دنیای قلم- قرار بود نمایشگاه عکسی با عنوان «پرنسس‌های کوره» ۸ اسفند افتتاح شود و به مدت ۲ هفته ادامه داشته باشد که بعد از انتقادات تند کاربران در فضای مجازی به محتوای این نمایشگاه، محمدرضا جوادی یگانه معاون اجتماعی، فرهنگی شهرداری تهران از لغو آن خبر داد. در ادامه درباره ماجرای عکس های این نمایشگاه و دلایل مخالفت و انتقادها از برپایی آن خواهید خواند.
ماجرا از این قرار است که یک عکاس با قرار دادن دختران حاشیه نشین شهر جلوی دوربین، آن ها را به شکل و شمایل «پرنسس» ها درآورده و قصد داشته با این تصاویر نمایشگاهی با عنوان «پرنسس کوره» برگزار کند که با انتقادهای زیادی همراه شده و با فشار کاربران فضای مجازی از برگزاری این نمایشگاه جلوگیری شده است. البته به گفته مدیر گالری که قرار بود این نمایشگاه در آن برگزار شود کلیه عکس‌های این نمایشگاه پیش از برگزاری به فروش رسیده است!
بیشتر بخوانید: نقض حقوق کودکان در صفحه‌های اینستاگرامی؛ گریه کن تبلیغ بگیرم
کاربران از این کار انتقاد کردند و این حرکت را نوعی استفاده ابزاری از این کودکان برای معروفیت و پول درآوردن دانستند.
لیلی گلستان در صفحه شخصی خود درباره این نمایشگاه نوشت: «دوستان عزیز. واقعاً خجالت‌آور است که یک عکاس برود به کوره پزخانه و لباس نو و شیک تن دخترهای فقیر کند و تاج سرشان بگذارد و از آن ها عکس بگیرد و در یک گالری هم عکس‌ها را به نمایش بگذارد! چه فکر کرده این عکاس و چه فکر کرده این گالری دار که با بچه‌های فقیر این بازی زشت را می‌کنند. خجالت بکشید. این همه حماقت و وقاحت را از کجا آورده‌اید؟ خجالت بکشید. واقعاً از این همه بی فرهنگی خجالت بکشید. این یک تجاوز علنی به روح پاک این دخترهای معصوم و بی گناه است. خجالت بکشید از این همه کثافت حال تهوع به آدم دست می‌دهد.»
کاربری نوشت: «شرم‌آور اما به شدت واقعی. یک عکاس تعدادی از «کودکانِ در شرایط دشوار» رو لباس آن چنانی پوشونده و جلوی دوربین نشونده تا به اونا خوشبختی تقلبی بفروشه. بعد از تموم شدن پروژه عکاسی هم این خوشبختی دیگه به سراغ اونا نخواهد آمد و فکر کن این کار چه بلایی سر این بچه ها میاره.» کاربر دیگری نوشت: «بعد از تمام شدن عکس گرفتن ها، اون بچه رو از رویاهاش به دنیای واقعی که پر از غم و غصه است پرت می کنن. مثل این که یه ماهی رو بندازی توی دریا و دوباره بخوای توی تنگ زندگی کنه.»
کاربری هم نوشت: « چی میشه که یکی به ذهنش خطور می کنه برم دخترکان کوره های آجرپزی رو جمع کنم تاج سرشون بذارم پرنسس کنم عکس ازشون بگیرم بعد نمایشگاه بذارم؟ چی تو مغز طرف می گذره؟»
کاربر دیگری هم نوشت: « کودکان کاری که آرزوشون یک روز زندگی عادی و بدون خستگی و گرسنگی سر رو بالشت گذاشتنه چطور می تونن آرزوی پرنسس شدن داشته باشن؟
منبع: خراسان