دنیای قلم_ قمار و شرط‌بندی پدیده جدیدی نیست. سلبریتی‌ها و شاخ‌های مجازی هم چند سالی می‌شود كه مهمان توجهات مردم شده‌اند. افرادی كه تا همین چند سال پیش تنها استفاده‌ای كه از معروفیت‌شان در مجازی می‌بردند تبلیغ دندانپزشكی و بوتیك و معروف كردن یك نفر با شات كردنش بود. مشكل از جایی شروع شد كه از تقریبا سه سال قبل پیوند شومی بین سایتهای شرط‌بندی و آدم‌های مشهور فضای مجازی برقرار شد.
سلبریتی‌ها دیدند به جای اینكه منتظر بمانند تا بابت یك استوری كه آیا سفارش داده شود یا نشود دو میلیون تومان پول بگیرند، می‌توانند وارد یك بیزینس با سود چند صد برابری و پایدار بشوند. این پیوند شوم در كنار ساختارهای ضعیف و غیرشفاف فعالیت‌های مالی در ایران رشد هزار درصدی تعداد سایتهای قمار و چند هزار درصدی گردش مالی این تجارت در سه سال اخیر را به وجود آورد؛ رشدی كه نتیجه مستقیم آلوده شدن بخش قابل‌توجهی از جوانان و نوجوانان به قمار است.
طبق اعلام آمار رسمی گردش مالی سایتهای شرط‌بندی رقمی بین ۹ هزار تا ۱۲ هزار میلیارد تومان است. از همین مساله می‌توان به سادگی فهمید كه به هیچ عنوان با پدیده‌ای ساده كه یك گادفادر در پشت پرده به همراه چند تیم پشتیبانی و تعدای آدم فریب‌خورده دارد طرف نیستیم. سیستمی كه گردش مالی‌اش چند برابر بودجه وزارت ورزش در سال ۱۴۰۰ است یك سیستم كثیرالوجوه است كه بدون كمك برخی افراد قدرتمند و صاحب نفوذ در ارگان‌های رسمی كشور نمی‌توانسته شكل بگیرد.
اینكه شبكه قمار در ایران چطور كار می‌كند مهم‌ترین سوالی است كه در ابتدا باید پاسخ داده شود. بدون روشن كردن سیستم و سازوكار شبكه قمار هر اقدامی برای مهار آن آب كوبیدن در هاون است. در این مسیر باید از هیاهوهای شاخ‌های اینستاگرامی و آنهایی كه روی صحنه در حال نقش بازی كردن هستند عبور كنیم و برسیم به بك استیج.
باید از پرسیدن سوال‌هایی نظیر «چرا شادمهر عقیلی هم سایت بت زد؟» یا اظهارنظرهایی مثل «دنیا جهانبخت با مهراد جم رل زد تا لایك و فالوورش بیشتر شه و سایتش پربازدیدتر» یا پیگیری حاشیه‌هایی همچون «چاقوكشی‌ها و آدم‌ربایی‌های فیك داوود هزینه» دست‌برداریم و سوال‌های مشخصی را مطرح كنیم كه جواب‌هایش بتواند ابعاد كوه یخی كه زیر آب رفته را نمایان كند. در این گزارش سعی می‌كنیم همین سوال‌ها را مطرح كرده و با توجه به آخرین اطلاعاتی كه در این زمینه به دست آمده پاسخ دهیم.
بیشتر بخوانید: ساز و کار سایت های شرط بندی چگونه است؟
اگر اخبار مربوط به سایتهای قمار و شرط‌بندی را دنبال كرده باشید حتما با نام «سعدالله امیرشقاقی» ملقب به دكتر و «فرشید امیرشقاقی» ملقب به مونتیگو آشنا شده‌اید. بارها و بارها نام این پدر و پسر به عنوان افراد پشت پرده شبكه قمار پخش شده است. سعدالله در تركیه است و مونتی بین تركیه و اسپانیا در رفت‌وآمد. آنچه از این دو نفر می‌دانیم این است كه مونتی طراح پنل‌های بت است و پدرش وظیفه منیج كردن سیستم را برعهده دارد.
درآمد آنها از مدیریت شبكه قمار چند میلیون دلار در ماه است. البته خود سعدالله در گفت‌وگو با یكی از رسانه‌ها هرگونه ارتباط با شبكه‌های قمار و پسرش را تكذیب كرد و گفت: «من اصلا نمی‌دانم قمار چیست و حتی بلد نیستم بنویسمش!» در چند وقت گذشته نه تنها كذب بودن اظهارات امیرشقاقی مشخص شد بلكه همه فهمیدند دكتر و مونتی تنها كسانی نیستند كه شبكه مخصوص به خودشان را دارند.
«دنیا جهانبخت» از بزرگ‌ترین بازوهای رسانهای شبكه قمار با نزدیك یازده میلیون فالوور در یك مصاحبه به این نكته اشاره كرد كه حداقل ده تیم همین كاری كه سعدالله و فرشید می‌كنند را انجام می‌دهند. او به صورت مشخص به «شادمهر عقیلی» اشاره كرد و گفت سایت «مجیك بت» كلا مربوط به یك تیم دیگر است. جالب توجه اینكه یكی از افتخارات دنیا جهانبخت فیلتر نبودن سایتی است كه او تبلیغ می‌كند.
او همین پنجشنبه شب گذشته و در اوج مبارزه نهادهای امنیتی و قضایی با سایتهای قمار در استوری‌اش نوشت: «انفج‌بازا (منظور كسانی كه بازی انفجار را انجام می‌دهند) لینك بدون فیلتر همیشه در بیو هست واسه اونایی كه میخوان» این در حالی است كه سایت او احتمالا پربازدیدترین سایت قمار در ایران است!
متخصصان حوزه سیستم‌های آنلاین به این نكته اشاره می‌كنند كه داشتن و گرداندن یك سایت بت اصلا كار سختی نیست و در واقع هر كسی بخواهد می‌تواند با پرداخت مبلغی یك پنل شرط‌بندی مختص به خودش را داشته باشد. مساله اصلی این است كه آن سایت چقدر می‌تواند مخاطب جذب كند؟ كما اینكه وجود بیش از ۲۰۰۰ سایت بت شناسایی شده در ایران در حالی كه چند هزار سایت تا به حال فیلتر شده‌اند نشان می‌دهد كه حتما قرار نیست یك نفر سلبریتی یا شاخ مجازی باشد تا بتواند در این حوزه فعالیت كند.
آدم‌های عادی نه تنها می‌توانند سایت خودشان را داشته باشند بلكه می‌توانند تبلیغ هم بكنند. این شبكه به صورتی است كه هر كس در هر جایگاهی می‌تواند در آن فعالیت كند و بسته به آدم‌هایی كه به سایت قمار می‌كشاند سود بگیرد. سیستم عضوگیری برخی سایت‌ها كه بی‌شباهت به شبكه‌های هرمی نیست در همین راستا فعالیت می‌كند. منتها وجود سلبریتی‌ها برای اینكه بتوانند مخاطب میلیونی جذب كنند بسیار حائز اهمیت است.
حال ممكن است برخی از این آدم‌های مشهور سایت بت خودشان را داشته باشند و برخی دیگر نیز ممكن است تنها وظیفه تبلیغ را برعهده بگیرند و درصد خودشان را به جیب بزنند. گفته می‌شود سلبریتی‌ها رقمی بین ۵۰ تا ۶۰ درصد از درآمد یك سایت بت را به عنوان حق تبلیغ دریافت می‌كنند. حال ببینید در مورد چه مبلغی صحبت می‌شود كه با وجود اختصاص ۵۰ تا ۶۰ درصدش به تبلیغ‌كننده باز هم مبلغ قابل‌توجهی از آن باقی می‌ماند و به سرشاخه‌های شبكه و سایر دست‌اندركاران می‌رسد.
با وجود اینكه قمار پدیده‌ای فراگیر و پرمخاطب به حساب میآید، گردانندگان این شبكه از هر راهی برای اعتبار بخشیدن به فعالیت‌های خود استفاده می‌كنند. نشان دادن زندگی لاكچری تنها بخشی از تلاش آنها برای اثبات صحت ادعاهای‌شان در مورد پربازده بودن شرط‌بندی است. این گروه برای جذب حداكثری آدم‌ها همه‌چیز را با هم قاطی می‌كنند تا هر شخصی بنا بر تفكرات خودش جذب شود.
مثلا تصور كنید «میلاد حاتمی» از افراد اصلی شبكه قمار در تركیه و همسرش یك روز ویدیوی رقص‌شان را در حالتی نیمه برهنه منتشر می‌كنند و یك روز ویدیوی عزاداری در ایام محرم را. یك روز هزار تومنی‌های لای دسته پول‌های‌شان را به نشانه بی‌ارزش بودن می‌اندازند داخل سطل آشغال و یك روز از كمك به فقرا و نیازمندان دم می‌زنند.
علاوه بر این اندیشه‌های التقاطی، شبكه قمار از افرادی كه در جامعه یا لااقل جامعه مجازی ایران اعتبار و وجاهتی خاص دارند هم سوءاستفاده می‌كنند. آن افراد هم دانسته یا نادانسته در زمین آنها بازی می‌كنند. از جمله این اقدامات می‌توان از لایو گذاشتن شخصی نظیر «حسن آقامیری» با برخی بازوهای رسانهای شبكه قمار نام برد. آقامیری یك روحانی خلع لباس شده است كه در اینستاگرام بیش از ۳ میلیون دنبال كننده دارد و ویدیوهای سخنرانی‌هایش چندین میلیون بیننده جذب می‌كند.
این شخص گرچه خلع لباس شده اما هنوز وجاهت یك شخص روحانی را یدك می‌كشد. ضمن اینكه سخنرانی‌های او كه اغلب اعتراضی است، بین قشر روشنفكر نیز طرفدارانی پیدا كرده. غیر از لایو گذاشتن كه عملی آگاهانه است، بازوهای تبلیغاتی شبكه قمار از برخی ترفندهای كوچك ولی تاثیرگذار دیگر نیز استفاده می‌كنند.
به عنوان مثال مدتی پیش «امین فردین» خبرنگار به اصطلاح پاپاراتزی و یكی از اعضای تیم رسانهای شبكه قمار در لایو با «پویان مختاری» خواننده و دیگر بازوی بزرگ رسانهای شبكه، خطاب به او می‌گوید: «می‌خوای زنگ بزنم حسن آقامیری؟» پویان مختاری می‌پرسد: «مگه جوابتو میده؟» فردین هم جواب می‌دهد: «خودت چی فكر می‌كنی؟» و بعد شماره آقامیری را می‌گیرد و چند ثانیه با او همكلام می‌شود.
فردین در این دیالوگ كوتاه نشان می‌دهد صمیمیتی بین او و آقامیری وجود دارد. گرچه آقامیری قبول نكرد صدایش بیاید روی اسپیكر تا همه بشنوند اما جواب دادن او و هم‌صحبت شدنش با فردین، تاثیری كه آن افراد می‌خواستند را گذاشت. آن ویدیو در روزهای بعد با تیتر تماس تلفنی امین فردین و حسن آقامیری در فضای مجازی ترند شد. احتمالا برخی آدم‌هایی كه نسبت به این سایت‌ها ظنین بودند ولی به آقامیری اعتماد داشتند، با خودشان گفتند شاید این سایتهای بت آن‌قدرها هم كه می‌گویند چیز بدی نباشد.
این ترفندهای ریز همان اعتباری كه شبكه قمار می‌خواهد را به وجود می‌آورد. در این زمینه «سالار غلامی» كاپیتان سابق تیم ملی بوكس داستان جالبی تعریف می‌كند. غلامی كه اكنون كاناداست می‌گوید به او هم پیشنهاد شده بود سایتهای قمار را تبلیغ كند و در ازای آن ماهیانه حداقل ۱۰ هزار دلار نقد دریافت كند. غلامی می‌گوید به آنها گفتم من آدم معروفی نیستم و به دردتان نمی‌خورم اما آنها جواب دادند ما اعتبار تو را لازم داریم. با این حال غلامی می‌گوید من به دلیل اعتقادات مذهبی‌ام پیشنهادشان را نپذیرفتم. كاملا مشخص است كه شبكه قمار برای جذب ورزشكاران می‌خواهد از یك قهرمان سابق كه اتفاقا خیلی هم بی‌حاشیه است سود ببرد.
بیشتر بخوانید: میلاد حاتمی، از سوی پلیس ترکیه بازداشت شد
هنگامی كه یك سایت قمار راه می‌افتد و اعتبار لازم را برای جذب مخاطب كسب می‌كند آدم‌هایی برای بازی وارد پنل می‌شوند. آنها برای شروع باید حساب كاربری خود را شارژ كنند. هر پنل شرط‌بندی چند روش برای دریافت و پرداخت پول دارد. این كار از طریق كارت به كارت، ووچر، ارزهای دیجیتال یا درگاه بانكی انجام می‌شود. پیگیری‌ها نشان می‌دهد تمام ۱۳ درگاه فعال كشور در این راه مورد سوءاستفاده قرار گرفته‌اند.
بعد از شارژ و انجام بازی وقتی یك نفر اصطلاحا می‌بازد پول به یك حساب عادی در یكی از بانك‌های ایران منتقل می‌شود و سپس از طریق تبدیل شدن به ارز یا پول دیجیتال از كشور خارج می‌شود. در این بین اما اتفاقاتی می‌افتد كه بسیار عجیب است.
اول از همه سوال اینجاست كه شبكه الكترونیك پرداخت كارت یا به اختصار «شاپرك» كه زیرنظر بانك مركزی كار می‌كند چطور به این سایت‌ها سرویس می‌دهد؟ این سرویس‌دهی از دو طریق انجام می‌شود؛ اول از همه ذكر این نكته ضروری است كه هر شخص یا كسب و كاری برای داشتن درگاه دریافت وجه به صورت آنلاین باید توسط مراجع ذی‌صلاح تایید شود و بعد نماد اعتماد یا enamad بگیرد. با این حال ممكن است عده‌ای برای یك كسب و كار مجاز مثل كتابفروشی درگاه دریافت كنند و سپس آن را به سایت قمار بفروشند یا اجاره دهند.
راه دوم این است كه یك صفحه واسط برای اتصال به شاپرك در سایتهای بت طراحی می‌شود كه اطلاعات حساب بانكی شخص را می‌گیرد و بعد خود صفحه واسط به عنوان یك مشتری از یك درگاه ثبت شده و مجوزدار پول را انتقال می‌دهد.
به عنوان مثال یكی از سایت‌هایی كه نقش این واسط را برعهده داشت و سپس فیلتر شد سایت «پارسیگرام» متعلق به فرشید امیرشقاقی بود.
این سایت در توضیح خودش نوشته بود: «نسل جدید سیستم پرداخت اینترنتی پارسیگرام امن‌ترین سیستم پرداخت اینترنتی با ارایه كارت مجازی و درگاه پرداخت و سیستم پرداخت اتوماتیك بانكی برای اولین بار در ایران» این سایت با اینكه فیلتر شده هنوز فعال است و از شبكه بانكی رسمی ایران برای فعالیت‌هایش استفاده می‌كند!
از دید كارشناسان امور بانكی و رایانه‌ای برخورد با چنین جرایمی كار ساده‌ای است. با این حال تنها اقدام عملی كه در این رابطه حداقل تا قبل از بالا گرفتن تب شرط‌بندی صورت گرفت نامه‌ای به تاریخ ۲۶ اسفند ۹۶ بود كه در آن «م.ق» از مدیران پیشین شاپرك كه در ۱۱ خرداد امسال از سمتش استعفا داد، به افراد زیرمجموعه‌اش در مورد سوءاستفاده از درگاه‌های بانكی هشدار داد.
م.ق در چند ماه گذشته به دلیل استفاده علنی شبكه قمار از شبكه بانكی كشور تحت فشار زیادی قرار گرفت. «محمد جرجندی» كارشناس جرایم سایبری ساكن امریكا كه مدت‌هاست روی پرونده شبكه قمار كار می‌كند ادعای جالبی در مورد وی مطرح كرده است. جرجندی می‌گوید، طی تحقیقاتم به نام م.ق برخوردم و برای اولین‌بار نامش را در ارتباط با شبكه قمار به همراه تصویرش در كانال خبررسانی «وب‌آموز» منتشر كردم. بلافاصله فردی ناشناس به من پیام داد و گفت هرقدر بخواهی به تو پول می‌دهم و پست مربوط به او را حذف كن. من قبول نكردم اما بعدها فهمیدم آن شخص ناشناس مونتیگو پسر سعدالله امیرشقاقی بوده است.
بعد از شارژ شدن حساب فردی كه قصد بازی دارد، دو اتفاق می‌افتد؛ یا فرد برنده می‌شود یا بازنده. اگر برنده شود حساب كاربری‌اش افزایش پیدا می‌كند و آن شخص می‌تواند پولش را برداشت كند یا دوباره بازی كند. اگر هم ببازد پول به حساب سایت بت می‌رود.
در حالت اول برخی سایت‌ها به جز سقف تراكنش روزانه مشكل دیگری در پرداخت پول فرد برنده ندارند اما بارها و بارها دیده شده افراد بعد از بردن مبالغ سنگین توسط ادمین سایت بلاك شده‌اند یا حساب كاربری‌شان مسدود شده یا به بهانه‌های واهی نظیر دور زدن قوانین سایت جریمه شده‌اند و پول از حساب كاربری‌شان كسر شده. به بیان ساده‌تر در موارد بسیاری پولی كه فرد برنده شده توسط سایت دزدیده می‌شود.
این جدا از مواردی است كه سایت حین بازی دست به تقلب می‌زند. مثلا اگر شما تخته نرد بازی كنید و طرف مقابل «شخص» نباشد سایت به راحتی می‌تواند با دستكاری در اعداد تاس شما را بازنده كند. در بازی‌های دیگر نظیر «انفجار» یا «سنگ كاغذ قیچی» كه رسما برنده را سایت تعیین می‌كند.
در حالت دوم كه فرد می‌بازد، همان‌طوركه گفته شد پول به حساب سایت می‌رود. حساب سایت هم یك حساب معمولی مثل حساب همه ماست. برخی مواقع آن حساب متعلق به دارنده سایت بت است و برخی اوقات ممكن است آن حساب اجاره‌ای باشد. حتما در چند وقت اخیر با آگهی‌های تبلیغاتی حساب اجاره‌ای برخورد كرده‌اید.
عده‌ای در فضای مجازی با وعده پرداخت مبلغی معین در ماه كارت بانكی شما را اجاره می‌كنند و به شما وعده می‌دهند كه وقتی كارت به شما بازگردانده شود با توجه به تراكنش‌های مالی بسیار زیاد آن می‌توانید به راحتی وام بگیرید و چه و چه. ضمنا به شما تاكید می‌شود كار غیرقانونی با كارت انجام نمی‌شود!
اما در واقع یكی از مصارف استفاده از كارت‌های اجاره‌ای اختصاص آن به سایت بت و پولشویی است. طبق آخرین اطلاعات بیش از ۲۰ هزار حساب اجاره‌ای در كشور شناسایی و مسدود شده و البته تعداد بسیار زیادی از این نوع حساب‌ها هنوز مشغول فعالیت هستند. آنطوركه شنیده شده شبكه قمار در برخی بانك‌ها افرادی دارند كه وظیفه‌شان كنترل این حساب‌های اجاره‌ای است.
گاهی پیش میآید به دلیل مشكوك بودن یك حساب به خاطر گردش مالی عجیب یا شكایت افراد بازنده، دستور قضایی مسدود شدن آن حساب صادر می‌شود اما گماشتگانی كه در بانك كار می‌كنند همیشه زودتر متوجه می‌شوند و خبر را به گوش دارنده حساب می‌رسانند تا او قبل از مسدود شدن آن را خالی كند. همچنین وكلایی در سطح كشور مشغول به فعالیت هستند كه كارشان باز كردن حساب‌های مسدودشده شبكه قمار است.
بیشتر بخوانید: ماجرای پکیج های تبلیغاتی و تندیس های مستر تستر چیست؟
وقتی پول در یك حساب جمع‌آوری شد، از طریق تبدیلش به ارز دیجیتال یا پول الكترونیكی كه قابل ردگیری نباشد از كشور خارج می‌شود. به این كار پولشویی گفته می‌شود. پولشویی مهم‌ترین فرآیند در انتقال پول به خارج از كشور است، چراكه شاید در كشوری همانند تركیه مهم نباشد پولی كه از ایران می‌رسد چگونه به دست آمده اما برای استفاده از این پول در كشورهایی نظیر انگلستان، اسپانیا یا امریكا مهم است كه فرد ثابت كند پول كثیف نیست. پول حاصل از كار غیرقانونی پول كثیف نامیده می‌شود.
صرافی‌هایی در ایران وجود دارند كه عملیات تبدیل ریال بازنده‌ها به پول‌های الكترونیك یا ارزهای دیجیتال و فرستادنش به خارج كشور را برعهده دارند. خیلی از این صرافی‌ها رسمی هستند و از بانك مركزی مجوز فعالیت دارند. ارزهایی كه توسط صرافی‌ها تبدیل می‌شود از طریق كشورهای دیگر به هیچ عنوان قابل شناسایی نیستند، به‌خصوص اینكه ایران جزو FATF هم نیست.
بعد از انتقال پول به خارج برای شاكی‌ها تنها ردی كه باقی می‌ماند همان حساب‌های اجاره‌ای است. برای همین بسیاری از افرادی كه كارت بانكی خود را اجاره داده‌اند با مشكلات پیچیده قضایی مواجه می‌شوند. آنها باید پاسخگوی پول‌های دزدی باشند كه در حساب‌شان وارد و از آن خارج شده است. افرادی كه كارت‌های‌شان را اجاره می‌دهند عمدتا از قشر ضعیف جامعه هستند و برای رهایی از مشكلات اقتصادی حاضر می‌شوند كارت بانكی خود را دراختیار دیگران قرار دهند.
این در حالی است كه فرآیند شناسایی صراف‌ها بسیار راحت است، چراكه تعداد آنها محدود است و ضمنا همه صرافی‌ها هر هفته میلیاردها تومان را تبدیل به ارز دیجیتال نمی‌كنند!
اما باختن سرمایه در بازی تنها اتفاق بدی نیست كه برای یك فرد در سایت قمار رخ می‌دهد. وقتی او از سایت خارج می‌شود ممكن است مورد فیشینگ قرار بگیرد و تمام حسابش خالی شود. فیشینگ یعنی تلاش برای به دست آوردن اطلاعاتی مانند نام كاربری، گذرواژه، اطلاعات حساب بانكی افراد. در واقع آن سرورهای واسط می‌توانند با ذخیره كردن اطلاعات كارت بانكی شما، حساب‌تان را خالی كنند.
در این بین لازم است با اصطلاحی به نام «شخم زدن» آشنا شویم. شخم زدن به این معناست كه سایتهای بت نیمه‌شب به حساب‌هایی كه اطلاعات‌شان را دراختیار دارند سر می‌زنند و پول‌های توی حساب‌ها را كم‌كم خالی می‌كنند. اگر هم خود مالك سایت بت حوصله شخم زدن نداشته باشد آن اطلاعات را با مبلغ قابل‌توجهی به شركت‌هایی كه كارشان شخم زدن است، می‌فروشد.
آنها هرقدر در بیاورند مال خودشان است. روایت‌های بسیاری از افراد مختلف شنیده شده كه شب خوابیده‌اند و صبح با انبوهی از پیام‌های برداشت وجه از حساب‌شان مواجه شده‌اند. بعضا گفته می‌شود با راه افتادن رمز پویا فیشینگ ناممكن شده ولی باید توجه داشت كه گرچه با وجود رمز یكبار مصرف كار برای سارقان سخت شده اما ناممكن نیست. سرورهای واسط می‌توانند همان زمان كه شما قصد واریز وجه دارید، مبلغ را دستكاری كنند یا با كم كردن جزیی اما مداوم مبالغی كه نیاز به رمز پویا ندارد حساب را خالی كنند. پول‌هایی كه از فیشینگ به دست میآید دوباره به یك یا چند حساب اجاره‌ای منتقل و از آنجا به صرافی می‌رسد و بعد راهی خارج می‌شود.
همان‌طوركه گفته شد افراد بسیاری در بدنه ارگان‌های رسمی كشور به شبكه قمار سرویس می‌دهند. آنها دستمزد خود را دریافت می‌كنند و البته رسما مجرم به حساب می‌آیند. با این حال شبكه بانكی كشور بدون اینكه به شكل مشخص درگیر شبكه قمار باشد از وجود آن سود می‌برد و سود می‌رساند. سیستم بانكی ایران یك سیستم سودمحور است.
یعنی میزان پول در گردش و تعداد تراكنش برایش اهمیت دارد؛ اهمیتی فراتر از امنیت حساب كاربران یعنی مردم. شكل وام‌دهی بانك‌ها و محاسبه سود‌ها در كنار نحوه فعالیت آنها در بازار سرمایه كه به جای تولید به سمت بازارهایی نظیر مسكن و اتومبیل و ارز و طلا می‌رود رویكرد بانك‌ها را ثابت می‌كند. سیستم بانكی به راحتی می‌تواند شبكه‌های قمار را شناسایی كند اما بیشتر ترجیح می‌دهد سود حاصل از تراكنش‌های مالی این شبكه كه رقمی وحشتناك می‌شود را دریافت كند در حالی كه عملا كاری غیرقانونی هم انجام نداده است.
در اهمیت سود تراكنش‌ها همین بس كه در چند سال گذشته انواع و اقسام سیستم‌های پرداخت آنلاین معرفی شده‌اند كه هیچ هزینه‌ای بابت ارایه خدمات به كاربران دریافت نمی‌كنند ولی با تبلیغ‌های میلیاردی در تلویزیون مدام مردم را به استفاده از سیستم پرداخت خودشان تشویق می‌كنند.
دلیل این كار همان سودی است كه بابت هر تراكنش می‌برند كه شاید مبلغ بسیار ناچیزی باشد اما در ابعاد وسیع تبدیل به رقمی بسیار بزرگ می‌شود. این دقیقا ذهنیت صراف‌ها هم هست. آنها نیز سود خودشان را از چینج كردن ریال به ارز دریافت می‌كنند و برای‌شان مهم نیست پول از كجا آمده است. هرچند دقیقا می‌دانند.
به‌طور كلی می‌توان گفت نهادهای قوه قضاییه، نیروی انتظامی (پلیس فتا)، وزارت اطلاعات، شبكه بانكی و وزارت ارتباطات به‌طور مستقیم با معضل شبكه‌های قمار درگیر هستند. البته به صورت كلی‌تر همه دستگاه‌های كشور به نوعی با این پدیده روبه‌رو هستند كه در جای خودش مفصل بررسی خواهد شد.
نهادهای ذكر شده در سه سال گذشته و مخصوصا در دو، سه ماه اخیر با بالا گرفتن فعالیت شبكه قمار اقداماتی را انجام داده‌اند. امین مهاجر مدیر ارشد امنیت اطلاعات بانك مركزی گفت: «این بانك پروژه‌های مهمی را با همكاری پلیس فتا و دادستان برای مبارزه با درگاه‌های مرتبط با قمار و شرط‌بندی هستند طراحی كرده است كه یكی از این پروژه‌ها فراهم شدن امكان شناسایی هوشمند این سایت‌ها است.»
همچنین به گزارش روابط عمومی بانك مركزی، تشكیل كارگروه تخصصی، همكاری با پلیس فتا و مركز مبارزه با پولشویی وزارت اقتصاد و معاونت فضای مجازی دادستانی به همراه تدوین آیین‌نامه مبارزه با سایتهای شرط‌بندی و قمار ازجمله سایر اقدامات بانك مركزی در برخورد با سایتهای شرط‌بندی است.
فیلتر شدن سایت‌ها، دستگیری سرشبكه‌های داخلی، تلاش برای استرداد متهمان از خارج كشور به داخل، مسدود كردن حساب‌ها، اطلاع‌رسانی در حوزه نحوه فعالیت سایتهای شرط‌بندی و آگاه‌سازی مردم از سایر اقداماتی است كه در حال انجام است. با این وجود به نظر می‌رسد باتوجه به گستردگی موضوع و پیچیدگی روابط قدرت در این شبكه‌ها مشكل به این زودی‌ها حل بشود.
سردار وحید مجید چندی قبل در گفت‌وگو با روزنامه جام‌جم، ضمن تاكید بر افزایش صعودی سایتهای قمار و شرط‌بندی از سال 96 تاكنون، دلیل رشد فعالیت این شبكه‌ها را، افزایش تعداد كاربران اینترنت و شبكه‌های اجتماعی مثل اینستاگرام و تلگرام در كشور اعلام كرده و گفته بود: «در سال 90، تعداد این سایت‌ها به تعداد انگشتان دست هم نبود ولی در سال‌های ۹۷ و ۹۸، ۹۵۰۰ سایت فعال در این حوزه را شناسایی كردیم و ۱۹۲۰متهم دستگیر و تحویل مقام قضایی شدند. در 8 ماهه امسال هم 3 هزار و 500 سایت شرط‌بندی را شناسایی و ۶۰۳ متهم را در این رابطه دستگیر كردیم.
البته دستگیر‌شدگان، سرپل‌های ارتباطی در داخل كشور هستند اما افرادی كه در خارج از كشور این شبكه‌ها را هدایت می‌كنند هم، تحت پیگرد قرار می‌دهیم چنانكه چندی قبل یكی از این سركرده‌ها را در خارج از كشور دستگیر كردیم و به ایران بازگرداندیم و حالا هم یكی دیگر از سركرده‌ها با لقب پدرخوانده سایتهای شرط‌بندی، در تركیه زندگی می‌كند كه اقدامات لازم قضایی-پلیسی برای بازگرداندن او و همدستانش به كشور انجام شده و پیگیر آن هستیم.»
آنطوركه مشخص شده افراد صاحب نفوذی در بدنه نهادهای مسوول وجود دارند كه به شبكه‌های قمار متصل هستند و در ازای دریافت مبالغی هنگفت خدماتی به گردانندگان شبكه ارایه می‌دهند.
جدا از اینها آدم‌های كاملا معمولی كه پیج‌ها یا كانال‌هایی با مخاطب چند هزار نفری تا چند صد هزار نفری دارند هم دانسته یا نادانسته به تبلیغ سایتهای شرط‌بندی می‌پردازند. گفته می‌شود پولی كه ادمین‌های سایتهای شرط‌بندی برای تبلیغ می‌پردازند چند برابر سایر تبلیغ‌‌‌دهنده‌هاست. در این زمینه هم طبق گفته مقامات پلیس فتا اقداماتی صورت گرفته و برای تبلیغ سایت بت در هر سطحی جرم‌انگاری شده است.
اولتیماتوم پلیس در این زمینه در رفتار كانال‌ها و پیج‌هایی كه پیش‌تر به تبلیغ سایت بت می‌پرداختند كاملا نمایان شده و حجم تبلیغات در یك ماهه اخیر كاهش یافته است اما به صفر نرسیده است.
یكی از مهم‌ترین نهادهایی كه در زمینه شبكه قمار باید نقش ایفا كند صداوسیماست. اما متاسفانه این نهاد در سه سال گذشته با در پیش گرفتن برخی سیاست‌ها نه تنها با پدیده شوم قمار مبارزه نكرد كه با آنتن‌فروشی به برخی افراد به نوعی همان رفتارها را به نوعی دیگر تكرار كرد و هم برای شبكه قمار دست به تبلیغ مجانی زد.
انواع و اقسام ستاره مربع‌هایی كه از مردم مبلغی را دریافت می‌كرد تا در ازایش آنها را در قرعه‌كشی شركت دهد به نوعی قمار به حساب می‌آمد.
این ماجرا از كد # 3٭ و انحصار توسكا بر صداوسیما شروع شد. این شركت كه به نوعی روی صداوسیما سیطره پیدا كرده بود با راه‌اندازی سامانه‌های ارزش افزوده مبالغ زیادی را از بینندگان به هوای شركت دادن‌شان در قرعه‌كشی‌های روزانه و جوایز میلیونی دریافت می‌كرد.
در همین زمان بود كه اسپانسرهایی وارد تلویزیون شدند و شروع به ساخت برنامه كردند. در برهه‌ا‌ی تقریبا هر مجری تلویزیون كه روی آنتن می‌آمد یك كد دستوری تبلیغ می‌كرد.
توسكا از ۲۶ مهر ۱۳۹۶ ستاره مربع‌ها را وارد صداوسیما كرد. وزیر ارتباطات در آن برهه اعلام كرد این شركت‌ها هیچ مجوزی از ITC ندارند. برنامه‌های پرمخاطبی نظیر خندوانه، ماه عسل، بیست هجده، فوتبال برتر، فرمول یك، كودك شو و عصر جدید، از اپلیكیشن روبیكا كه محصول توسكا بود در برنامه‌های خود استفاده می‌كردند و از حساب مردم بابت چیزهای بی‌ارزش پول برمی‌داشتند.
گفته می‌شد در آن برهه بیش از ۶ میلیون نفر از مردم ایران عضو سیستم‌های ارزش افزوده شده بودند و درآمد توسكا به ۵ هزار میلیارد تومان رسیده بود كه به دلیل ثبت شركت در كیش از دادن مالیات هم معاف بود.
یكی از برنامه‌های معروف آن زمان «برنده باش» با اجرای محمدرضا گلزار بود؛برنامه‌‌ای كه پول جوایزش را از پول خود مردم می‌داد و مصداق بارز قمار به حساب می‌آمد. در واقع پول جایزه پولی بود كه مردم بابت خرید سوال در اپلیكیشن برنامه پرداخت می‌كردند تا به برنامه اصلی برسند اما موفق نمی‌شدند. این برنامه با فتوای مستقیم برخی مراجع تقلید نظیر آیت‌الله مكارم تعطیل شد.
اما تهیه‌كننده آن برنامه «سجاد خواجه علیجانی» كه برای نخستین‌بار نامش بابت سرمایه‌گذاری سنگین و غیرمنطقی در برخی پروژه‌های سینمایی از جمله فیلم «ما همه با هم هستیم» مطرح شد هنوز به فعالیت‌های اقتصادی‌اش ادامه می‌دهد و هنوز تولدش توسط سلبریتی‌هایی نظیر گلزار به صورت رسمی تبریك گفته می‌شود!
گفته می‌شود سجاد علیجانی از یك مغازه خدمات كامپیوتری در محله نارمك به جایی رسیده كه اسپانسری بزرگ‌ترین جشنواره‌های فیلم در ایران را به دست می‌آورد و این نشان می‌دهد او از چه نفوذی برخوردار شده است.
ریحانه پارسا كه مدتی پیش از ایران رفت و درنهایت به نوعی به شبكه قمار متصل شد، در یكی از پست‌های اینستاگرامی‌اش نوشت می‌خواهد افشاگری‌هایی علیه «س.ع» كه در رابطه با درگاه‌های بانكی كشور فعال است و یكی از سرمایه‌گذاران روی ارزهای دیجیتال به حساب میآید انجام دهد. پارسا گفت، س.ع از جمله سرمایه‌گذاران فیلم‌های جشنواره فیلم فجر امسال بوده.
چندی پیش جرجندی نیز در سایت وب‌آموز مدعی شد: «بیش از یك سال است كه در حال رصد شبكه پرداخت ایران و درگاه‌هایی هستیم كه به شبكه قمار و پولشویی داده شده و آنها را در كانال اینجا و در وب سایت منتشر می‌كنیم.
درگاه پرداخت به قابلیتی گفته می‌شود كه شبكه بانكی از طریق شركت‌های واسط PSP به كسب و كارها ارایه می‌كند و طبق آن مشتری كسب و كار می‌تواند تا سقف نامحدود اقدام به خرید كالا یا خدمات نماید.
یكی از افراد سجاد خواجه علیجانی بود.» همچنین مدتی پیش برخی افراد كه خود را مال‌باخته معرفی كرده بودند در دادگاه كیفری شماره دو شهرستان درگز از علیجانی شكایت كردند اما دادگاه به دلیل آنچه «مجهول‌المكان» خواندن علیجانی عنوان كرد دستور داد حكم او در رسانه‌های كثیرالانتشار منتشر شود تا خوانده در اسرع وقت خودش را معرفی كند!
وقتی روی لوكیشن عكس‌ها و ویدیوهای بازوهای رسانهای شبكه قمار كلیك می‌كنیم متوجه می‌شویم اكثر آنها در تركیه سكونت دارند. اینكه چرا تركیه تبدیل به جذاب‌ترین پایگاه شبكه قمار شده سوال خیلی از افراد است. شاید نزدیك بودن، رفت و آمد راحت، تعداد زیاد ایرانی‌های ساكن در آن و داشتن برخی آزادی‌ها از جمله این دلایل باشد.
با این وجود هستند كشورهای دیگری در نزدیكی ایران كه می‌توانند چنین شرایطی را فراهم كنند. یكی از فعالان حوزه مالی در این رابطه به خبرنگار روزنامه اعتماد گفت: «دلیل اصلی سیستم مالی است. شبكه بانكی تركیه هم دست‌كمی از ایران ندارد.» این فرد ادعا كرد كه می‌تواند بدون نشان دادن مدارك هویتی نظیر كارت شناسایی یك حساب بانكی در تركیه باز كند و تنها خرجش كمی بیشتر می‌شود.
او همچنین به این نكته اشاره كرد كه تركیه هرگز از سرمایه‌گذاران خارجی نمی‌پرسد پول‌های‌شان را از كجا آورده‌اند. همه این دلایل باعث شده تركیه تبدیل به مقر اصلی شبكه قمار و پولشویی بشود. سعدالله امیرشقاقی در همان گفت‌وگویی كه ابتدای متن به آن اشاره شد مدعی می‌شود، رییس پلیس استانبول و رییس دادستانی این شهر دوست صمیمی‌اش هستند و مشكلات دندان‌های‌شان را پیش او می‌آورند!
چند روز پیش هم میلاد حاتمی ویدیویی از خودش توی ماشین پلیس استانبول منتشر كرد. میلاد در آن ویدیو با ماشین پلیس به گشت و گذار می‌رود و با دكمه‌های ماشین بازی می‌كند! این ویدیو خشم برخی مقامات و مردم تركیه را به همراه داشت. آنها سوال كردند این شخص كیست كه می‌تواند از ماشین پلیس به این شكل سوءاستفاده كند؟
محمد جرجندی در مجموعه مطالب خود درباره امیرشقاقی‌ها به محل استقرار و اقامت آنها در هتلی به نام «دیوان» در استانبول تركیه نیز اشاره می‌كند. این هتل، محل اقامت قبلی یا فعلی بسیاری از شاخ‌های اینستاگرامی و فعالان حوزه شرط‌بندی از قبیل محسن افشانی، پویان مختاری، ساشا سبحانی، داوود غفاری (هزینه)، وحید خزایی و... بوده است.
این هتل همچنین میزبان تعداد زیادی از دختران ایرانی نیز هست. این هتل بسیار گران‌قیمت است و آن‌گونه كه از تصاویر دختران و توضیحات صفحات اینستاگرام آنان برمی‌آید، برخی از آنها مشغول دادن خدمات جنسی به مشتریان ثروتمند هستند. از همین رو می‌توان همپوشانی‌هایی بین شبكه قمار و شبكه قاچاق دختران نیز پیدا كرد. شبكه‌هایی كه همه در تركیه فعالیت دارند!
منبع: اعتماد