دنیای قلم- صعود و پرواز،دویدن و نهراسیدن مرام و مسلکی بود که محمدبزرگی و پریسا بختیاری با آن زندگی می کردند. رویاهایشان به وسعت آسمانی بود که در آن بارها به پرواز درآمده بودند و حالا با اینکه داغ از دست رفتن محمد بزرگی، این چترباز جوان هنوز برای عروسش داغ است اما در گفتگو هنوز هم همان مسلک فرازمینی اش را دارد. غم از دست دادن همراه و همسفر و همسرش را مثل بغضی در گلو و دردی در سینه نگه می دارد ولی محکم صحبت می کند تا بتواند روزی دوباره پرواز کند :«به زودی پرواز می کنم،می دوم و به قله صعود می کنم، این بار به یاد محمد و برای همیشه یاد او هستم. ما به هم قول داده بودیم که اگر برای هر کدام از ما اتفاقی افتاد،فرد دیگر منزوی نشود و ورزش را طرد نکند.»
پریسا بختیاری صحبت های خود را در مورد همسرش اینطور شروع می کند:«محمد چند سال قبل ورزش هوایی را با پاراگلایدر آغاز کرد. بعد هم سقوط را آغاز کرد و دو سه سالی می شد که به صورت تخصصی بیس جامپینگ کار می کرد. او در هر سه رشته مهارت داشت.»
پریسا بختیاری که حدود شش سال قبل با محمد بزرگی ازدواج کرده است در ادامه می گوید:«محمد در زمینه های ورزشی خود مربی گری هم می کرد و بهترین شاگرد او من بودم.من عاشق هیجان بودم و همسرم من را تشویق می کرد که آموزش ببینم.»
همسر محمد بزرگی با اشاره به اینکه یادبود شهدای پلاسکو یکی از برنامه های خیلی مهم برای آنها بود در ادامه می گوید:«یاد بود شهدای پلاسکو برای محمد خیلی مهم بود. از زمانی که پلاسکو فروریخت و فیلم سوختن آن و فداکاری آتشنشانان را می دیدیم به شدت تحت تاثیر قرار گرفته بودیم و محمد می خواست تاثیر خوبی در راه بزرگداشت یاد شهدای پلاسکو بگذارد. ماه ها بود تمرین می کرد و تمام مجوزهای رسمی و کتبی را از ارگان های مختلف گرفته بود. اول قرار بود از خود پلاسکو بپرد اما موافقت نشد.»
پریسا بختیاری ضمن اشاره به اینکه همسرش مهندس نفت بود در ادامه گفت: «وقتی با پرش محمد از پلاسکو موافقت نشد،پلان بعدی او این بود که به یاد شهدای آتشنشان با لباس آتشنشانی و از روی نردبان آتشنشانی بپرد. می خواستیم کاری کنیم که یاد شهدای آتشنشان هرگز فراموش نشود و با رشته ورزشی خود به یاد این عزیزان جان دهیم و پررنگشان کنیم.»
خبرهای غیرمستند و شایعه خانواده محمدبزرگی را آزرده می کند. از پریسا بختیاری می پرسم که کدام حرف و حدیث ها بیشتر از بقیه باعث آزردگی می شود که می گوید:«عده ای می گویند شاید مهارت محمد کم بوده یا پرش های او کم بوده است. بعضی می گویند تجهیزات او حرفه ای نبوده یا می گویند شهرداری و آتشنشانی اشتباه کرده اند که همه این خبرها اشتباه است. شاید پرشی که محمد به یاد شهدای پلاسکو انجام داد یکی از پروازهای سخت او بود اما او کارهای از این سخت تر هم انجام داده بود.
او کاملا حرفه ای و دقیق بود و بارها پرواز خود را بررسی می کرد. از ارتفاعات از این کمتر هم پریده بود و در مهارت او شکی ندارم چون مربیان درجه یکی داشت و تجهیزاتش هم طبق استاندارد جهانی بود. محمد نفر اول بیس جامپر ایران بود. هیچ خطا و مشکلی در کار نبود و این سقوط خیلی نادر بود.»
پریسا با اشاره به یکی از پروازهای سخت محمد اشاره می کند که آنها دلشان می خواست با رشته ورزشی خود بخش های دیده نشده ایران را به کل دنیا معرفی کنند: «پرش محمد به گودال زندان سلیمان یکی از پروژه های سخت او بود. شبیه این گودال در مکزیک وجود دارد و محمد می خواست ایران را به کل دنیا معرفی کند.»
حدس و گمان ها رنگ زیادی به خود گرفته است. پریسا بختیاری که خود یک چترباز حرفه ای است در مورد علت این حادثه به خبرنگار رکنا می گوید:«باز شدن چتر یک چترباز یک قانون فیزیک است. مثل پایین آمد یک بالن از هوا که آرام بر زمین می نشیند، بعد از اینکه با جریان هوا چتر باز می شود باید آرام به زمین برگردد. امکان ندارد بالن یا چتر به زمین برنگردد. این یک قانون فیزیک ساده است که چتر باز شود و با پیشروی به جلو،آرام به زمین برگردد.»
او در ادامه می گوید:«من بارها حادثه سقوط محمد را از لحاظ فنی بررسی کردم و با افراد متخصص زیادی در داخل و خارج از کشور صحبت کردم. هیچ دلیلی برای باز نشدن چتر وجود نداشت. با توجه به اینکه در بیس جامپر چتر کمکی هم وجود ندارد،نوع چتر در این رشته ورزش طوری است که در یک ثانیه باز می شود. محمد بارها چتر را امتحان کرده بود. با هم همه جوانب را بررسی کرده بودیم چون برایش مهم بود پرواز قشنگی داشته باشد. تنها چیزی که آرامم می کند این است که تقدیر او این بود. چون محمد آرزو داشت در کوه یا در راه رسیدن به هدفش از دنیا برود.»
پریسا بختیاری در آخر در مورد علت استفاده نشدن تشک نجات می گوید:«زمانی که یک چترباز پرواز می کند،با فرض رسیدن به زمین کار خود را آغاز می کند. زمانی که ما بعد از پرش به زمین می رسیم باید مسافتی را بدویم تا با سرعت زمین نخوریم. در این شرایط اگر تشک یا وسیله نرمی زیر پایمان باشد خطرساز است. برای همین هیچ وقت در هیچ پرشی از تشک استفاده نمی کنیم.»
محمد بزرگی قبل از پرواز به یاد شهدای پلاسکو در ویدئویی که منتشر کرد از آتشنشانی و همه مسئولانی که او را یاری کردند تشکر کرد.
محمد بزرگی،چترباز جوانی که در بزرگداشت یاد شهدای پلاسکو از نردبان آتشنشانی سقوط کرد،قبل از حادثه در کلیپ ویدئویی که از خود منتشر کرد، آخرین ناگفته هایش را بیان کرد.
او در این کلیپ گفت: «ساعت 7 صبح دوم بهمن است و دقایقی دیگر می خواهم از نردبان 64 متری آتشنشانی پرش انجام دهم. این افتخار با همت مسئولین انتظامی و امنیتی و شهرداری نصیب من شده است. با توجه به همه ریسک ها و محدودیت های این ایده اما از تمام مسئولین ممنونم که تقاضای من را امضا کرده و به من لطف کردند.»
محمد بزرگی: اگر اتفاقی افتاد از مسئولین برای این دردسر عذرخواهی می کنم.
او در ادامه صحبت های خود در این کلیپ گفت:«این پرش با رضایت صد در صدی و اصرار من انجام می شود و اگر اتفاقی افتاد هیچ بزرگواری نه تنها مسئول نیست بلکه از آنها عذرخواهی هم می کنم که به دردسر افتادند.»
منبع: رکنا