دنیای قلم -مائده کاشیان : در سال 1401، بازیگران مختلفی با سریال جدید خود در نمایش خانگی دیده شدند، زیر ذره‌بین مخاطبان رفتند و تحسین یا انتقاد آن‌ها را برانگیختند. پیشتر در گزارش هایی به تعدادی از بازیگرانی که امسال با بازی خوب خود مورد توجه قرار گرفتند مانند شهاب حسینی و هادی حجازی فر پرداختیم اما در این میان، بعضی بازیگران بودند که با ایفای نقشی متفاوت، روی دیگری از توانایی‌شان در عرصه بازیگری را به نمایش گذاشتند و بیشتر در مرکز توجهات قرار گرفتند. بهرام رادان، مریلا زارعی، نیکی کریمی، صابر ابر، شهرام حقیقت‌دوست، هومن برق‌نورد و یوسف تیموری، 7 بازیگری هستند که امسال با یک نقش متفاوت، چهره جدیدی از خود در نمایش خانگی نشان دادند.
تصویر غالبی که از صابر ابر در ذهن مخاطب مانده است، یک کاراکتر سرد و افسرده، با نگاهی خیره و غمگین است. این غم و اضطراب در لحن خاص کلام او نیز وجود دارد. صابر ابر امسال با دومین سریال نمایش خانگی خود «مترجم» اثر بهرام توکلی به نمایش خانگی آمد و با نقش و بازی متفاوتش، آن تصویر غالب را مخدوش کرد. ابر نقش شخصیتی به نام «مهندس» را ایفا کرده که کاراکتری دیوانه و خطرناک است. این بازیگر با نگاه مرموز و جدی خود و همچنین رفتارهای عجیب و دیوانه‌وارش در جلد این شخصیت فرو رفته و کاملا از پوسته قبلی خود خارج شده است.
سریال «آکتور» پس از «شهرزاد»، «ریکاوری»، «جیران» و «ساخت ایران 3»، پنجمین سریال نمایش خانگی در کارنامه هومن برق‌نورد است. این بازیگر در «آکتور» نقش مرد ثروتمندی به نام «صمدیان» را ایفا می‌کند که صاحب یک عطرفروشی‌است و قصد دارد دختر جوانی را که آن جا کار می‌کند، فریب دهد. «صمدیان» به ظاهر مردی موجه، آرام و ساده به نظر می‌رسد، اما در حقیقت فردی حقه‌باز است که قصد سوءاستفاده از دختر جوان را دارد. هومن برق‌نورد در این نقش بازی خوبی دارد و هر دو وجه «صمدیان» را به صورت قابل باور به نمایش گذاشته است. این بازیگر از نظر ظاهری نیز گریم بسیار متفاوتی نسبت به دیگر نقش‌هایش دارد و با چهره جدیدی در «آکتور» دیده می‌شود.
یوسف تیموری چه در سینما و چه در تلویزیون، معمولا در آثار کمدی ایفای نقش کرده و به عنوان بازیگر کمدی شناخته می‌شود، اما او امسال با متفاوت‌ترین تجربه کارنامه خود یعنی مجموعه «رهایم کن» ساخته شهرام شاه‌حسینی، در نمایش خانگی دیده شد. تیموری در این سریال نقش «یونس» یک مبارز سیاسی در دهه 50 را بازی کرده است که هیچ نسبتی با نقش‌های کمدی ندارد. هرچند که این بازیگر حضور کوتاهی در «رهایم کن» داشت، اما در همین حضور کوتاه موفق شد بازی قابل قبولی داشته باشد و نقش‌های قبلی خود را تداعی نکند. باید دید این تجربه مسیر یوسف تیموری را تغییر خواهد داد یا خیر.
شهرام حقیقت‌دوست که به تازگی حضور کم رنگی در عرصه بازیگری داشته، امسال با سریال پلیسی «خون‌سرد» کاری از امیرحسین ترابی به نمایش خانگی آمد. این بازیگر که با نقش‌های منفی‌اش در سریال‌هایی مانند «خط قرمز» و «طلسم شدگان» در ذهن تماشاگران ماندگار شده، به واسطه «خون‌سرد» برای اولین‌بار نقش یک پلیس را ایفا کرد. «طلوعی» شخصیتی باهوش، جدی، مقتدر و در مجموع کاراکتر جذابی بود، اما شهرام حقیقت‌دوست نیز توانست با بازی خوب خود، این پلیس را همان طور که لازم بود یعنی قاطع، جسور و قدرتمند نشان بدهد. حضور متفاوت او در این نقش ویژه، مورد استقبال قرار گرفت و واکنش‌های مثبتی را برانگیخت.
نمی‌توان گفت بهرام رادان در نقش‌های خاصی کلیشه شده و خودش را تکرار کرده، او در کارنامه سینمایی‌اش چند نقش متفاوت و خاص دارد، اما حساب نقش ناصرالدین شاه قاجار از همه نقش‌های این بازیگر جداست. این کاراکتر یک شخصیت تاریخی و واقعی‌است که درباره او زیاد شنیدیم و خواندیم، بازیگران مختلفی این نقش را تجربه کردند و ادبیات و ویژگی‌های خاص خودش را دارد. بهرام رادان به خوبی وجوه مختلف شخصیت ناصرالدین شاه مانند شاه عاشق، شاه بی‌عرضه و شاه بی‌رحم را به نمایش گذاشته است. او با تسلط و کنترل روی لحن صحبت کردن، حرکات و احساسات این شخصیت، بازی طبیعی و بدون اغراقی در سریال دارد. رادان هنگامی که این شاه قاجار دیالوگی ندارد نیز به واسطه حالت چهره و نگاهش، موفق می‌شود حس شخصیت را به مخاطب منتقل کند.
وقتی ایفای نقش مهدعلیا توسط مریلا زارعی، در اخبار سریال «جیران» منتشر شد، بنابر سابقه خوب این بازیگر پیش‌بینی می‌شد شاهد موفقیت او در این مجموعه باشیم و این اتفاق هم رخ داد. مریلا زارعی توانست مهم‌ترین ویژگی این کاراکتر یعنی اقتدار او را به شکلی قابل باور نشان بدهد و دیالوگ‌های سخت و طولانی را نیز به راحتی و با تسلط بیان کند. او به خوبی از پس ایفای این نقش برآمده و به واسطه طرز نگاه خود حس‌های مختلف کاراکترش مانند غافلگیری، خشم یا تحقیر را نمایش می‌دهد. مریلا زارعی در مواجهه با «شازده بصیر» نیز روی تازه‌ای از مهدعلیا را نشان داد و از آن شخصیت مقتدر و مغرور، به زنی ضعیف و درمانده تبدیل شد.
سریال «یاغی» و نقش «شیما»، این فرصت را در اختیار نیکی کریمی گذاشت تا بتواند بازی در یکی از نقش‌های متفاوت کارنامه خود را تجربه کند. «شیما» زنی خلافکار و رنج‌دیده بود که برای انتقام از همسر سابقش وارد زندگی او شد. گذشته سخت «شیما» باعث شده بود این کاراکتر از لحاظ روانی تعادل نداشته باشد و هر لحظه رفتارهای متفاوتی از خودش نشان بدهد. نیکی کریمی توانست دیوانگی این شخصیت را نشان بدهد، گاهی زنی افسرده و ترحم‌برانگیز باشد و گاهی روی نفرت‌انگیزی از خود نشان بدهد. این بازیگر از پس نمایش تغییر و تحولات لحظه‌ای شخصیت خود برآمد، اما گاهی گرفتار اغراق می‌شد و نمی‌توان بازی او را بی‌نقص دانست. نیکی کریمی در این نقش، گریم کاملا متفاوتی با چهره واقعی خود و دیگر نقش‌هایش داشت.