دنیای قلم -آقای سید ابراهیم رییسی قبل از انتخابات ریاست‌جمهوری شعاری را مطرح کردند و گفتند که مستقل وارد شدند. بعد از انتخابات هم همچنان بر آن استقلال از جناح‌های مختلف تاکید کردند که گفتند می‌خواهند فراجناحی باشند و تعلق خاطری هم به جناحی ندارند. به نظر می‌رسد که این تماس‌هایی که حالا از سوی ایشان با فعالان سیاسی گرفته می‌شود احتمالا ناشی از آن موقعیت فراجناحی است که ایشان می‌خواهد آن را حذف کند و به عنوان یک فرد فراجناحی وارد عرصه اجرا شود. 
اگر به این شکل بخواهد ورود پیدا کند که عملکردی فراجناحی داشته باشد به نظر می‌رسد که یک کابینه قدرتمندی را می‌تواند تشکیل دهد.  اما باید یک نکته‌ای را درنظر گرفت. در این زمینه نکته اینجاست که حامیان آقای رییسی که عمدتا اصولگرا هم هستند خیلی موافق این کار احتمالا نیستند. 
همه ما می‌دانیم که رای اصولگراها یک رای محدودی است و در آن حد نبود که 18 میلیون رای را برای آقای رییسی ایجاد کند. در واقع آرای آقای رییسی در انتخابات گذشته فراتر از جریان اصولگرایی بوده است و احتمالا بخشی از مردم هم به او رای دادند. این بخشی از مردم هم عمدتا شامل مردمی می‌شود که تمایل و گرایش به جناح‌های سیاسی ندارند و براساس مشکلات و مسائلی که دارند وارد میدان می‌شوند تا به این ترتیب مشکلات‌شان حل شود. به نظرم هم خیلی دنبال این نیستند که جریان‌های سیاسی چه تصمیمی می‌گیرند.  بنابراین اگر آقای رییسی از آن حامیان محدود جناحی فاصله بگیرد و همه مردم ایران را مورد توجه قرار دهد که فعلا تا اینجای کار نشان داده می‌خواهد این کار را کند و اگر بتواند دولت فراجناحی تشکیل دهد در این صورت می‌توان گفت احتمال موفقیت کابینه او زیاد است. 
هر چند که برخی تاکید دارند بعید است رییسی از حامیان سیاسی خود فاصله بگیرد اما نگاهی به تجربه گذشته نشان می‌دهد که این اتفاق امکان‌پذیر است.  در دولت آقای روحانی دیدیم که ایشان با یک شعار فراجناحی آمدند ولی در میدان عمل از حمایت اصلاح‌طلبان برخوردار شدند و توانستند به پشتوانه این حمایت دو بار پیروز شوند اما در زمان تشکیل کابینه ایشان از حامیان سیاسی خودش فاصله گرفت و درصد اصولگرایان در کابینه روحانی بیشتر بود
 تا جایی که دیدیم مهم‌ترین وزارتخانه، یعنی وزارت کشور دولت آقای روحانی به اصولگراها سپرده شد.  بنابراین اینکه یک رییس‌جمهوری از عقبه جناحی‌اش فاصله بگیرد و عملکرد فراجناحی داشته باشد با توجه به این مثال آقای روحانی امکان‌پذیر است و آقای رییسی می‌تواند حامیان محدود جناحی را نادیده بگیرد و دولتی تشکیل دهند که دولت همه ملت ایران و با سلایق مختلف باشد. ایشان اگر اراده کنند می‌توانند دولت و کابینه‌ای تشکیل دهند که همه سلایق مردم ایران در آن دیده شود. آنچه هم که من فعلا می‌بینم این است که آقای رییسی شخصا تمایل دارد که در این مسیر حرکت کند اما باید دید که چقدر ایشان در تحقق این مطالبه موفق می‌شوند.

منبع: اعتماد