دنیای قلم -یک روانشناس، با تاکید بر لزوم ابراز احساسات زوجین به یکدیگر و گفتگو درباره مسائلی که منجر به اختلاف نظر و کدورت میان آنها شده است، گفت: گرچه بردباری به این معنا نیست که ما چشمانمان را بر روی تمام نقاط منفی همسر ببندیم اما نمی‌توان با بروز کوچکترین اختلافی به شکل انتحاری عمل کرده و بگوییم به خاطر این مساله "همسرمان از چشم ما افتاده است".
دکتر محمد ابراهیم تکلو در گفت‌وگوبا ایسنا، همزمان با روز جهانی مدارا و بردباری اظهار کرد: در تعریف علمی، بردباری و مدارا به معنای با تدبیر و عقلانیت عمل کردن است. شاید در عرف بردباری در روابط زناشویی اینگونه تلقی شود که همسران باید تمام نقاط منفی یکدیگر را تحمل کرده و با آن بسازند اما تعریف علمی آن به معنای عجولانه تصمیم نگرفتن و هیجانی رفتار نکردن است.
وی با بیان اینکه زوجین به هنگام بروز اختلافات نباید احساسی عمل کنند، ادامه داد: در چنین شرایطی همسران باید به خود و طرف مقابل فرصت دهند تا روی آن موضوع مورد اختلاف فکر، صحبت و گفت‌وگو کنند و نهایتا به دنبال راه حل درستی برای رفع آن اختلاف بگردند. اینگونه با مشکل پیش آمده به درستی برخورد می‌کنند.
این روانشناس در عین حال تاکید کرد که بردباری و مدارا در روابط زوجین به این معنا نیست که افراد چشمشان را به روی تمام نقاط منفی همسر ببندند و با نادیده گرفتن آنها مشکلات را تحمل کنند، بلکه بردباری به این معنا است که افراد درحالی که مسائل و مشکلات رابطه خود را می‌بینند اما برای رفع این مسائل به دنبال راهکار هستند.
تکلو همچنین در پاسخ به این سوال که بعضا همسران به ویژه زوجین جوان با بروز کوچکترین اختلافی اینطور عنوان می کنند که "همسرمان از چشم ما افتاده است و نمی‌توانیم همانند قبل با همسر رفتار کنیم"، توضیح داد: این موضوع بستگی به این دارد که مساله مورد اختلاف چقدر بزرگ است، چقدر اهمیت دارد، چندمین بار است که پیش می‌آید و آیا سبقه و سابقه‌ای دارد یا خیر. بعضا برخی اختلافات آنقدر پیش می‌آیند که زوجین از آن خسته می‌شوند و به اصطلاح در برهه‌ای از رابطه می‌بُرند. درواقع این موضوع بستگی به "فراوانی" اختلاف دارد، اینکه همسرمان چند بار این رفتار را تکرار کرده و یا آن اختلاف برای چندمین بار است که تکرار می‌شود مهم است اما گاهی برخی مسائل و اختلافاتی که چندان اهمیت نیز ندارند برای اولین بار رخ دهند. وقتی مسائل و اختلافات پیش پا افتاده در زندگی زناشویی بروز می‌کند، زوجین باید در جهت رفع و رجوع مساله برآیند و از آن گذشت و عبور کنند. نباید فراموش کرد که قرار نیست زوجین با بروز کوچکترین اختلافی به شکل انتحاری عمل کرده و بگویند "این رابطه دیگر برایمان تمام شده است".
این روانشناس با اشاره به لزوم "واکاوی" در جهت رفع اختلاف نظراتی که برای چندین بار در زندگی زوجین ایجاد شده‌اند، در بخش دیگر سخنان خود خاطر نشان کرد: با این وجود گاهی برخی مسائل در زندگی هرچند برای اولین بار رخ می‌دهند اما آنقدر اهمیتشان بالا است که نمی‌توان آنها را نادیده گرفت. برای نمونه "خیانت" حتی اگر برای نخستین بار نیز رخ دهد قابل نادیده گرفتن نیست چراکه موضوعی مهم و اساسی است. در چنین شرایطی هرچند می‌توان برای رفع آن راهکارهایی به زوجین ارائه داد اما طبیعتا قابل فهم است که زوجین پس از خیانت همسر خود اینچنین عنوان کنند که "همسرمان از چشم ما افتاده است".
به گفته وی، زوجین باید درباره آنچه در زندگی حس می‌کنند اعم از احساسات منفی و مثبت با همسر صحبت کرده و آنها را بروز دهند.
تکلو یادآور شد: زوجین نباید در برابر ناراحتی‌های پیش آمده سکوت کرده و به اصطلاح ناراحتی‌ها را "درون خودشان بریزند". نباید در برابر ناراحتی‌ها سکوت کرد اما اینکه بروز این احساسات به چه شکل و در چه مواقعی باشد مهم است. در این امر باید تیپ روانی افراد را در نظر بگیریم. گاهی ما می‌خواهیم با همسر حرف بزنیم اما او آمادگی صحبت درباره اختلاف پیش آمده را ندارد و یا ترجیح می‌دهد فعلا سکوت کند که باید به این رفتار او احترام بگذاریم. اگر درباره این مسائل صحبت نکنیم خشم فروخورده‌ای می‌شود که در طول زمان بر روی رابطه ما اثر می‌گذارد.