دنیای قلم-محمدرضا باهنر از دست رد ناطق به سینه اصولگرایان برای چندمین بار می‌گوید و حسین نجابت هم از اینکه روی آمدن ولایتی نمی‌شود جدی حساب کرد. از سویی صحبتی هم از علی لاریجانی در میان نیست. او در این چند ماه بعد از مجلس دهم نه حضوری رسانه‌ای داشته و نه خبری از او منتشر می‌شود.
به نظر می‌رسد البته این اتفاقی است که برای جریان اصلی اصولگرایی که این روزها مجلس و بخش‌هایی دیگر از قدرت را در دست دارد، خوشایند است. آنها قطعا برای ۱۴۰۰ نه سراغ لاریجانی می‌روند و نه تمایلی به آمدنش دارند. همان‌طور که نسبت به ناطق‌نوری، ولایتی و حتی خود باهنر چنین نگاهی دارند.
ناطق‌نوری به روایت باهنر قاطعانه باز هم گفته احساس تکلیف نمی‌کند و تمایلی چه به‌عنوان یک کاندیدای انتخابات و چه به‌عنوان کارگردان صحنه سیاسی ندارد. حسین نجابت، عضو جبهه پیروان خط امام و رهبری و نماینده ادوار مجلس هم در پاسخ به این پرسش که اخیرا اسامی متعددی از جمله آقای «ولایتی» برای کاندیداتوری از جناح اصولگرا در سال ۱۴۰۰ مطرح می‌شود؛ آیا می‌توان ایشان را به‌عنوان یکی از گزینه‌های جدی دانست؟ گفته است که همواره در ابتدای پاییز سال منتهی به انتخابات برخی اسامی به‌عنوان ریاست‌جمهوری مطرح می‌شوند که بیشتر آنها در حد گمانه‌زنی هستند و نمی‌توان به ایشان به‌صورت جدی نگاه کرد.
در‌حالی‌که تصور می‌شد بعد از ۹۲ ولایتی تصمیم گرفته کاملا در زمین و به نفع اصولگرایان بازی نکند اما بعد از فوت آیت‌الله هاشمی و چرخش دوباره‌اش به سمت راست این تصور ایجاد شد که شاید بی‌تمایل به ایفای نقش رهبری این جریان نیست؛ این در حالی است که او با کنارنکشیدن در انتخابات ۹۲ کمک بزرگی به حسن روحانی برای پیروزی کرده بود. به نظر می‌رسید که ولایتی تشکیل یک ائتلاف نانوشته با روحانی را پذیرفته بود اما بعد از اینکه به‌جای مرحوم هاشمی به ریاست هیئت امنای دانشگاه آزاد نشست، رویکرد او ۱۸۰ درجه تفاوت کرد و عامل و حامل سیاست‌های راست‌گرایانه در این دانشگاه شد. برخی آن زمان گفتند که او قصد دارد به‌جای لاریجانی که مغضوب اصولگرایان شده به‌عنوان نامزد اصلی جریان اصولگرا خود را مطرح کند و جناح تندرو در اردوگاه اصولگرا را نیز با خود همراه کند.
اما شواهد امر حاکی از این است که او این روزها نه تلاشی برای این کار می‌کند و نه چنین قصدی را دارد. اصولگرایان این روزها با بحران ژنرال و انبوه پیاده‌نظام در صف انتخابات ۱۴۰۰ روبه‌رو هستند. به نظر می‌رسد آنها تمایل دارند شانس خود را با همان نامزدهای ۹۶ در ۱۴۰۰ بیازمایند و نیازی به چهره‌های قدیمی‌تر یا حتی جدیدتر ندارند. رفتارشناسی قالیباف در قامت رئیس قوه مقننه کاملا مؤید همین نکته است. او این روزها بیش از اینکه در هیبت نماینده تهران حاضر شود، در قامت رئیس قوه‌ای ظاهر می‌شود که برای سرکشی و نظارت بر امور به جاهای مختلف سرکشی می‌کند؛ از بیمارستان تا شهرهای دوردست.