دنیای قلم -هرچند موضوع افزایش دامنه‌های جمعیتی كشور از طریق ازدواج جوانان یك ضرورت غیرقابل انكار محسوب می‌شود، اما دستیابی به چنین هدفی قبل از هر اقدامی، نیازمند ایجاد بسترهای مناسب در حوزه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و... است. اظهارات ناخوشایندی كه اخیرا توسط یكی از نمایندگان مجلس در خصوص ازدواج بین‌المللی دختران ایرانی با اتباع سایر كشورها مطرح شده، اعتراضات فراوانی را در فضای عمومی، شبكه‌های اجتماعی و در میان سایر نمایندگان ایجاد كرده است. البته این نماینده روز یكشنبه در صحن علنی مجلس توضیحاتی را ارایه و اعلام كرد كه مصاحبه‌اش با جرح، تعدیل و تقطیع منتشر شده، اما بررسی ماهوی اظهارات این نماینده و برخی دیگر از نمایندگان نشان‌دهنده این واقعیت است كه متاسفانه در مواجهه با مقوله مهم و سرنوشت‌سازی چون ازدواج و فرزندآوری، برخوردی عمیق، علمی و كارشناسانه صورت نمی‌گیرد.
هرچند بر اساس اصل 84 قانون اساسی نماینده حق دارد در همه مسائل داخلی و خارجی كشور اظهارنظر كند، اما این به این معنا نیست كه با طرح موضوعات غیرضروری و حاشیه‌ساز می‌توان، غرور و احساسات میلیون‌ها ایرانی را جریحه‌دار كرد. متاسفانه چنین پیشنهادهایی كه این‌بار توسط رییس كمیسیون مشترك طرح جوانی جمعیت مطرح شده، نشان می‌دهد كه برخی افراد و جریانات این توانایی را دارند كه روند مواجهه با موضوعات مهم و سرنوشت‌ساز را به شكل سطحی و پیش پا افتاده دنبال كنند. باید توجه داشت كه عذرخواهی از اظهارات غلط، شجاعت می‌طلبد و هیچ‌كس با عذرخواهی از مردم كوچك نشده است. از سوی دیگر واقع آن است كه برای افزایش سرانه‌های ازدواج جوانان و رشد فرزندآوری، قبل از هر اقدامی باید زمینه‌های لازم در حوزه‌های اقتصادی، معیشتی، فرهنگی و اجتماعی را فراهم كرد.
ضمن اینكه مساله بالا رفتن سن جوانان و عدم تمایل آنان به ازدواج تنها مختص به دختران ایرانی نیست و دامنه وسیعی از پسران جوان را نیز شامل می‌شود. اینكه در مواجهه با چنین معادله‌ای به جای روش‌های علمی و پژوهشی و تخصصی، اقدام به پیچیدن نسخه‌های سطحی و عوامانه شود، بیانگر فقدان نگاه و رویكرد راهبردی به مسائل مهم و كلیدی كشور است. اما متاسفانه چنین رویكردهایی در حوزه‌های اقتصادی، فرهنگی، دیپلماسی و...نیز جریان دارد. اینكه میزان تمایل جوانان به ازدواج یا فرزندآوری، كم شده است، دلایل مختلفی دارد؛ بخشی از این مشكل به دلایل فرهنگی و تربیتی باز می‌گردد، بخشی با مشكلات عدیده اقتصادی و معیشتی ارتباط دارد و سهمی از این تاخیر را نیز باید برای موضوعات اجتماعی و ارتباطی در نظر گرفت.
در شرایطی كه اجاره و رهن یك واحد مسكونی در شهرها و كلانشهرهای كشور، نیازمند صدها میلیون تومان نقدینگی است و هزینه‌های ماهانه تامین نیازهای طبیعی یك نوزاد، سر به فلك می‌زند، طبیعی است، دست و دل جوانان برای تشكیل خانواده یا فرزندآوری بلرزد. اگر قرار است نسخه‌ای برای بهبود وضعیت ازدواج و فرزندآوری تدارك دیده شود، این تصمیم‌سازی باید مبتنی بر گزاره‌های علمی و تحقیقات میدانی دقیق باشد. اظهاراتی از این دست كه دختران ایرانی بالای 30سال برای ازدواج می‌توانند به مردان سایر كشورهای همسایه فكر كنند جز اینكه شخصیت جوانان ایرانی را خدشه‌دار، افكار عمومی را مشوش و غرور ایرانیان را جریحه‌دار سازد، هیچ فایده دیگری نخواهد داشت.
معین‌الدین سعیدی- اعتماد