذشته، امتحان خود را پس داده بودند، در فصل چهارم نیز موفق ظاهر شدند و همچنان بازی بازیگران «نون خ»، نقطه قوتی برای این مجموعه محسوب می‌شود. چهره‌های جدیدی که به فصل چهارم اضافه شده بودند مانند برومند کاظمی، اکرم یدی در نقش «نمدی» و «نقره» نیز انتخاب‌های مناسبی برای نقش خود بودند و بازی رضایت‌بخشی داشتند. از میان چهره‌های شناخته شده که به فصل چهارم اضافه شدند نیز امیر سهیلی و حمیدرضا آذرنگ موفق شدند با بازی خوب خود، توجه مخاطبان را به خود جلب کنند. بیژن بنفشه‌خواه در نقش «خسرو» بازی متوسطی داشت اما به نظر می‌رسد گزینه قبلی برای ایفای این نقش یعنی حسن معجونی انتخاب مناسب‌تری برای کاراکتر «خسرو» بود. معجونی پیش از این، سابقه بازی در چنین نقش‌هایی را داشته، مشخصه‌های اصلی این شخصیت یعنی آن سردی و بی‌خیالی، در لحن و چهره او دیده می‌شود و به خوبی از پس ایفای این نقش‌ها برآمده است. اگر کسالت معجونی و انجام عمل جراحی مانع حضورش در «نون خ 4» نمی‌شد، احتمال داشت شاهد نتیجه بهتری باشیم.