دنیای قلم- «نتایج یک تحقیق نشان می دهد که قم در بالاترین رده از نظر شادکامی و سمنان در پایین‌ترین رده قرار دارد. در این تحقیق سیستان و بلوچستان، هرمزگان و کهگیلویه و بویراحمد در رتبه‌های بعدی از نظر شادکامی قرار دارند».
روز گذشته جدولی از میزان شادکامی مردم هر استان منتشر و خبر ساز شد. جدولی که طبق آن استان های قم، سیستان و بلوچستان، هرمزگان، چهارمحال‌وبختیاری، تهران، قزوین، لرستان و کردستان در ردیف استان‌های شاد ایران قرار دارند و در مقابل افراد شرکت‌کننده از اصفهان، سمنان و زنجان در پایین‌ترین میزان شادکامی قرار دارند. جدولی که با واکنش کاربران شبکه ها ی اجتماعی همراه بود و بسیاری نوشته بودند چطور یک استان محروم مانند سیستان و بلوچستان شادترین استان کشور است؟
به گزارش همشهری آنلاین، این پژوهش که در سال ۹۱انجام شده بود، برای چندمین‌بار با همان داده‌ها و نتایج روی خروجی خبرگزاری‌ها قرار گرفت. یک جست‌وجوی ساده در اینترنت نشان می‌دهد نتایج این پژوهش در سال‌های ۹۱، ۹۴، ۹۶، ۹۷و ۹۸ بازنشر شده است. درحالی‌که علی منتظری، مدیر پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی و مسئول اصلی این پژوهش، نتایج آن را قدیمی (مربوط به سال ۹۱) می‌داند و توضیح می‌دهد که پژوهش جدیدی در این‌باره در سال ۹۸ انجام شده که هنوز به صورت رسمی منتشر نشده است.اولین پژوهش همان طور که گفته شد، در سال ۹۱ انجام شده است.مدیر پژوهشکده علوم بهداشتی جهاد دانشگاهی البته تأکید می‌کند استناد به این پژوهش‌ها برای این که بگوییم کجا شادتر و کجا غمگین‌تر است، نتیجه‌گیری درستی نیست. زیرا اختلاف بسیاری کمی در میانگین شادکامی رتبه اول و آخر وجود دارد.
بیشتر بخوانید: ترفندهایی برای خوش‌اخلاقی
این گزارش چند نکته جالب دارد که در ادامه به اختصار به آن اشاره می کنیم:
* پژوهش‌های صورت گرفته نشان می‌دهد نابرابری در درآمد و اشتغال می‌تواند منجر به نابرابری در شادکامی افراد شود و به‌نظر می‌رسد یکی از راه‌های مؤثر در بهبود شادکامی، رسیدگی به معیشت و اشتغال است
* نکته جالب توجه در پژوهش «رابطه شادکامی و سلامت خودگزارشی» میانگین استان‌هایی چون سیستان‌وبلوچستان و کهگیلویه و بویراحمد در رتبه‌های بالایی جدول و نزدیک به میانگین کشوری است. علاوه بر محرومیت این دو استان، میانگین درآمد خانوار در سیستان و بلوچستان دو میلیون و ۸۶۲ هزار تومان و از میانگین کشوری و همچنین از خرج ماهیانه‌شان کمتر است. در کهگیلویه و بویراحمد هم میانگین درآمد هر خانواده چهار میلیون و ۳۷۳ هزار تومان در ماه و کمی کمتر از میانگین کشوری برآورد شده است. با وجود این اعداد و ارقام به‌نظر می‌رسد «قناعت» مهم‌ترین ویژگی باشد که مردم این استان‌ها را با وجود محرومیت در وضع شادکامی مطلوب قرار داده است.