دنیای قلم -الهام سعیدی - پس از سریال‌هایی مانند «یاغی»، «روزی روزگاری مریخ»، «سقوط» و «آکتور»، مجموعه «رهایم کن» دومین سریال شهرام شاه‌حسینی نیز که با نام اولیه «طوطیا» و در سکوت خبری تولید شده بود، بدون تبلیغات قبلی در نمایش خانگی منتشر شد.
این سریال هم مانند «می‌خواهم زنده بمانم» قصه‌ای عاشقانه را روایت می‌کند و بازیگران اصلی آن محسن تنابنده و هوتن شکیبا هستند. «رهایم کن» می‌تواند تجربه موفق تازه‌ای را برای شاه‌حسینی رقم بزند؟
سریال «رهایم کن» در قسمت اول، شروع پرماجرا و سرگرم‌کننده‌ای داشت. مردی به نام «حاتم» (محسن تنابنده) پس از شکست در ازدواج اولش، به «مارال» پرستار فرزند خود علاقه مند شده است، در معدنی که «حاتم» صاحب آن است یک قتل رخ می‌دهد و خواهر «حاتم» در دام یک خواننده معروف می‌افتد و به او تعرض می شود. هرچند که هنوز قصه اصلی «رهایم کن» آغاز نشده و این اتفاقات، مقدمه‌ای برای ورود به داستان اصلی است، اما رخدادهای قسمت اول به اندازه کافی ظرفیت داشتند تا کنجکاوی تماشاگر را برای پیگیری ادامه قصه برانگیزند. نقطه ضعف اصلی «رهایم کن» در شروع، مبهم بودن زمان و مکان سریال است. در آغاز این مجموعه چندان روشن نبود قصه «حاتم» و خانواده‌اش دقیقا در چه سالی روایت می‌شود و منطقه زندگی آن‌ها کجاست. احتمالا باید برای معرفی کامل شخصیت‌ها و مشخص شدن روابط و مناسبات آن‌ها، بیشتر صبر کرد.
قصه «رهایم کن» با محوریت شخصیت «حاتم» آغاز شد، اما دیگر کاراکتر اصلی سریال برادر او «هاتف» (هوتن شکیبا) است که به زودی وارد قصه می‌شود. برای ارزیابی بازی محسن تنابنده در این مجموعه باید بیشتر صبر کرد تا ابعاد دیگر شخصیت او رو شود، اما با توجه به معرفی اولیه کاراکتر او و توانایی تنابنده، توقعات از او بالاست. آزاده صمدی نیز در قسمت اول حضور بسیار کوتاهی داشت. هدی زین‌العابدین در نقش «مارال» بازی خوبی داشت و مونا احمدی توانست در نقش فرزند سرخوش و ساده‌دل خانواده، حضور قابل توجهی داشته باشد. حسن معجونی هم در نقش شخصیت قمارباز و بی‌خیال قصه، شمایل آشنایی را به نمایش گذاشت و شاهد بازی متفاوتی از او نبودیم.