دنیای قلم -محمد مهاجری : ۱- مخالفت‌هایی كه این روزها با فضای مجازی می‌شود فقط در كلام نیست. وزارت محترم ارتباطات گفتارها را به عمل تبدیل كرده و با كند كردن اینترنت و كاهش عرض باند عملا دسترسی مردم را مسدود كرده و عصبانیت شهروندان هم برایش هیچ اهمیتی ندارد. انصافا باید به دولت سیزدهم برای این اقدام مشعشع تبریك گفت و آن را در كارنامه دولت رییسی به عنوان یكی از معدود كارهای انجام شده با نمره قابل قبول ثبت كرد!
۲- پیشنهادی دارم كه شاید برای مسوولان و اشخاصی كه علیه فضای مجازی سخنرانی می‌كنند یا قلم می‌زنند، بتواند كارساز باشد: این مسوولان محترم، فقط اینترنتی كه بتواند پلتفرم‌های داخلی را دنبال كند و هیچ اشكال و بدآموزی نداشته باشد در یك فضای پایلوت ایجاد كنند. به این ترتیب كه شهری یا شهركی را به خانواده این عزیزان شامل همسر، فرزندان، دامادها، عروس‌ها و نوه‌ها اختصاص دهند و همه آنها را در محیط پاستوریزه‌ای كه فراهم می‌شود، اسكان دهند. تمام امكانات رفاهی و تفریحی هم در اختیارشان بگذارند. نیازی نیست این اقامت زمان زیادی طول بكشد، دو هفته كافی است.
بعد از این مدت، از خانواده‌های خود درباره زیست جدیدشان سوال كنند و البته در دریافت دیدگاه‌ها هم آزادی بدهند تا هر كس بدون لكنت بتواند حرفش را بزند. نتیجه آن سیاست را هر چه باشد در كل كشور اجرا كنند. هر چند خود مسوولان محترم پیشاپیش می‌دانند نتیجه چیست، اما برای اطمینان قلب‌شان این پیشنهاد را عملی كنند.
۳- ممكن است گفته شود ایجاد چنین محیطی امكان‌پذیر نیست یا بسیار سخت است. پیشنهاد جایگزین اینكه اعضای خانواده‌های خود را باز برای دو هفته به كره‌شمالی بفرستند تا در لاكچری‌ترین هتل‌ها و تفریح‌ها و با حداكثر امكانات اقامت كنند. كره‌شمالی یك كشور كاملا پاك است؛ فضای مجازی ندارد كه هیچ، اینترنت هم ندارد و خیال نگران مسوولان را كاملا راحت می‌كند! بعد از دو هفته خانواده‌ها را بازگردانند و نظرشان را جویا شوند تا معلوم شود كه زندگی بدون فضای مجازی برای آنها چگونه است. سخن پایانی اینكه حتی اگر می‌خواهید فیلترینگ گسترده اعمال كنید و فضای مجازی را محدود سازید و برای اینترنت فاتحه بخوانید لااقل با اجرای این پیشنهاد دست‌تان می‌آید كه در خانه خودتان درباره فضای مجازی و ارتباط با جهان چگونه فكر می‌كنند.