دنیای قلم - علی آستانه: در زندگی شخصی هر كس می‌تواند فضیلتی فردی داشته باشد. در اندوه مردمان، نهاد زخم‌بند كه جراحت را تسلی دهد، بی‌شك همین جمعیت هلال‌احمر است. این را به عنوان مدح نگذارید. یك قرن و یك‌سال بر این درخت پربار وطن گذشته است و این نهاد غیردولتی خیریه، باركش كم انصافی دیگران در حق آسیب‌دیدگان شده است.
هلال‌احمر توصیف فضیلت است. خصوصی‌تر عرض كنم. روز دوم سیل دشتیاری عكسی منتشر شد. خودروی هلال‌احمر در میان سیل جنوب بلوچستان با قایقی بر سقفش، به سمت روستاها می‌رفت. آن خودروی دبیركل جمعیت هلال‌احمر ایران، دكتر سلیمانی مرد پاك و از اوتاد روزگار بود. بعد از برگشتن از سیستان و بلوچستان و رسیدگی به روستاها لحظاتی دیدمش. همین آقا كه روی ماشینش قایق گذاشته. كسی كه جنازه‌اش را بعد از عملیات والفجر ۹ از معراج‌الشهدا آوردند. یك آدم عارفی است. صورتش آفتاب سوخته شده بود در سیل. گفت فلانی. من با هلیكوپتر نشستم در روستایی در دشتیاری. كمك‌ها را مردم كمی برداشتند. گفتند روستای بعدی وضع‌شان بدتر است. آنجا بروید. اشك در چشمانش نشست. گفت این مردم چقدر نجیبند. ما چقدر كم هستیم. این آدم را در سطح عملیاتی مقایسه كند خوب جناب آقای رییسی، با وزیر كشورش. از اینها وزیر كند. مردم نفس راحتی بكشند. خوبی، بهانه نمی‌خواهد. مردم آزاده و دلیر و حریص به خدمت می‌خواهد.
گیرم كه رسانه منعكس نكند. خدا دوربین دستش است. این را دوستی فرستاده. برایش، نوشتم كه من كسایی‌زاده را می‌شناسم. اما او هلال‌احمر را نمی‌شناسد. برخی هلال‌احمر را نمی‌شناسند. بخشی از این نهاد، از آن امداد و نجات است، بخشی وظایف بین‌المللی و كنوانسیون‌های ژنو، بخشی كار داوطلبان و اعزام پزشكان داوطلب و كمك و دارو. این رییس جمعیت كه در اجلاس غزه می‌نشیند، ۵ شب پای eoc بوده و نخوابیده. شب قبلش اهواز بوده. دبیركلش روستا به روستای دشتیاری را گشته. وظایفش در سانحه ۷۲ ساعت است. توزیع پك‌های غذایی، پك‌های بهداشتی، ایمن‌سازی در زمینه نجات (بیش از صد نفر را در ۲۴ ساعت اول نجات داده) و تحویل به ستاد بحران (دولت و وزیر كشور و...). الان یك هفته است كه جمعیت به همراه وظایف دیگرش در منفی ۸ درجه جاده‌ها و روزی بیش از ۲۰۰ سانحه را فیكس كردن، ۵ استان معین را بالای سر دشتیاری گذاشته. رسانه منصف باشد و نقد كند . با ادب، سرمایه روزنامه‌نگاری و رسانه انصاف و صداقت و ادب است. هلال‌احمر این است. هیچ منتی بر سر مردم بلوچستان نیست. هلال‌احمر حتی یك نفر از این ملت گرفتار باشد و دسترسی به آن داشته باشد، اجازه و خواهش نمی‌كند .
آنجاست. بقیه بعد از هلال‌احمر اگر به وظایف‌شان برسند، ان‌شاءالله كه ماجورند. این نهاد یكصد و یك‌سال است كنار مردم است. سیاسیون موافق و مخالف به جای آنكه تعیین تكلیف كنند و بی‌انصافی، پای درس این بچه‌ها بنشینند. یاد بگیرند كه بی‌دریغ باشند. بی‌كینه. سیلی بخورند و عشق به مردم بورزند. بله سیستان از خان‌گزیده‌ها محرومیت طولانی دارد. آن محرومیت و بی‌آبی و رنج دست سیاسیون را می‌طلبد. آنچه وظیفه هلال‌احمر است، این است كه اگر بچه‌ای امشب ترسید از سیل، شب بعدی در آغوش مادرش باشد در پتوی گرم با آرم هلال‌احمر. الحمدلله به چنین خدمتی. اگر در ذهن‌تان نیامده كه تلفات انسانی سیل دشتیاری چرا صفر شده است، دلیلش خدمات بی‌تبلیغات جمعیت هلال‌احمر ایران است. مافیای دارو یا دیگران هم به نحو خود مستقلا راه هلال‌احمر را بروند. فردا باز نگویند زمان سیل بلوچستان ۴۰۰ قایق و لباس غواصی داشت بخش خصوصی. الان رو كنید. ممنون‌تان هستند بچه‌های هلال‌احمر.