دنیای قلم - هرچه زمان بیشتری از كشف جنایت هولناك در محله اكباتان و در خانواده خرمدین می‌گذرد جزییات ترسناك‌تری افشا می‌شود. تا دیروز پدر بابك خرمدین علت قتل پسرش را علاوه بر ارتباط نامشروع بابك با چند دختر، تجاوز بابك به خواهرش اعلام كرده بود. او از اینكه پسرش را به قتل رسانده و جنازه‌اش را مثله كرده، اظهار خوشحالی و آرامش می‌كرد. او حتی در صحنه‌های بازسازی جرم با این بهانه كه بابك به دخترهای زیادی از جمله دختر خودش یا همان خواهر بابك كه از قضا چند سال پیش مفقود شده، تجاوز كرده است، از وقوع قتل ابراز خوشحالی كرده بود. صبح همه ایرانیان امروز با خبر تلخ‌تری در این پرونده آغاز شد. پدر و مادر بابك، قتل آرزو، دخترشان و دامادشان را كه هر كدام در سال‌های متفاوتی مفقود شده بودند، گردن گرفتند و به شرح جزییات آن پرداختند تا در این ایام كرونایی بهت و وحشت را در جامعه فریاد بزنند. چند ساعت بعد دوستان آرزو دست به كار شدند و سكوت چند ساله‌شان را شكستند و گفتند آرزو در دوران نوجوانی از سوی پدرش مورد تجاوز واقع شده و مادر او هم از این تجاوز مطلع بوده است.اما نكات قابل‌توجهی در این پرونده وجود دارد كه شاید هر بخشی از آن باید سال‌ها توسط كارشناسان علمی و اجتماعی مورد بحث و بررسی قرار گیرد. ۱- فرزندكشی كه البته در كشور ما بی‌سابقه نبوده ولی در این پرونده تكرار فرزندكشی از سوی پدر آن‌هم با آرامش و اطمینان خاطری كه همه ما در فیلم حمل جنازه در آسانسور شاهد بودیم. ۲- تكرار فرزندكشی با فاصله چند سال ۳- مفقود شدن دو نفر (آرزو و همسرش) تحت عنوان زوج در چند سال متوالی و عدم پیگیری اقوام و آشنایان و حتی عدم مداخله دوستان نزدیك. آیا مفقود شدن این زوج آن‌قدر بی‌اهمیت بود كه هیچ‌كدام از اقوام، آشنایان، دوستان یا حتی خانواده شوهر آرزو متوجه یا مشكوك نشدند. یا اگر مشكوك شدند چرا پیگیری نكردند تا ردی از آنها پیدا كنند؟ ۴- چطور ممكن است یك زوج سالخورده مرتكب چند فقره قتل شده باشند و بتوانند سال‌ها در آرامش در كنار هم زندگی كنند و اصولا هیچ‌وقت در شرایط لو دادن یكدیگر قرار نگیرند. ۵- نكته آخر اینكه چگونه است كه زن و مردی دختر و داماد (خواهرزاده) خود را به قتل رسانده‌اند و سال‌ها بدون دغدغه در جامعه و در كنار من و شما حضور داشتند. امید است طی مراحل رسیدگی در این پرونده عجیب و غریب پر از ابهام، در كنار مسوولان جنایی و قضایی، روانشناسان و جامعه‌شناسان و آسیب‌شناسان اجتماعی حضور داشته باشند تا علل وقوع این حوادث را بتوانند خیلی دقیق و موشكافانه مورد بررسی قرار دهند.
نویسنده: عذرا فراهانی