دنیای قلم -«موتیسم» یک اختلال اضطرابی است که در صورت درمان نشدن به تاخیر یا اختلال در زبان، انزوای اجتماعی، ضعف در اعتماد به نفس و... برای کودکان منجر می‌شود.
«موتیسم» یا سکوت انتخابی یک اختلال اضطرابی است که منجر به ناتوانی کودک در برقراری ارتباط در برخی محیط‌های اجتماعی می‌شود. اغلب این کودکان از سیستم شنوایی و گفتاری سالمی برخوردارند یعنی در برقراری ارتباط کلامی در شرایط دلخواه‌شان مشکلی ندارند اما با قرارگرفتن در موقعیت‌ها و مکان‌های خاص هیچ ارتباط کلامی و چشمی برقرار نمی‌کنند. این اختلال از حدود پنج سالگی آغاز و اغلب در زمان مدرسه رفتنِ کودک تشخیص داده می‌شود. کودک مبتلا در صورت درمان نشدن به اختلال‌های دیگری همچون اضطراب شدید، تاخیر یا اختلال در زبان، انزوای اجتماعی، ضعف در اعتماد به نفس و... دچار می‌شود. وجود یک والد خجالتی یا سرد و بدون ارتباط، دوزبانه بودن خانواده، مهاجرت، جدایی پدر و مادر و رفتار افراطی والدین در مراقبت و محافظت بیش از حد کودک از جمله عواملی است که زمینه‌ساز اضطراب اجتماعی و در نهایت سکوت یا لالی انتخابی در او می‌شود. در این مطلب به اختصار به نشانه‌ها و را‌ه‌های درمان آن می‌پردازیم.
کودک مبتلا به موتیسم چه نشانه‌هایی دارد؟
1- به رغم توانایی در صحبت کردن از حرکات دست یا صورت برای پرسیدن یا گفتن منظورش و هل دادن یا کشیدن طرف مقابل استفاده می‌کند. 2-ممکن است در برابر سوالات و درخواست ناگهانی افراد ناآشنا، مات و مبهوت به نظر برسد. 3-در جمع بیش از حد خجالتی و منزوی است و از همه کناره‌گیری می‌کند. 4- در موفقیت‌های آموزشی و ارتباطات اجتماعی عملکرد ضعیفی دارد.5- اغلب اوقات به شما می‌چسبد و نگران تنها رها شدن است.
روش های درمان تخصصی‌اش چیست؟
گفتاردرمانی| گفتار درمانگر با بررسی سابقه آموزشی، غربالگری شنوایی، معاینه حرکت دهان، ارزیابی گفتار و زبان و صحبت با والدین کودک مبتلا، علل بروز این اختلال را شناسایی می کند و براساس آن راهکاری مناسب برای درمان ارائه می‌دهد.
درمان اضطراب اجتماعی| اغلب سطح اضطراب کودک ممکن است بسته به موقعیت‌ها و افرادی که با او ارتباط برقرار می‌کنند، متفاوت باشد. با این روش تیمی متشکل از کودک، والدین، مدرسه و افراد متخصص در این زمینه با به‌کارگیری تکنیک‌های مختلف برای غلبه بر سطح اضطراب با هم همکاری می‌کنند.
رفتار درمانی شناختی یا سی.بی.تی| درمانگر به کودک کمک می‌کند تا از افکار و نگرانی‌های منفی خلاص شود و افکار مثبت و اعتماد به نفس را در او تقویت می‌کند. درواقع کودکانی که به این اختلال اضطرابی مبتلا هستند، از مواجهه با غریبه‌ها می‌ترسند.
دارو درمانی| در انواع خیلی شدیدتر و در مواردی که رفتار درمانی در کنترل یا کاهش سطح استرس کودک اثرگذار نباشد، ترکیبی از داروها و رفتاردرمانی تجویز می‌شود.
چند توصیه به والدین کودک مبتلا به سکوت انتخابی
کودک را مجبور به صحبت یا انجام کاری در جمعی که راحت نیست نکنید چون منجر به اضطراب و استرس در او می‌شوید.
از بردن او به مکان‌هایی که دوست ندارد خودداری کنید و حلقه افرادی را که قرار است با آن‌ها ارتباط برقرار کند ، به تدریج افزایش دهید.
والدین با پذیرش اختلال و پیگیری درمان کودک البته همراه با صبوری و همدلی، سرعت درمان را بالا می‌برند. در طول درمان به کودک اطمینان دهید که شرایطش را درک می‌کنید و در برابر حرکات دست و صورتش به جای ارتباط کلامی حساسیت نشان ندهید.
اگر شاهد تلاش فرزندتان برای صحبت کردن در جمعی بودید، او را همان لحظه تحسین نکنید شاید باعث خجالتش شوید، تشویق را به وقتی دیگر موکول کنید.
منبع: parenting