دنیای قلم -حفره‌های سینوس مدام موکوس تولید می‌کنند. در شرایط نرمال، موکوسی که از سینوس‌ها می‌آید در مسیرهای بینی در پشت حلق تخلیه می‌شود. وقتی هوا به حفره‌های سینوس نمی‌رسد و این حفره‌ها نمی‌توانند موکوس را تخلیه کنند، محیطی ایجاد می‌شود که میکروب‌ها می‌توانند در آن رشد کرده و تکثیر شوند.
سینوزیت زمانی روی می‌دهد که حفره‌های استخوان جمجمه که جفت بافت است، مسدود یا ملتهب می‌شود. حفره‌های سینوس مدام موکوس تولید می‌کنند. در شرایط نرمال، موکوسی که از سینوس‌ها می‌آید در مسیرهای بینی در پشت حلق تخلیه می‌شود. وقتی هوا به حفره‌های سینوس نمی‌رسد و این حفره‌ها نمی‌توانند موکوس را تخلیه کنند، محیطی ایجاد می‌شود که میکروب‌ها می‌توانند در آن رشد کرده و تکثیر شوند. در خیلی از موارد، خصوصاً آن‌هایی که سینوزیت حاد دارند، انسداد سینوس‌ها ناشی از تورم بافت‌های بینی و موکوس زیاد یا غلیظ است.
سینوزیت حاد چهار هفته یا کمتر طول می‌کشد، اما سینوزیت مزمن سه ماه یا بیشتر ادامه دارد. گاهی سینوزیت مزمن ناشی از موکوس نیست، بلکه به دلیل بافتی است که حفره‌های سینوس را مسدود کرده و جلوی تخلیهٔ آن‌ها را گرفته است.
این اتفاق به دلایل زیر می‌افتد:
. بافت به طور غیرعادی بزرگ شده . به دلیل آسیب یا عمل جراحی، بافت زخم در سینوس‌ها یا راه‌های بینی وجود دارد . ضایعات غیرنرمال مانند پولیپ وجود دارند . آناتومی ژنتیکی فرد باعث شده سینوس‌ها به‌سختی موکوس را تخلیه کنند وقتی بافت، سینوس‌ها را مسدود می‌کند اغلب منجر به سینوزیت مزمن می‌شود تا سینوزیت حاد و معمولاً برای درمان به عمل جراحی نیاز است.
پولیپ‌های بینی می‌توانند منجر به سینوزیت شوند. پولیپ بینی توده‌ای از بافت است که در داخل بینی و گاهی حتی در سینوس‌ها رشد می‌کند. این توده‌ها سرطانی نیستند و معمولاً در نتیجهٔ التهاب ایجاد می‌شوند. برخی از دلایل التهاب، آلرژی‌ها یا آسم هستند. پولیپ بینی اگر با دارو درمان نشوند معمولاً با عمل جراحی برداشته می‌شوند.
بیشتر بخوانید: روش‌هایی برای کاهش تپش قلب
ساختارها می‌توانند مستقیماً در تخلیهٔ نرمال موکوس از سینوس‌ها دخالت کنند. همچنین به این دلیل که پشت حلق، بینی، سینوس‌ها و گوش‌ها همگی به هم مرتبط‌اند، برخی از عوارض مثلاً عفونت‌های گوش یا مایع در گوش می‌تواند به سینوس ربط داشته باشد. غیرعادی نیست که ساختارهایی مانند آدنوئیدها (لوزه سوم) یا توربینیت‌ها (شاخک‌های بینی) بزرگ می‌شوند و مشکلاتی برای سینوس‌ها و گوش‌ها و یا حلق ایجاد می‌کنند.
وقتی آدنوئیدها بزرگ می‌شوند، نه‌تنها سینوس‌ها را می‌بندند بلکه اغلب جلوی تخلیهٔ شیپور استاش گوش را نیز می‌گیرند. این اتفاق می‌تواند منجر به عفونت گوش یا تجمع مایع در گوش شود. در این حالت احتمالاً لازم است عمل جراحی برای برداشتن لوزه‌ها انجام شود تا مشکلات سینوس‌ها و گوش برطرف شوند.
توربینیت‌ها یا شاخک‌های بینی بخشی از راه‌های بینی‌اند و کارشان گرم و مرطوب کردن هوایی است که تنفس می‌کنیم. این شاخک‌ها می‌توانند بزرگ شده و ممکن است نیاز به درمان با دارو یا گاهی عمل جراحی داشته باشند. برخی از افراد دچار هوادار شدن شاخک‌های بینی می‌شوند که به آن کونکا بولوزا می‌گویند و می‌تواند مشکلاتی برای سینوس‌ها ایجاد نماید. ترمیم شاخک‌های بینی به عمل جراحی نیاز دارد.
برخی از سرطان‌ها نیز می‌توانند سبب ایجاد ضایعاتی شوند که سینوس‌ها را مسدود می‌کنند، اما این مورد بسیار نادر است.
تیغه بینی شامل تکه‌ای غضروف در جلو و استخوانی در عقب است که سوراخ‌های بینی را از هم مجزا می‌کند. به طور طبیعی این تیغه در وسط یا نزدیک به وسط است اما می‌تواند به‌واسطهٔ نقص مادرزادی یا آسیب‌هایی مانند شکسته شدن بینی به یک سمت منحرف شود. افرادی که دچار انحراف تیغه بینی هستند بیشتر احتمال دارد به سینوزیت هم دچار شوند. در این حالت سینوس‌ها پایینی اغلب درگیر می‌شوند. برای رفع انحراف تیغه بینی به عمل جراحی نیاز است تا قسمت‌های آسیب‌دیدهٔ تیغه ترمیم شده و سپس تیغه دوباره تراز شود.
تفاوت‌های وراثتی آناتومیک می‌تواند باعث شوند برخی از افراد بیشتر در معرض ابتلا به سینوزیت باشند؛ مثلاً کوچک بودن اجزای صورت می‌تواند ساختارهای صورت را در تنگنا قرار داده و باعث شود سینوس‌ها نتوانند به‌راحتی موکوس را تخلیه کنند. این اتفاق اغلب در کودکان روی می‌دهد که به طور طبیعی سینوس‌ها و راه‌های هوایی کوچک‌تری دارند. برخی از نقص‌های مادرزادی یا سندرم‌های ژنتیکی نیز بر ساختارهای صورت اثر می‌گذارند، مثلاً سندرم داون و شکاف کام می‌توانند احتمال سینوزیت را افزایش دهند.
منبع: تبیان