سیاسی

تولید ناخالص داخلی در اصل مجموع تولیدات قابل مبادله و خرید و فروش است

از اواخر شهریور ماه سال گذشته مطالبات تازه‌ای در سطحی وسیعی از افكار عمومی طرح شد كه نشانه‌های خود را لااقل در كاهش گسترده سطح مشاركت در دو انتخابات پیشین مجلس و ریاست‌جمهوری نشان داده بود

احمد زیدآبادی در یادداشتی نوشت: نخستین‌بار یکی از دوستان سابقم بود که مرا از عاشق شدنم مطلع کرد. هر چه هم انکار کردم سودی نبخشید. او اصرار کرد و صد آیه و قسم خورد که عاشق شده‌ام، اما خودم خبر ندارم!

یادداشت علی ربیعی درباره وقایع پاییز سال گذشته را در اینجا بخوانید.

اخیرا اسناد متعددی مربوط به امام خمینی توسط موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) در حال انتشار است.

زمانی كا.گ.ب در گزارشی به مقامات نوشته بود: «اگر روشنفكران را آزاد بگذارید، با ضدانقلاب روبه‌رو می‌شوید.» (در كتاب بچه‌های ژیواگو). لنین و یارانش حتی بیشتر از حكومت تزاری به روشنفكران به ‌مثابه یك طبقه اجتماعی می‌نگریستند

اینكه عراق در ایجاد معماری تجاری جدید خود به یك رهبر منطقه‌ای تبدیل شود، به چندین ملاحظات ژئوپلیتیكی و اقتصادی، از جمله رقابت بر سر نفوذ و توانایی عراق برای مدیریت مشاركت‌های خارجی و منطقه‌ای خود برای مشاركت در كریدور «جاده توسعه» بستگی دارد.

یكی از ابزارهای مهمّ قوّتِ كشور همین انتخابات است. مسوولانی كه مرتبط هستند از همین حالا -البتّه می‌دانم كه دنبال كرده‌اند- راهبرد مشاركت را، راهبرد امنیت انتخابات را، راهبرد سلامت انتخابات را، راهبرد رقابت انتخابات را مشخّص كنند

دوستی دیرین در نقد مفهوم «اكنون‌زدگی» با نگاهی دیگر از «اكنون» نسل‌های جدید حمایت كرده و چنین نوشته است:  «اكنون‌زدگی؟ مساله این نیست، مساله این است كه اكنون ما را زده‌اند  حال (اكنون) مان را گرفته‌اند،

۱۱ سپتامبر كه با پذیرش گزاره صدور دموكراسی در سال ۲۰۰۱ آغاز شده بود در ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۳ و با خروج آخرین سرباز امریكایی از افغانستان و با اعلام شكست این رویكرد پایان یافت.

بر اساس گزارش رویترز ایران و امریكا مذاكراتی محرمانه با هم داشته‌اند و دو طرف قرار و مدارهای پنهانی منعقد كرده‌اند.

فراز مهم دیگر پیام شیخ مهدی كروبی به كنگره حزب اعتمادملی، تاكید او بر اصلاح‌طلبی، اصلاح‌خواهی و تغییر است

هر چه از مبدا پیروزی انقلاب به جلو می‌آییم «۱۷ شهریور» آرام آرام، در تبلیغات رسمی و انقلابی هم کمرنگ و کمرنگ‌تر می‌شود

مثلا در واكنش به اینكه «در دوره پهلوی نیز اخراج اساتید به شیوه‌ای كه امروزه اجرا می‌شود، مرسوم نبوده» نامه‌ای از ساواك رو می‌كنند كه در آن از تدریس فلان استاد ممانعت شده است.

معتقدم نشانه‌ای در حاكمیت برای به رسمیت شناخته شدن آزادی‌ها مشاهده نمی‌شود.

شاید جناب حدادعادل توجه ندارند كه وضعیت توصیف‌شده مطلوب ایشان را واتیكان پیش‌تر در بیش از ۱۰ قرن طی كرد

از پس سال‌های دیر و دور، قامت بلند او را می‌بینم كه بسان سروی ستبر ایستاده... دستان به سخاوت گشوده

دانشگاه تهران در اسفند ۱۳۹۶ در اجرای دادنامه دیوان عدالت اداری مبنی بر ابطال تصمیم هیات مركزی جذب اعضای هیات علمی وزارت علوم مجدد اینجانب را به عنوان عضو هیات علمی دانشكده كارآفرینی به خدمت ابقا نمود.