ناگفته‌های خواندنی از سریال سرجوخه از زبان تهیه‌کننده

دنیای قلم -تهیه کننده «سرجوخه»، این سریال را سندی تصویری از جنایت‌های بیگانگان علیه کشور در دوران کرونا توصیف کرد.

ابوالفضل صفری، درباره داستان این سریال به ایسنا توضیح داد: ما یک سند تصویری تاریخی از جنایات‌هایی که در زمان کرونا علیه کشورمان ایران شد را ساخته ایم و به موضوع کرونا هم می‌پردازیم. اشاره به کرونا و فاصله گذاری در سریال هم از این جهت بود که این سند ثبت شود و آیندگان ببینند و بدانند که در دوران کرونا بیگانگان و مشخصا آمریکا و اسرائیل چه جنایتی علیه مردم کردند.

او در پاسخ به این پرسش که شخصیت‌های سریال «سرجوخه» چقدر عینیت داشته و در جامعه ما حضور حقیقی دارند؟ گفت: ما تیتری برای این سریال در نظر گرفتیم با این عنوان که «نیمی از این سریال واقعی است و نیمی از آن حقیقت دارد»؛ ماجرا این است که تمام جزییاتی که در سریال می‌بینید ما به ازای بیرونی دارد. البته تا حدودی که مدیوم تلویزیون به ما اجازه می‌دهد و می‌تواند قبول کند درباره این موضوعات صحبت کردیم. زیرا تلویزیون، رسانه ملی و فراگیر است و نمایش این مسائل همانقدر که می‌تواند برای حوزه فرهنگ و جامعه‌مان خیرات داشته باشد، می‌تواند مضراتی هم داشته باشد. لذا باید خیلی کنترل شود و بسته بندی و ارائه‌اش به همین سادگی و شبیه به قصه‌های دیگر نیست.

اگر پایان «سرجوخه» را حدس بزنید پس کارمان درست نبوده

صفری که تهیه کنندگی سریال «خانه امن» را هم با همین ژانر در کارنامه دارد، افزود: شخصیت‌های سریال «سرجوخه» به همان دلیلی که الان مخاطبان با آن‌ها ارتباط گرفته‌اند واقعی هستند و عینیت دارند. دلیل پذیرفته شدن این سریال این است که تا حدود زیادی منطبق بر واقعیت‌ها و بیشتر از واقعیت‌ها  حقیقت‌های موجود است که برخی هم تلخ است.

تهیه کننده سریال«سرجوخه» در پاسخ به این سوال که «سرجوخه» از آن دست سریال‌هایی است که با دیدن تنها دو ـ سه قسمت ابتدایی آن می‌توان پایان داستان را به راحتی حدس زد یا خیر؟ تاکید کرد: اینطور نیست. اگر کسی بتواند انتهای داستان را حدس بزند، یعنی ما کارمان را درست انجام نداده‌ایم. اصلا نمی توان حدس زد چه اتفاقاتی می‌افتد. لازم است که همه قسمت ها را ببینیم. داستان پر از غافلگیری است کما اینکه تا کنون هم در هر قسمت چند موقعیت غافلگیرکننده بوده و مسیری نیست که بتوان حدس زد.

صفری در پایان درباره دشواری های ساخت سریال در دوران کرونا عنوان کرد: به لحاظ تولیدی محدودیت‌ها بی شمار است. برخی از لوکیشن‌ها در دوران کرونا اجاره داده نمی‌شود سمتشان رفت. از طرفی شرایط حمل و نقل و شرایط برگزاری سکانس ها هم سخت تر است. برای مثال در همین سریال ما عمده سکانس‌ها را در لوکیشن‌های بزرگ و وسیع گرفتیم تا بتوانیم به نوعی فاصله را رعایت کنیم زیرا، چند نفر جلوی دوربین و معمولا ۵۰ نفر هم پشت دوربین هستند. ساخت سریال در دوران کرونا هم هزینه برتر شده است و هم کار را سخت تر می‌کند. بحث غذا هم در دوران کرونا یک معضل است اگر بخواهم بگویم مثنوی هفتاد من است.